ROCK IN RIO No 1 QUEEN - LOVE OF MY LIFE

ROCK IN RIO No 2 GUNS N ROSES - SWEET CHILD O' MINE

ROCK IN RIO No 3 A-HA - THE SUN ALWAYS SHINES ON T.V

ROCK IN RIO No 4 GEORGE MICHAEL - FREEDOM

ROCK IN RIO No 5 RIHANNA - UMBRELLA

ROCK IN RIO - CIDADE DO ROCK

 

Κάθε χρόνο , τέτοια εποχή , στο άθλιο αυτό blog , είχε την τιμητική της η ελληνική μουσική , αφού με αφορμή την Μ.Εβδομάδα , επέλεγα ένα τραγούδι την ημέρα , από Μ.Δευτέρα έως και την Μ.Παρασκευή .

Αυτό φέτος  αλλάζει !

Εντυπωσιασμένος απ'την επιβλητική , σχεδόν καθηλωτική για τα γούστα μου , ομορφιά της "υπέροχης πόλης ", θα γίνει ένα μικρό αφιέρωμα , σε μια απ'τις πιο ιστορικές "μαζώξεις", στην ιστορία των Rock Festivals , που ο εμπνευστής της , Roberto Medina , βάφτισε έτσι απλά ....ROCK IN RIO .

Το ROCK IN RIO λοιπόν , ξεκίνησε ως θεσμός το 1985 στην Barra da Tijuca , μια σχετικά κυριλέ περιοχή του Rio de Janeiro , κι από τότε μέχρι και σήμερα , έχουν γίνει συνολικά 8 φεστιβάλ στο Rio , 8 στην Λισαβώνα , 3 στην Μαδρίτη κι ένα ακόμα στο Las Vegas.

Όπως ήταν αναμενόμενο , ο συνδυασμός όλων των αυτών των ιερών τεράτων του Rock , αλλά και της Pop μουσικής , που έκαναν την εμφάνισή τους , στο City Of Rock ή αργότερα στο επιβλητικό Maracana , μαζί με τη μοναδική ιδιοσυγκρασία των Cariocas , δημιουγούσαν  σχεδόν πάντα  ένα εκρηκτικό μείγμα, που όμοιό του δεν έχει ξαναγίνει !

Τα ρεκόρ Guinness , έσπαγαν ένα- ένα !

Συνολικά , καταναλώθηκαν πάνω από 1,5 εκατομμύρια λίτρα  ποτών , περίπου 1 εκατομμύριο burgers και μισό εκατομμύριο pizza slices !!!

Τα Mcdonalds πούλησαν σχεδόν 60.000 burgers σε μία μόνο μέρα ! ! !

To 1985 , οι Queen , αποθεώθηκαν  από  100.000 ανθρώπους , ενώ απ'την τηλεόραση (δεν υπήρχε internet τότε), η συναυλία μεταδόθηκε σε 60 χώρες , με συνολικό κοινό , πάνω από 200 εκατομμύρια !

Μιλάμε δηλαδή για αστρονομικά - απλησίαστα νούμερα , που δύσκολα θα ξαναγίνουν !

Το πιο εντυπωσιακό όμως όλων , κι αυτό που με παρακίνησε να κάνω αυτό το μίνι αφιέρωμα , είναι το απίστευτο interaction που υπάρχει , ανάμεσα στους καλλιτέχνες που βρίσκονται πάνω στην σκηνή και στον κόσμο από κάτω.....

Αν κάποιος συνυπολογίσει το γεγονός , ότι αναφερόμαστε σ'ένα κοινό που το 95% εξ'αυτών δεν γνωρίζει  σχεδόν καθόλου αγγλικά και που το 50% τουλάχιστον , ζει σε φαβέλες , κάτω απ'τα όρια της φτώχειας , αυτό που συμβαίνει , είναι τουλάχιστον συγκινητικό και σχεδόν ανεξήγητα όμορφο !

To "danca,sol e mar", δεν είναι τυχαίο , ούτε  άλλο ένα ακόμα στιχάκι του "Lambanda".

Είναι τρόπος ζωής , που έχει ποτίσει το αίμα , ειδικά των Cariocas , με ότι αυτό συνεπάγεται ....και συνοδεύεται πάντα , είτε με τον απόλυτο θρίαμβο , είτε με την πιο καταστροφική πανωλεθρία ....(βλέπε Βραζιλία-Γερμανία  1-7)

Από Μ.Δευτέρα λοιπόν ,ξεκινάει το δικό μου Top 5 -Rock in Rio ,  μ'ένα live performance κάθε μέρα ,  με αυστηρά αξιολογική σειρά , μέχρι το προσωπικό μου Νο 1 της Μ.Παρασκευής .

Πιο υποκειμενικά ,δεν γίνεται....ξεκάθαρα πράγματα...

Μέχρι τότε . λίγο Duran Duran , από ένα live του 1988 , στην πιο όμορφη πόλη  του σύμπαντος , έτσι για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα....

A LOVE LIKE BLOOD - HAPPY SONGKRAN !!!! (HAPPY NEW YEAR 2565 !!!)

 

Girls Just Wanna Have Fun !!!!

Εξαιρετικά και ολόψυχα αφιερωμένο στις super κοριτσάρες του Θρύλου μας , που μας χαρίζουν τόσο όμορφες στιγμές τα τελευταία χρόνια!!!

 Κι επειδή τον Απρίλιο , θα έχουμε πολύ live , για άλλους λόγους , στο άθλιο αυτό blog .....here's Cindy ...live in Paris... 

 Thanks girlz ! ! You are AWESOME !!!!

 

R.I.P Taylor.....

R.I.P William....

Happy New Year 2565

Καλή χρονιά σε όλους , guys & gurlz , girls & boyz etc ...όποιο κι αν είναι το ημερολόγιο που ακολουθείτε ....

Μουσικά πάντα , νιώθω πλέον εντελώς αναρμόδιος να εκφέρω ολοκληρωμένη άποψη για όσα συνέβησαν το '21 , αφού τα τελευταία 5-6 χρόνια , μόνο συστηματικά δεν παρακολουθώ τις νέες δουλειές , όχι γιατί σνομπάρω κάτι , αλλά   αισθάνομαι πως αυτό που όλοι συνειδητοποιήσαμε  ότι θα συμβεί , ειδικά απ'το 2010 και μετά , ΕΙΝΑΙ  η νέα τάξη πραγμάτων που ζούμε και ακούμε και μάλλον είναι μη αναστρέψιμη.

Χαίρομαι ιδιαίτερα , κάθε φορά που ακούω μια όμορφη καινούργια κυκλοφορία , αλλά πέραν τούτου , ο χρόνος ημίσειας ζωής (Τ 1/2 στην φαρμακολογία) , έχει μειωθεί δραματικά , τουλάχιστον για τις δικές μου οργανικές ανάγκες .

Μετά λοιπόν απ' αυτήν την σύντομη "κλαψομουνίαση" , θέλω να πω ότι μέσα στο 2021, βρήκα κυρίως ενδιαφέρον, σε κάποια τραγούδια,  κι όχι σε albums , με εξαίρεση το "Fat Pop" του Paul Weller , που το θεωρώ την πληρέστερη και πιο ολοκληρωμένη δουλειά της χρονιάς.

Επίσης , μου άρεσαν ,  η Joy Crookes , οι Foals , οι Gorillaz , οι Tears For Fears , η Tori Amos , οι Duran Duran , ο Bobby Gillespie ,ο George Cosby, ο Nick Cave , ο Sting (το λέω και ΔΕΝ ντρέπομαι) κι ίσως και κάποια άλλα που τώρα μου διαφεύγουν......Α ναι ...και το μπάσο του Nile Rodgers στο "Who's Hurting Who"....χαχαχαχα

Ειδικότερα ,το 2021, "τα comebacks έζησαν καλά , κι εμείς καλύτερα" ,κατά την ταπεινή άποψη  του γράφοντα και γιατί εξάλλου να μην συμβεί αυτό , την στιγμή που η απουσία του κάτι "πολύ καλού" ,από νέους καλλιτέχνες , που θα το θυμόμαστε και θα το ξανακούμε π.χ ...το 2023 (όχι πολύ μακρυά δηλαδή...) είναι κάτι παραπάνω από αισθητή.

Μάλλον γέρασα  και όσοι διαφωνείτε με όλες αυτές τις κουταμάρες που διαβάζετε , καλά κάνετε.....

Εξάλλου , το καλοκαίρι που πέρασε , δεν μπορούσα να κοιμηθώ αν δεν άκουγα καμιά δεκαριά φορές το "Woman In Chains" , γι αυτό μην παίρνετε και πολύ στα σοβαρά τις ξεμωραμένες απόψεις κάποιου , που εν έτη 2022 νιώθει ακόμα ρίγη παντοτινής αφοσίωσης, για Roland & Oleta