Από τους τέσσερις , δύο εξακολουθούν και αναπνέουν .
Ο ένας ,[ ο μεγαλομανής-Lenno-κομπλεξικός ...] τά'χει εντελώς χαμένα , πληρώνει υπέρογκα ποσά για την έκδοση του διαζυγίου του , και μουσικά είναι πλέον ευνουχισμένος ....
Ο άλλος , αποδεικνύεται όσο περνάνε τα χρόνια ,ότι μαζί με τον μακαρίτη George , ήταν τελικά μάλλον οι πιο φυσιολογικοί και προσγειωμένοι απ'την παρέα....
Ο καινούργιος δίσκος του Ringo , δεν διεκδικεί κανένα βραβείο πρωτοτυπίας ,καινοτομίας ή κάτι τέτοιο ....
Eίναι ο ορισμός του "what you see is what you get" ....
Aληθινός ,γλυκός , κι αυθόρμητος , χωρίς κανένα τουπέ ή έπαρση ....Σαν τις παλιές καλές εποχές που εφορμούσε σε Λονδρέζικα beauty saloons , προσφέροντας ευγενικά τσάϊ στις κυρίες που έφτιαχναν τα μαλλιά τους ....
Ο Ringo ήταν πάντα ένα περιβόλλι χαράς , χρωμάτων και ξεγνοιασιάς....Kάτι σαν τον "κήπο του χταποδιού" στο "Abbey Road" , που σπάει λιγάκι την αβάσταχτη μουντάδα του "Because".....
Υπήρξε επίσης και η παρηγοριά του Lennon , όταν η γνωστή κιτρινιάρα τον είχε σουτάρει μια περίοδο απ'το σπίτι , αναγκάζοντάς τον να ξενιτευτεί στο L.A και να το ρίξει στο ποτό ,παρέα με τους Keith Moon και Nilsson....[αυτή κι αν ήταν συντροφιά ! ! !]
To "Gone are the days " που ακολουθεί παρακάτω , είναι το αγαπημένο μου απ'το "Liverpool 8" , έναν δίσκο που θα είναι ΕΤΣΙ κι ΑΛΛΙΩΣ στην λίστα με τα καλύτερα albums του 2008 , κυρίως για προσωπικούς , συναισθηματικούς λόγους....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου