To ντεμπούτο του Βρετανού James Blake, πρέπει να ομολογήσω ότι είναι απ'τα albums που πραγματικά δεν μπορώ να βγάλω ένα ασφαλές συμπέρασμα, για το αν πρόκειται για dub-αποτσίγαρα πάνω σ'ένα τσακισμένο sub-woofer ή για ένα γαμάτο soulful-synth, ηλεκτρόνιο, που αντανακλά την μουντή λάμψη της Laurie Anderson, την ερωτεύσιμη θλίψη του Bill Withers και την doomed κληρονομιά του Bristol.
Απόφασίζω να διαλέξω τη θετική οπτική γωνία, αυτή που μου υπαγορεύει το συναίσθημά μου, κάθε φορά που ακούω την πανέξυπνη και καλοδουλεμένη διασκευή του, στο κομμάτι της "απούσας για φέτος"(τουλάχιστον για μένα...) Feist.
Yπνωτίζει ωραία..
20.R.E.M-Collapse Into Now
19.Paul Simon-So Beautiful Or So What
18.T.V On The Radio-Nine Types Of Light
17.Tom Waits-Bad As Me
16.Magazine-No Thyself
15.Kate Bush-Director's Cut
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου