Καλή χρονιά guys...boys & girls , gurls & boyz ή "girlz who like boys..." κ.ο.κ και δεν συνεχίζω άλλο με επιθετικούς προσδιορισμούς φύλου -νηπιαγωγίου , γιατί νομίζω ότι τους βαριέμαι περισσότερο κι απ'τις Χριστουγεννιάτικες -New Year's ευχές .
Αντίθετα , μπορώ να κουβεντιάζω ώρες ατελείωτες με τη Νατάσα , για το κατά πόσο π.χ ο μουσακάς της θα γίνει καλύτερος την επόμενη φορά , αν πρωτοτυπήσει βάζοντας τις μελιτζάνες κάτω απ'τις πατάτες ή για το τί στο καλό γυρεύει η Yma Sumac στο "Joe Le Taxi " ? Gopher ή Βo ? Και τα δυο καταλήγουν σ'ένα υπέροχο mambo , σαν αυτό που δεν χόρεψε ποτέ του ο Λογοθετίδης στο "Σάντα Τσικίτα".
Ερωτήματα φοβερά και τρομερά βασανίζουν το φρικαρισμένο μυαλό μου , όπως π.χ αν αυτό το εξωφρενικό "aaahhaaaaa..." που ακούγεται σε κάθε ρεφρέν του "Knowing Me Knowing You" των ABBA , είναι "ahhaaaa" ανακούφισης ή εκδίκησης.
Πόσο στιχουργικά πιο "κρετίνος " μπορεί αλήθεια να γίνει κάποιος για να ξεπεράσει το "stay with me cherrie ...love me c'est la vie ..." απ'το "Week end" του Italo-disco project Atrium , και πόσο νοητικά "καθυστερημένος" αισθάνομαι που περνάω καλά , κάθε φορά που ακούω αυτό το πράγμα ?
Με comfort - songs λοιπόν θα ασχολούμαι σ'αυτό το άθλιο blog , μέχρι το καλοκαιράκι και δεν λέω "guilty pleasures", γιατί πλέον δεν κουβαλάω την παραμικρή ενοχή για ό,τι με κάνει να περνάω καλά και αγκαλιάζει το φυλλοκάρδι μου.
Ξεκινάω, μ'ένα ζευγάρι απ'τα ωραιότερα μάτια , που είχα την τιμή να με κοιτάξουν ποτέ....
"Shannon's eyes leave no escape ...."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου