-Tρεις ημέρες πριν το πιο decadance θερινό ηλιοστάσιο των τελευταίων χρόνων, "έφυγε" ο χαρισματικός σαξοφωνίστας Clarence Clemοns.
H ψυχή της E-Street Band.
O άνθρωπος που συνέβαλε τα μέγιστα, έτσι ώστε τα τραγούδια του Springsteen, να ξεφύγουν απ'τη στρατόσφαιρα του γήινου αμερικάνικου ονείρου και να γίνουν το απόλυτα αξιοσέβαστο "reason to believe", για κόσμο που δεν ήξερε κατά που πέφτει το N.Jersey.
Respect...always & forever !
-To "
Back To Mine" του Richard X, είναι κατά τη γνώμη μου μια εξαιρετική συλλογή, από διεφθαρμένα electro-grooves.
Ό,τι πρέπει, για τύπους που στα πάρτυ, τους ψάχνεις σ'όλο το σπίτι και τελικά τους βρίσκεις στην κουζίνα...
-To "
Director's Cut", είναι το προσωπικό, twist απωθημένο της
Kate Bush, που ασχολείται με ακουστικό τρόπο, με τραγούδια της από το "
The Sensual World" και "
The Red Shoes", αλλάζοντας ή καλύτερα "πειράζοντάς" τα, με το μητρικό ένστικτο μιας λέαινας, που τελικά καταφέρνει περίφημα ν'ανοίξει τις "ίδιες πόρτες, με διαφορετικά κλειδιά", κι όταν αυτά δεν λειτουργούν, προς πείσμα όλων, χρησιμοποιεί τα δόντια της.
"Don't want your bullshit....i just want your sexuality"
Ψυχή βαθιά...
- Το "
If There Is Something" μου το πρότεινε ο λατρεμένος μου μπαμπάκας, που εντελώς μεθοδευμένα συνεχίζει να καταστρέφει τη ζωή μου, ακόμα και μέχρι σήμερα, επειδή έτσι απλά ...το άκουσε "λέει", στην ταινία "
Flashbacks Of A Fool" και θεώρησε καλό να το μοιραστεί μαζί μου!!(ε ρε τρέλα !!!)
Το ανατριχιαστικά παρατεταμένο φαλτσάρισμα του B.Ferry, τη στιγμή που τραγουδάει "...i would do
anything for you...i would climb mountains..", ήρθε σε μία δύσκολη φάση της ζωής μου,(όπως συνήθως συμβαίνει με τα τραγούδια που μου συστήνει ο "γέρος", ο Θ.Γιάννης ή ο Master)αναγκάζοντάς με να συμβιβαστώ για ακόμα μια φορά με κάποιες από τις ιδιοσυγκρασιακές, απρόβλεπτες εξάρσεις μου.
Υ.Γ: Συνάδελφοι, καλά κάνετε και πηγαίνετε στο Σύνταγμα.(το πάνω και το κάτω...)
Τουλάχιστον ασκείτε μία μορφή πίεσης.Αυτό που μπορείτε.
Ό,τι μπορεί ο καθένας.
Απλά αυτό που με στενοχωρεί αφάνταστα, είναι το γεγονός ότι αν δεν είχε βάλει το κράτος χέρι στις τσέπες,τις συντάξεις, τους μισθούς,τα δώρα και το γενικότερο "εισόδημα" του νεοέλληνα, δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα , να έχουμε συγκεντρώσεις "αγανακτισμένων", έξω απ'τη Βουλή.
Δηλαδή, πέρυσι, πρόπερσι ή δέκα χρόνια πριν, ήταν όλα O.K στο Ellada ?
Καμία αγανάκτηση για τα ελληνικά σχολεία-μπουρδέλα, που έχουν εξειδικευτεί στη μαζική παραγωγή ηλιθίων, δειλών, κακομοίρηδων & υποκριτών ?
Καμία αγανάκτηση για τα σιχαμερά ελληνικά νοσοκομεία και το τοκογλυφικό σύστημα υγείας ?
Καμία αγανάκτηση για το γεγονός ότι για να μπεις σ'ένα γαμημένο πρόγραμμα μεθαδόνης, μπορεί να χρειαστεί να περιμένεις μέχρι και 7 χρόνια, ενώ σ'όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκες χώρες, η ένταξη είναι σχεδόν άμεση.
Καμία αγανάκτηση για τους δρόμους καρμανιόλες,για τον τριπλασιασμό τιμών σε όλα σχεδόν τα προϊόντα αμέσως μετά την έλευση του Ευρώ(αλήθεια, γιατί δεν έγινε κάποιο μποϊκοταζ τότε, όπως π.χ στην Γερμανία) και για τη γκετοποίηση του κέντρου της Αθήνας?
Επίσης, και μ'όλο το σεβασμό στους "αγανακτισμένους" συναδέλφους, θα ήθελα να γινόταν ένα γκάλοπ εκεί έξω απ'τη Βουλή, για να μαθαίναμε κι εμείς, οι οπαδοί του καναπέ, τί στο διάολο ψήφιζε τα τελευταία χρόνια,η πλειοψηφεία όλων αυτών που τώρα φασκελώνουν,γιαουρτώνουν και φτύνουν τους εκπρόσωπους του ελληνικού κοινοβουλίου.
Δηλαδή ρωτάω:Τώρα καταλάβατε ότι είναι ψεύτες & απατεώνες? Κι αν ναι, πώς κι έτσι ?
Τί μεσολάβησε ?
Εκτός κι αν όλα αυτά τα χρόνια, δεν είχαμε "δημοκρατία" στο Ellada, κι όλοι αυτοί που τώρα προπηλακίζετε, δεν εκλέχθηκαν, αλλά σας(μας)επιβλήθηκαν με το στανιό ή προσγειώθηκαν στη Βουλή με ιπτάμενο δίσκο απ'το υπερπέραν !
Μήπως τελικά, η αγανάκτηση είναι καθαρά θέμα οικονομοτεχνικό κι όχι ιδεολογικό?(γιατί αν είναι έτσι, προτιμώ τον καναπέ συνάδελφοι...)
Μήπως το timing της καθυστερημένης αυτής αγανάκτησης, δείχνει ότι θα πρέπει μάλλον να ξανασυζητήσουμε λίγο,τη "φορά" και την "διέυθυνση" που θα πρέπει να έχει ένα φυσικό μέγεθος, όπως η ελληνική πατροπαράδοτη μούντζα ?
Συγγνώμη αν κούρασα, αλλά είμαι κι εγώ ένας "αγανακτισμένος" εδώ και 15 περίπου χρόνια και δεν μ'ακούει κανένας.
Και μάλλον, δύσκολα θα βρεθούμε κάποια στιγμή στην ίδια διαδήλωση....
Υπάρχει τελικά κάτι ?
Aυτή τη στιγμή, για μένα υπάρχει μόνο ο Manzanera...
