I'm so tired ...

H εβδομάδα κλασσικής μουσικής , περισυλογής και άγριου ξεσαλώματος [...τώρα πώς συνδιάζονται αυτά ...ένας θεός ξέρει ! ! !] κάπου εδώ φτάνει στο τέλος της...
Από σήμερα κάθε κατεργάρης στον πάγκο του...[δηλαδή στα γόνατα...]
Από σήμερα το καρότο θα είναι η καλοκαιρινή άδεια ....Δύο μήνες έμειναν ...Δυο γαμημένα μηνάκια...Ούτε φαντάρος στο Σουφλί ρε πούστη μου...
Αχάριστο πλάσμα ο άνθρωπος...Λες και κακοπερνάμε...Τέλοσπάντων....
-"Ψώνισες τα μακαρονάκια σου και το κοτοπουλάκι σου πουλάκι μου από τα ΑΒ-και του πουλιού το γάλα " ??
-"Ναι.."
-"Ε..άντε και γαμήσου ...που μιλάς κι από πάνω ...Τσογλάνι ...Κι αυτό εδώ το βιβλίο τί είναι ??? Τί γράφει ???"
-" 1001 albums you must hear before you die"..
-"Die...Motherfucker ...DIE ! ! ! "
Πάντως είναι μερικές στιγμές όπως τώρα , που νιώθω πολύ κουρασμένος ,αποκαμωμένος και ταυτόχρονα γαλήνιος , ένοχος για πράγματα που δεν θα έπρεπε ,[αλλά ...μάλλον θα έπρεπε..]κι αμήχανα ανήμπορος ν'αντισταθώ σ'αυτό που τα αδέρφια μας οι Τούρκοι αποκαλούν σοφά "κισμέτ"...Υπάρχει τέτοιο πράγμα ??? Και να υπάρχει όμως τί με πειράζει εμένα ...Έτσι κι αλλιώς το δικό του θα γίνει.....στο τέλος .Αλλά επειδή δεν υπάρχει ανησυχώ....
Ένα είναι σίγουρο πάντως .Η ζωή απ'τα μαλλιά ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΤΑΙ γιατί δεν της έχει μείνει τρίχα στο κεφάλι!!! Την έχουν ξεμαλλιάσει κάτι μεγαλογαμιάδες που συμβουλεύουν και κάτι αμούστακα παιδάκια να κάνουν το ίδιο!!! Τούφα δεν της έμεινε της φουκαριάρας....Όυτε η φαλακρή τραγουδίστρια να ήτανε .... Τώρα πια απ'όπου και να προσπαθήσεις να την πιάσεις , ξεγλιστράει , και σου βγάζει περιπαιχτικά την γλώσσα .....Εντάξει , και τί να κάνουμε τώρα ?? Θα πορευθούμε [χαχαχαχα...] αναλόγως !!!
Όλες οι απαντήσεις στα επόμενα δύο λεπτά κλασσικής μουσικής που ακολουθεί....Δηλαδή καμία απάντηση απολύτως ! ! !Πάω να φτιάξω ένα τελευταίο ποτάκι , κι όλα θα λυθούν...Από αύριο...Ίσως κι από Δευτέρα ....Δηλαδή ποτέ ! ! !

Τhe most beautifull day of the Year....

Σήμερα είναι Μ.Παρασκευή , και για τον Depecher είναι μακράν η ομορφότερη μέρα του χρόνου....Ευχαριστώ την ενορία του Προφήτη Ηλία - Παγκρατίου , που έστω και μετά κόπων και βασάνων [λόγω ...του porn-profile ] , συναίνεσε τελικά , έτσι ώστε να μας παραχωρήσει την φωτό από την περιφορά του Επιταφίου.....Καλό Πάσχα σε όλους και όλες , και καλώς εχόντων των πραγμάτων , θα τα ξαναπούμε από την επόμενη εβδομάδα.....

Aκολουθεί κλασσική μουσική ......Ευχαριστώ πάτερ...

Two more songs for my funeral....

Kλασσικής μουσικής συνέχεια.....λόγω των ημερών....δίχως πολλά πολλά....Τί να πει κανείς εξάλλου για το παρακάτω τραγούδι......Όποιος τολμήσει να σχολιάσει είναι τουλάχιστον ιερόσυλος....
Και αυτό ...επίσης....εξαιρετικά αφιερωμένο σε κάποιον που μοιάζουμε σαν δυο σταγόνες νερό..και που μου το πρωτοέπαιξε σ'ένα kenwood πικ-απ....λέγοντάς μου τα εξής: " Άκου τώρα μια κομματάρα μικρέ που δεν έχεις προσέξει..."

Α song for my funeral

Το πρόγραμμα αυτής της υπέροχης εβδομάδας , είναι αλήθεια ότι ανατράπηκε λίγο.....Καθυστέρησα λόγω επαγγελματικών [χαχαχα..] υποχρεώσεων ...αλλά τί να κάνουμε ....That's life....
Κλασσική μουσική από σήμερα και μέχρι την M.Παρασκευή , λοιπόν , χωρίς πολλά λόγια....
Αν είχα να διαλέξω κάποιο τραγούδι λίγο πριν εγκαταλείψω τα εγκώσμια, that would be it ...... Οι παρακάτω νότες θα ήθελα να ήταν το τελευταίο πράγμα που θα ακούσω....Λόγω τιμής....Αυτό και τίποτ'άλλο....Ευχαριστώ όλα τα νέα entries στο άθλιο αυτό blog για τα σχόλιά τους , και τους παλιότερους για την ανοχή που δείχνουν όλους αυτούς τους μήνες....

The Friends Of Mr.Cairo

Οι μανιακοί με τις λίστες , θα πρέπει να προσέχουν ποιος φτιάχνει τις λίστες που διαβάζουν....Πολύ βασικό αυτό....
Γιατί για παράδειγμα , όποιος φτιάχνει λίστα με τα 200 ή 300 καλύτερα album όλων των εποχών , και δεν συμπεριλαμβάνει σε αυτή τον συγκεκριμένο δίσκο του Jon Anderson και του Βαγγέλη Παπαθανασίου , είναι στα σίγουρα ΑΣΧΕΤΟΣ και δεν ξέρει τί του γίνεται.....
Το "The friends of Mr. Cairo " κυκλοφόρησε το 1981 , σε δύο εκδόσεις με δύο διαφορετικά εξώφυλλα ....Στην δεύτερη έκδοση [φώτο], υπάρχει και η απόλυτη ΚΟΜΑΤΑΡΑ "Ι'll find my way home" που είναι "εύκολα" τραγούδι ζωής και θανάτου για τον Depecher ....και "παίζει" παρακάτω...Το λατρεύω αυτό το τραγούδι , και πιο συγκεκριμένα ,το έχω συνδέσει με τις μέρες λίγο πριν , και κατά την διάρκεια της Μ.Εβδομάδας....Δεν ξέρω γιατί , αλλά έχω την εντύπωση ότι δένει απόλυτα με τ'αρώματα μιας ήδη κατηργημένης εποχής , όπως είναι η Άνοιξη....και δίνει ακόμα μεγαλύτερη παράταση στην διάρκεια της ημέρας , εκεί ...γύρω στις οχτώμισι το βράδυ...που αρχίζει και σουρουπώνει για τα καλά .....Σαν να τραβάει το δειλινό απ'τα μαλλιά....
Στον ίδιο δίσκο , υπάρχει φυσικά το "έτερον αριστούργημα " , "State of Independence" , που αργότερα έκανε τεράστια επιτυχία η φωνάρα της Donna Summer...
Bεβαίως , πίσω απ'την επιτυχία της D.Summer , κρυβόταν [όσο μπορούσε...] ο πιο ιδιοφυής και καινοτόμος μουσικός παραγωγός EVER , δηλαδή ο Mίδας , Quincy Jones ....
Η παραγωγή στην διασκευή της D.Summer , είναι κάτι το ανεπανάληπτο ! ! ! Ο ορισμός της ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ ! ! ! Δεν πρόκειται να ξανασυμβεί ΠΟΤΕ κάτι τέτοιο , γι'αυτό καλό θα ήταν να διδάσκεται σε ανάλογα σεμινάρια , μαζί φυσικά με τα ΑΠΑΝΤΑ του George Martin...
Ήθελα να κάνω αυτό το post την M.Παρασκευή , αλλά δεν μπορούσα να κρατηθώ....
Εξάλλου την M.Εβδομάδα , ο Depecher θα ξεσαλώσει όπως το συνηθίζει κάθε χρόνο τέτοια εποχή , και στο Blog θα παίζει μόνο κλασσική μουσική ....
Αναλυτικά το πρόγραμμα της ομορφότερης Εβδομάδας του χρόνου , από Μ.Δευτέρα...
Πιο κάτω , "παίζει" το Masterpiece του Jon και του Bαγγέλη , στην Quincy VERSION !Η Donna Summer απλώς ακολουθεί ..."πατώντας " εκεί που της λένε ....Τυφλοσούρτης δηλαδή...
Kαλό Σ.Κ....

Twisted Tenderness + Visconti

Σήμερα είχα όρεξη να παίξω το "Twisted Tenderness" από ELECTRONIC , αλλά δυστυχώς δεν το βρήκα στο YOUTUBE....
Παρ'όλα αυτά , επειδή χθες ο Θείος Γ. είχε αφιέρωμα στον Tony Visconti , και μεταξύ άλλων έπαιξε και το "Will You " , της Hazel O' Connor , ένα τραγούδι που δημιουργεί με τον δικό του τρόπο , το τρυφερό -"Twisted" συναίσθημα του τραγουδιού των Marr/Sumner , απ'την ανάποδη όμως....
Τεράστιος ο Visconti ....

LIVERPOOL 8

Από τους τέσσερις , δύο εξακολουθούν και αναπνέουν .
Ο ένας ,[ ο μεγαλομανής-Lenno-κομπλεξικός ...] τά'χει εντελώς χαμένα , πληρώνει υπέρογκα ποσά για την έκδοση του διαζυγίου του , και μουσικά είναι πλέον ευνουχισμένος ....
Ο άλλος , αποδεικνύεται όσο περνάνε τα χρόνια ,ότι μαζί με τον μακαρίτη George , ήταν τελικά μάλλον οι πιο φυσιολογικοί και προσγειωμένοι απ'την παρέα....
Ο καινούργιος δίσκος του Ringo , δεν διεκδικεί κανένα βραβείο πρωτοτυπίας ,καινοτομίας ή κάτι τέτοιο ....
Eίναι ο ορισμός του "what you see is what you get" ....
Aληθινός ,γλυκός , κι αυθόρμητος , χωρίς κανένα τουπέ ή έπαρση ....Σαν τις παλιές καλές εποχές που εφορμούσε σε Λονδρέζικα beauty saloons , προσφέροντας ευγενικά τσάϊ στις κυρίες που έφτιαχναν τα μαλλιά τους ....
Ο Ringo ήταν πάντα ένα περιβόλλι χαράς , χρωμάτων και ξεγνοιασιάς....Kάτι σαν τον "κήπο του χταποδιού" στο "Abbey Road" , που σπάει λιγάκι την αβάσταχτη μουντάδα του "Because".....
Υπήρξε επίσης και η παρηγοριά του Lennon , όταν η γνωστή κιτρινιάρα τον είχε σουτάρει μια περίοδο απ'το σπίτι , αναγκάζοντάς τον να ξενιτευτεί στο L.A και να το ρίξει στο ποτό ,παρέα με τους Keith Moon και Nilsson....[αυτή κι αν ήταν συντροφιά ! ! !]
To "Gone are the days " που ακολουθεί παρακάτω , είναι το αγαπημένο μου απ'το "Liverpool 8" , έναν δίσκο που θα είναι ΕΤΣΙ κι ΑΛΛΙΩΣ στην λίστα με τα καλύτερα albums του 2008 , κυρίως για προσωπικούς , συναισθηματικούς λόγους....

One "Guilty Pleasure"...for DEPECHER...

"Guilty pleasures" έχω πάψει προ αμνημονεύτων χρόνων να έχω , γιατί απουσιάζει πλήρως το "guilty" από κάθε προσωπική απόλαυση , όσο kinky ή "περίεργη " τελοσπάντων μπορεί να χαρακτηριστεί .....
Όσοι αργόσχολοι κάνετε τον κόπο να παρακολουθείτε το άθλιο αυτό blog , ίσως να έχετε καταλάβει ότι η Celine , εκπροσωπεί Ο,ΤΙ ακριβώς ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ σε μια τραγουδίστρια ......
Γι αυτό ίσως να αισθάνομαι και τόσο "guilty" επειδή μ'αρέσει το "Tout l'or des hommes " ....
Ναι ...το παραδέχομαι...Μ'αρέσει , και το τραγούδι και το video clip της σιχαμένης Γαλλίδας , που στην συγκεκριμένη περίπτωση "την έχει δει ροκ" , και ταξιδεύει δήθεν με τέσσερα ρεμάλια[ο Αλιάγας ..λείπει...] σαν σε τουρνέ.....
Αίσχος ! ! ! Είχα να νιώσω τέτοια αμηχανία και ΝΤΡΟΠΗ απ'την εποχή που πρωτοάκουσα το "Where did your heart go ? " με τους WHAM , και δεν ήθελα με τίποτα να παραδεχτώ ότι μου άρεσε.....Τότε βεβαίως πήγαινα στην Τετάρτη Δημοτικού , και υπήρχε η δικαιολογία της ανωριμότητας .....
Τώρα οι δικαιολογίες τείνουν να στερέψουν πλήρως , το σχολείο τελείωσε , αλλά η μαλακία ώρες - ώρες [ δηλ..σχεδόν ΟΛΕΣ τις ώρες ...] χτυπάει κόκκινο .....Ευτυχώς , για τους ενήλικες , έχει επινοηθεί[από επίσης ...ενήλικες..] ο όρος "Guilty pleasure" σαν καβάντζα ,σαν μια μικρή "έξοδος κινδύνου", για να πάρουμε δρόμο πριν γίνουμε ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ .... αυτά που ντε και καλά "πρέπει" να εξηγήσουμε σε κάποιον[συνήθως στον εαυτό μας...] , αλλά ....εν τέλει ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ....γιατί δεν ΜΠΟΡΟΥΜΕ...Πολύ φτωχό το ανθρώπινο μυαλό , και το λεξιλόγιο, για να εξηγήσει έστω κι ένα μικρό "παραστράτημα" του γούστου ή της ψυχής.....Εάν είναι παραστράτημα....[sais WHO?]
Ωραίο τραγουδάκι...ΠΙΟ "GUILTY" δεν γίνεται ! ! ! ΦΤΟΥ μου ! ! ! !
Υ.Γ:"δεν έχει πιο κάτω από δω" που λέει κι ο Β.Π στο "Kρύψου"....

A song from under the floorboards

Ένας κύκλος ολοκληρώθηκε την προηγούμενη Παρασκευή.....

Μια γραμμή με κιμωλία σ'έναν πίνακα που έτριζε , ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια με το "Real Life" , συνεχίστηκε χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό από σπόντα με το "Secondhand Daylight" , αναθάρρησε αναπάντεχα με το "Mαgic , Murder & the Weather" εξαιτίας του καταραμένου Master-gone4sure ,[και να θέλω ν'αγιάσω , αυτό το κάθαρμα δεν μ'αφήνει ! ! !] και "έκλεισε" όπως έπρεπε με το "Τhe correct use of soap" .....

Μεγάλη ιστορία οι Magazine .... Το "A song from under the floorboards " μου πάει γάντι , κι η κουφάλα ο Morrissey που πουλάει την ψυχή του στον διάολο για κάτι τέτοια , δεν έχασε την ευκαιρία , και στο single "The young one was the most loved" διασκευάζει το τραγούδι των Adamson-Devoto σε μια κρίση εξομολογητικής-αυτογνωσίας , απ'αυτές που κατά καιρούς συνηθίζει.....

Πραγματικά σπουδαίο τραγούδι ......λες κι είναι βγαλμένο απ' το "Υπόγειο" του Ντοστογιέφσκι.....αλλά δεν είναι....

Face to Face....

Koιτάζοντας το πρόγραμμα του φετινού Rockwave , σε πιάνει κυριολεκτικά κατάθλιψη ! ! !
Manu Chao ???? Offspring ??? Judas Priest ???? Δηλαδή τους ψάξανε πολύ για να τους [ξανά]φέρουνε όλους αυτούς ???Αλλά αυτά τα'χουμε πει πολλές φορές και βαριέμαι να ξαναπιάνω τα ίδια θέματα....
Για το μόνο που πραγματικά καταχάρηκα είναι ότι στις 8 Ιουλίου , και ύστερα από πολλά χρόνια , θα έχω την ευκαιρία να καμαρώσω και πάλι το "μωράκι μου" πάνω στην σκηνή !!!
Πολύ γουστάρω ....Ο δύστροπος κύκνος με τους μαύρους κύκλους στα μάτια , το ασχημόπαπο που θα ΛΑΤΡΕΥΩ όσο ελάχιστα πράγματα μέχρι "τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς μου" , επιστρέφει στην Αθήνα ....
Σιγά μην κάτσω να δω τους Offspring μετά τη Siouxsie ....Δεν υπάρχει περίπτωση....
Είναι σαν να τρως τον καλύτερο λαγό στοιφάδο σπίτι σου , και μετά να πηγαίνεις για μηλόπιτα στα Mcdonalds ....Δε λέει ....Σου χαλάει την γεύση ρε παιδί μου....Μια γεύση που θέλεις να κρατήσεις στο στόμα σου όσο περισσότερο γίνεται, γιατί απλά , δεν την απολαμβάνεις σε καθημερινή βάση....Kαλό Σ.Κ...

Fuck the flame ! ! ! !

Ολυμπιακοί αγώνες...μμμ...Μάλιστα...
Ολυμπιακή φλόγα....μμμμ.....Μάλιστα...
Μετάλια , δόξα , σημαίες , βάθρα,ύμνοι, διαφημίσεις , δημοσιογράφοι, πολυεθνικές ,νταβατζήδες, marketing, ενέσεις, κακοήθεις όγκοι, πολιτικά παιχνίδια ,απληστία , μεγαλομανία ,μαριονέτες, τσιράκια , γενικοί γραμματείς και φαρισαίοι, άκυρες εκινήσεις , τελετή έναρξης , χαζοχαρούμενες παρελάσεις.
Τελετή λήξης ! Τέλος ! Τέλος !!!
Όλο αυτό το κακόγουστο kitsch party , που δήθεν ενώνει τους λαούς και αδελφώνει τα έθνη θα πρέπει κάποτε να τελειώνει....
Για ποιο Ολυμπιακό ιδεώδες αλήθεια μιλάμε ??? Μήπως θα ήταν καλύτερα να αναφερόμαστε στα ιδανικά της Αddidas της Νike και στο πόσο καλούς χημικούς επιστήμονες διαθέτουν τα ιατρικά team των εθνικών ομάδων ???
Το συγκεκριμένο παραμύθι θα πρέπει κάποτε να τελειώνει, και γρήγορα μάλιστα , αφού πλέον η διοργάνωση των συγκεκριμένων αγώνων αποσκοπεί μόνο ,στο να γίνουν πλουσιότεροι μερικοί αετονύχιδες εργολάβοι , και να αυξήσουν τα έσοδά τους οι εταιρείες αθλητικών ειδών .....Αυτό και τίποτ'άλλο.....
Ο κόσμος θα πρέπει να μποϊκοτάρει παγκοσμίως τους Ολυμπιακούς αγώνες , οπουδήποτε κι αν αυτοί διεξάγονται , προβάλλοντας έτσι έστω μια μικρή αντίσταση στον αδυσώπητο οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης , και της ισωπέδωσης της ανθρώπινης αξίας ! ! !
Κανένας να μην πατάει το πόδι του σε στάδια , κανένας να μην παρακολουθεί τους αγώνες απ'την τηλεόραση , και όλοι να αδιαφορούν πλήρως για τα νέα πιθανά παγκόσμια ρεκόρ που γίνονται .....'Ετσι κι αλλιώς αυτοί που τα κάνουν δεν είναι άνθρωποι.....
Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα ο αθλητισμός να ξαναβρεί τον πραγματικό του ρόλο ...Να υπηρετεί τον άνθρωπο , να τον εξευγενίζει , όπως το θέατρο η μουσική και οι λοιπές τέχνες , κι όχι να τον κάνει να νιώθει σαν φυγάς , σαν ένοχος κατατρεγμένος που φοβάται ακόμα και να κατουρήσει ελεύθερα ....Ο ρόλος του αθλητισμού ,είναι εκτός των άλλων να χαρίζει σωματική υγεία κι ευεξία κι ΟΧΙ καρκίνο ! ! !
Αν αυτό είναι το Ολυμπιακό ιδεώδες , καλύτερα να μείνει για πάντα στους Κινέζους , και να μην σώσει να μας ξανάρθει πίσω ΠΟΤΕ, έτσι που το καταντήσανε κάποιοι ! ! !Ας τους το δώσουμε franchise ρε παιδί μου στο φινάλε μαζί με τα δικαιώματα για κάποια απ'τα στεροειδή τρίτης γενιάς , για να μην κατηγορηθούμε και για ασέβεια !!!
Το άγχος μη σβήσει η φλόγα μας μάρανε ....Σβήστη την πουτάνα μια κι έξω να τελειώνουμε... επιτέλους ! ! !

Δικό σου ....Alex ! ! !

Πριν από λίγο πήρα ένα μήνυμα από μια ψυχή , που 'χουμε μήνες να βρεθούμε , και που όπως ισχυρίζεται πρόσφατα ανακάλυψε τα τερτίπια του τρελο- Tom Waits....

Αφιερωμένο στον Alex λοιπόν το επόμενο τραγουδάκι που υπάρχει και στο soundtrack της ταινίας "Smoke"...

Εnjoy my friend.....Ότι πρέπει για την ώρα.....Στρίψε ένα τσιγαράκι και πάτα play...

Kι ένα στα γρήγορα....

Πού να το φανταζόταν ο Νεοϋρκέζος συγγραφέας Thomas Pynchon , όταν έγραφε την μεταμοντέρνα νουβέλα του , με τίτλο "Gravity's Rainbow" , ότι μετά από 35 περίπου χρόνια , οι Klaxons, θα έχουν στο album τους "Myths of the near future " ένα τραγούδι με τον ίδιο τίτλο....εμπνευσμένο φυσικά από το βιβλίο....Το συγκεκριμένο τραγούδι εμένα δεν μου λέει και πολλά .....
Το "Gravity's Angel " όμως , από το album της Laurie Anderson "Mr.Heartbreak" [1984] στο οποίο φωνητικά κάνει ο Peter Gabriel , είναι από τα πάρα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια , και σίγουρα το καλύτερό μου από την τρελο-αμερικάνα με το βιολί ! ! ! !
Τραγούδι ζωής και θανάτου για τον Depecher , επίσης εμπνευσμένο από τον τίτλο του βιβλίου του Pynchon , με την Αnderson στα πιο pop της , τους στίχους ακαταλαβίστικους όπως πάντα , και την τάξη να επικρατεί στην γενική αταξία ....Κάπου στο βάθος δε , νομίζεις ότι οι M.Gore και Α.Wilder παίζουν με τα κονσερβοκούτια τους , αλλά φυσικά δεν τίθεται τέτοιο θέμα .....Καλό Σ.Κ....

