O Alexandre Desplat , είναι ελληνικής καταγωγής .
Ίσως γι'αυτό , μέσα στην "Moonlight" σονάτα του Μπετόβεν , διακρίνεις ψήγματα Χατζιδάκη και Ξαρχάκου .
Μου δίνει την αίσθηση πως κάποιος παίζει πιάνο , συνδιάζοντας την φλόγα των Ferrante & Teicher στο "Exodus", και την elegant λογική του Henry Mancini στο "Romeo & Juliet ", πάνω σ'ένα ξύλινο έπιπλο , που έχει πια πετσικάρει....
Καμία σχέση με Chopin λοιπόν , και δηλώνω ευθαρσώς , πως για το δικό μου στομάχι , καμία κιθάρα δεν πιάνει μπάζα , μπροστά σ'ένα τέτοιο πιάνο....
Πώς μπορούν αλήθεια , 6 ψωροχορδές , να συναγωνιστούν σε κύρος και συναισθηματική εμβέλεια , ένα ογκοδέστατο όργανο -με ουρά [!!] , που μόνο και μόνο για να το κουβαλήσεις , σ'ένα διαμέρισμα πρώτου ορόφου μιας πολυκατοικίας , θα πρέπει να καταστρώσεις μια ολόκληρη επιχείρηση-χαμαλίκι .
Δεν είναι τυχαία αυτά τα πράγματα , πτωχέ μου κιθαρωδέ , με τα ξεκούρδιστα , συντροφικά ακόρντα σου , που τυλίγονται συνήθως γύρω από αυτοσχέδιες , κουρασμένες φωτιές στην άμμο , νοτισμένα αντίσκηνα ,βαρκούλες στο γυαλό ,κονσέρβες, σκορβούτο , και δήθεν συνεσταλμένα ομαδικά φαλτσέτα .
Προτιμώ χίλιες φορές , το ξύλινο , γδαρμένο πάτωμα , του διαμερίσματος του πρώτου ορόφου , που μόλις έχει αδειάσει ή γεμίσει , τις έντονες φευγαλέες μυρωδιές που αφήνουν οι άνθρωποι στο πέρασμά τους , και το πετσικάρισμα .[γαμάτη λέξη , τίγκα στην ζωή...]
Αφιερωμένο στους "ευγενείς-χαμάληδες" αυτής της πόλης , που κάποτε αναγκάστηκαν ή προσφέρθηκαν , να βοηθήσουν στο κουβάλημα ενός πιάνου. [με ή χωρίς ουρά...]
Σε ποιο όροφο τελικά έφτασαν , δεν έχει και μεγάλη σημασία .
Αρκεί που άκουσαν το πιάνο να τους μιλάει , στο σημείο που η σκάλα κάνει την πιο απότομή της κούρμπα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου