Βroken Social Scene - H O T E L

To τρίτο l.p της πιο εντυπωσιακής μουσικής κολλεκτίβας των 00s, το βασανίζω κανονικά,καθημερινά και αδειάλλειπτα, εδώ και 2 περίπου εβδομάδες, και μου φαίνεται πως είναι απ'τους δίσκους που δεν ξεζουμίζονται με τίποτα! Το αγόρασα βέβαια με μία σχετική καθυστέρηση 5+ χρόνων από την επίσημη κυκλοφορία του, αλλά την όλη φάση της αργοπορίας και του λάθος timing, την κουβαλάω πλέον στο αίμα μου. Τώρα, κατά πόσο η έννοια του timing, μπορεί ν'αγγίξει το mood των Broken Social Scene, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Γενικά πρέπει ν'ασχοληθείς μαζί τους, για να πάρεις.(αν τελικά πάρεις κάτι...) Νόμίζω πως οι συγκεκριμένοι Καναδοί, που αν ήθελαν παράλληλα με το group να στήσουν και μια κανονική ομάδα ποδοσφαίρου με αναπληρωματικούς, δεν θα είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα(αφού τα μέλη του συγκροτήματος, είναι κάτι λιγότερο από 20 ! !), αποτελούν μια κατηγορία μόνοι τους. Μου βγάζουν μια βεβαιότητα, ότι αποφεύγουν την "ξεπέτα" όπως ο διάολος το λιβάνι, και ότι το τελικό αλτρουϊστικό ηχητικό αποτέλεσμα που φτάνει στ'αφτιά μου, έχει περάσει από 40 κύματα.(αυτό το τελευταίο, συνήθως με κουράζει, αλλά εδώ μάλλον μου εξάπτει την περιέργεια...) Δεν έπληξα στιγμή. Δεν βαρέθηκα καθόλου. Απλώς, ήταν απ'τις ελάχιστες φορές στη ζωή μου, που δε μου άρεσε τόσο,που ήμουν μόνος.(τη συγκεκριμένη στιγμή εννοώ...γιατί μετά από λίγο ξανάρθα στα ίσα μου) Μάλλον φταίνε οι επανειλημμένες ακροάσεις του "Hotel", που θυμίζει φρικτά προς το τέλος το "Οne Evening" της Feist, με το οποίο έχω θέμα... Δύσκολος μήνας ο Απρίλης.