Πολλοί "παππούδες"(αλλά και γιαγιάδες...) αποφάσισαν μέσα στο 2010, ότι η μουσική βιομηχανία τους έχει πραγματικά ανάγκη(κάτι που δεν είναι και εντελώς ψέμα, εδώ που τα λέμε...) και ότι θα πρέπει κι αυτοί, να δηλώσουν παρών, καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο,σ'ένα παιχνίδι, του οποίου οι κανόνες έχουν αλλάξει.
Τί να πρωτοθυμηθώ?
Eric Clapton,Tom Jones, Phil Collins, Cyndi Lauper, Joe Cocker,Tom Petty,Bryan Ferry, Laurie Anderson, Robert Plant, Heart και πολλοί ακόμα "συνταξιούχοι" του Rock'n'Roll Hall Of Fame, έβγαλαν δίσκο φέτος.
Κάποιοι το έκαναν καλά, άλλοι λιγότερο καλά, και μερικοί θα ήταν προτιμότερο να είχαν απλώς κάτσει στο σπίτι τους.
Ο Elton John κι ο Leon Russell, έκαναν κατά την γνώμη μου μακράν τον καλύτερο δίσκο στην κατηγορία των "γερόλυκων", και όχι μόνο....
Με το "The Union", "έβαλαν κάτω" πολλά απ'τα εγγονάκια τους, δείχνοντας πως όταν αυτοί οι δύο τεράστιοι τύποι, καθίσουν αντίκρυ ο ένας απ'τον άλλον, έχοντας μπροστά τους από ένα πιάνο(ας είναι και άνευ ουράς....) κυριολεκτικά "ζωγραφίζουν" !
Ο δίσκος δεν είναι απλά...καλός.
Αξίζει επισταμένης μελέτης,από ιστορικής(Jimmie Rodgers' Dream), συναισθηματικής(Eight Hundred Dollar Shoes), αλλά και στυλιστικής άποψης(Monkey Suit)
Gimme More ! !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου