Εξαίρεση.
Όπως αφαίρεση.
Όπως διαίρεση.
Κι επειδή δεν νομίζω να έχω παίξει ποτέ ελληνική μουσική στο άθλιο αυτό blog, ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη, απ'τους ορκισμένους fan του ξένου pop-rock ρεπερτορίου, για το "μικρό" αυτό λοξοδρόμημα.
Το συγκεκριμένο τραγούδι , παρ'ότι το γνώριζα, και παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξα ποτέ μου λάτρης της συγκεκριμένης "γυναικείας" (......χαχαχα) μπαρμπουτο-φωνής, όταν το άκουσα ένα πρωινό στην Σαντορίνη, κυριολεκτικά πάγωσε το αίμα μου.
Ξέρεις , είναι απ'αυτές τις στιγμές που δεν τις ελέγχεις καθόλου,αλλά απλά τις υπομένεις, προσπαθώντας σαν τον ηλίθιο να μην βουρκώσεις για τα επόμενα 4 λεπτά, γιατί "και καλά" δεν υπάρχει λόγος.
Εξάλλου, σε διακοπές βρίσκεσαι.
Το καλαμάκι απ'το φραπέ σου μένει στο στόμα, (αν συγκρατηθείς και δεν το καταπιείς...)και ξαφνικά νιώθεις μια ντροπή λιγότερη, που είσαι Έλληνας.
Κάθεσαι εκεί, σαν τον απόλυτο "χαχα" και δεν ξέρεις τί στο διάολο σε βρήκε, πρωϊνιάτικα.
Για να μην σου πω, ότι ξαφνικά σε πιάνει ο αλτρουϊστικός-μεταδοτικός οίστρος και θέλεις να το μεταφράσεις στ'αγγλικά, στον πρώτο τουρίστα που έχει την ατυχία να περνάει κάτω απ'το δωμάτιό σου.
Εγώ ? Να μοιραστώ μουσική ?
Εγώ μοιράζομαι μόνο hangover....
Περίεργα πράγματα.
Μαλάκα, είναι λίγο spooky η όλη φάση, αλλά από θρίλερ και εφιάλτες φέτος....άλλο τίποτα !
Πάλι καλά , που "τα σπίτια είναι χαμηλά" και μπορώ άκοπα να βαράω την κεφάλα μου στο ταβάνι, μπας και γίνει κάνα καλό κούνημα εκεί μέσα και συνέλθω λιγάκι.
Αυτή η Κυριακή .....νισάφι πια !
Κι επειδή δεν μ'αρέσει να το παίζω παρθένα Μαρία, ομολογώ πως έχω βρεθεί στην ίδια κατάσταση άλλες δύο φορές στο παρελθόν, εξαιτίας ελληνικού άσματος. (Φαντασία για Μπουζούκι και Πιάνο & Χορός του Σάκαινα)
Εξαίρεση.
Όπως αναίρεση.
Όπως αίρεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου