Επειδή το Νο2 απ'το Νο1 , απέχει ουσιαστικά όσο το μουνί απ'τον κώλο , το ξεπερνάω και μπαίνω κατευθείαν στο ψητό..
Με την Κυρία από δω , μπορώ να είμαι τόσο αντικειμενικός , όσο μου το επιτρέπουν προσωπικά βιώματα από την ηλικία των 15 ετών και μετά , η τρελο-σχέση με τον μπαμπά μου , το πρώτο μεγάλο σοκ της μετά-"μπητλικής" μουσικής μου ενηλικίωσης , και κάποια άλλα πολύ προσωπικά που δεν είναι της παρούσης...
Με λίγα λόγια , μιλάμε για μία λατρεία , στα όρια του πιο ηδονικού φετίχ και της απόλυτης λαγνείας...
Την έχω αγαπήσει για ΟΛΑ της και θα την ακολουθώ για πάντα....Από το "Overground" του Scream , μέχρι το σημερινό "Into a Swan" , η Siouxsie δεν μπαίνει σε καλούπια , κι ούτε χαλιναγωγείται εύκολα...Η ίδια persona που βόλταρε κάποτε σαν ξεδιάντροπο -φρικιό παρέα με τον Sid και τα άλλα "καλόπαιδα" της εποχής στο King's Cross , και έβγαζε τα σωθικά της στο 100 club ,μεταμορφώνεται για πλάκα σε μια αυταρχική γκεϊσα ή σ'έναν μαύρο κύκνο , βγάζοντας επιδεικτικά την γλώσσα της στην Βασίλισσα της Αγγλίας , και στον κουστουμαρισμένο γιάπι που ιδρώνει , βλέποντας στην εφημερίδα την κατρακύλα που έχουν πάρει οι μετοχές του στο χρηματιστήριο...
Οι μετοχές της Siouxsie , δεν θα κατρακυλήσουν ποτέ !! Γι'αυτό είμαι απόλυτα σίγουρος... Ακούω το "If it doesn't kill you" , και διαπιστώνω πόσο λίγο έχει αγγίξει ο χρόνος την τύπισα που κάποτε ούρλιαζε στο "Playground twist" προκαλώντας "ανάσταση νεκρών ", και έκανε και τα τσιμέντα να δακρύζουν στο "The last beat of my heart"...Ακόμα μπορεί ...
..."Ι Will Love you...till the day i die.." - Crowded House
1 σχόλιο:
Δε δακρύζαν μόνο τα τσιμέντα στο Last Beat Of My Heart... μπράβο!!!
Δημοσίευση σχολίου