Bloody Νature....

Mια φορά κι έναν καιρό , ήταν ένας σκορπιός που ήθελε να περάσει στην απέναντι όχθη ενός ποταμού , αλλά δυστυχώς δεν ήξερε κολύμπι....
Βλέπει λοιπόν λίγο παραπέρα έναν μεγάλο, αριστοκρατικό βάτραχο , ο οποίος ετοιμαζόταν να περάσει απέναντι , και του λέει:
- Σε παρακαλώ κύριε βάτραχε , μπορείς να με κουβαλήσεις κι εμένα στην πλάτη σου μέχρι την απέναντι όχθη ,γιατί δεν ξέρω κολύμπι ?
Ο βάτραχος του απαντά :
-Θα πρέπει να με περνάς για τρελό κύριε σκορπιέ αν νομίζεις ότι θα σε αφήσω να ανέβεις στην πλάτη μου, αφού το ξέρω ότι με την πρώτη ευκαιρία θα με τρυπίσεις με το κεντρί σου...
Κι ο σκορπιός του λέει:
- Μα , αν κάνω κάτι τέτοιο , θα βουλιάξεις , και μαζί σου θα βουλιάξω κι εγώ ...Δεν το καταλαβαίνεις ότι δεν με συμφέρει να σε τρυπίσω , γιατί τότε θα πνιγούμε κι οι δυο ???
Τελοσπάντων , με τα πολλά , ο βάτραχος πείθεται απ'την λογική των επιχειρημάτων του σκορπιού , και δέχεται να τον κουβαλήσει μέχρι απέναντι....
Στην μέση περίπου της διαδρομής ο βάτραχος νιώθει ξαφνικά ένα έντονο κάψιμο στην πλάτη του , και καταλαβαίνει ότι ο σκορπιός τελικά , έκανε αυτό που εξ'αρχής φοβόταν....
Τον είχε τρυπίσει , και το τοξικό δηλητήριο που είχε απελευθερωθεί απ'το μυτερό κεντρί του, είχε ήδη αρχίσει να δρα ....Ο βάτραχος είχε παραλήσει , δεν μπορούσε πλέον να κουνήσει κανένα απ'τα άκρα που τον βοηθούσαν να επιπλέει , κι έτσι άρχισε να βουλιάζει ....Το μοιραίο δεν θ'αργούσε να έρθει....και για τους δυο....
Τότε, με την απορία ζωγραφισμένη στο προσωπό του ,γυρνάει προς τον σκορπιό και τον ρωτά : - Μα ...γιατί ?? Τώρα πάμε κι οι δυο χαμένοι...Γιατί ? ? ?
Kι ο σκορπιός με χαρακτηριστική ψυχραιμία του απαντά : - Λυπάμαι πολύ κύριε βάτραχε, αληθινά λυπάμαι , αλλά δεν μπορούσα να το ελέγξω ή να κάνω κάτι γι'αυτό ....Είναι στην ΦΥΣΗ μου ! ! !
Η φύση είναι κάτι υπαρκτό ....Είναι ένα σύνολο αυτοματοποιημένων πράξεων και αντανακλαστικών αντιδράσεων που χαρακτηρίζει όλα τα πλάσματα του ζωικού βασιλείου . Όλα ....εκτός φυσικά απ'τον άνθρωπο....Αυτόν "δεν τον πιάνεις πουθενά"...Δεν βρίσκεις άκρη , λογική , ή έστω κάποια επαναληπτικότητα ή συνέπεια σ'αυτά που κάνει....
Δηλαδή , αν υποθέσουμε ότι κάπου εκεί έξω υπάρχουν κάποια άλλα εξωγήινα πλάσματα , ανώτερης αντίληψης , που προσπαθούν να μελετήσουν τον άνθρωπο , όπως ο άνθρωπος μελετά π.χ τις πεταλούδες ή τα ερπετά , είμαι σίγουρος , ότι θα έχουν προ πολλού ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ , μ'αυτά που βλέπουν ....
Η ταινία του Νeil Jordan "Tο Παιχνίδι των Λυγμών " , [ το απόλυτο cine-αριστούργημα για τον Depecher.... ! ! ] , πραγματεύεται ακριβώς αυτό ! ! Δηλ. την ύπαρξη ή εν τέλει την πλήρη ανυπαρξία της "ανθρώπινης φύσης"[αν είναι δόκιμος ένας τέτοιος όρος] ....Την επώδυνη σύγκρουση ,γονιδιακά μεταλαγμένων συναισθημάτων , την "φυσική επιλογή" και την αδικαιολόγητη μάχη της ανθρώπου με την ίδια του την φύση ! ! !Σχήμα οξύμωρο , αλλά υπαρκτό ! ! ! Βεβαίως , ο Boy George ποτέ του δεν αντιμετώπισε τέτοια προβλήματα ....

The Raconteurs - Consolers of the Lonely

Βlues , αληθινές ιστορίες ,Western άρωμα και αρκετή διάθεση για jamming από τον "πολύ" Jack και την παρέα του....Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν το "Consolers of the lonely" ....

Η λεπτομερέστατη αφήγηση ενός πραγματικού μελό , όπως περιγράφεται στο τελευταίο τραγούδι του δίσκου , με τίτλο "Carolina Drama " , τα "blues" ενός "πλουσιόπαιδου, και οι πολλές και διάφορες "αποχρώσεις του μαύρου" [που όντως υπάρχουν...] είναι τα πιο δυνατά σημεία του δίσκου...

Αν σ'αυτά προστεθεί η σιγουράντζα-μανιέρα [που πάντα πιάνει στο κοινό που απευθύνεται ο Jack..] του "You don't understand me " [...Ω..τί προτοτυπία θεέ μου !!!!]και ο ήχος των σπιρουνιών μαζί με μπόχα φτηνής Μεξικάνικης τεκίλας , του "The switch and the spur" τότε ολοκληρώνεται το παζλ ,και ο ακροατής πάει ήσυχος σπιτάκι του ,να ξαναζεστάνει στο φούρνο τον κιμά με τα φασόλια που τόσο πολύ λατρεύει να τρώει μετά από μια κουραστική μέρα στην δουλειά....Καμία απορία ...Κανένα ερωτηματικό...Αυτό τώρα καλό είναι?

Πέρα απ'την πλάκα , ο δίσκος δεν είναι και του "πεταματού" , αλλά αυτός ο τύπος , όταν δεν κατακρεουργεί στα live το "Crazy" των Gnarls Barkley και το "Bang ,bang my baby shot me down " της Nancy Sinatra θα πρέπει επιτέλους να αποφασίσει , ποιον γουστάρει να μιμείται περισσότερο....Τον R.Plant , τον Dennis de Young ή τον Steve Tyler....? ? ?

Y.Γ : Σαν σήμερα το 1979 , η θεά Kate , έδωσε την πρώτη της συναυλία .....[γυναίκα ζωής και θανάτου για τον Depecher , όπως και το ακόλουθο άσμα....με τα δελφίνια]

The Odd Couple - Gnarls Barkley

Δύο χρόνια μετά την μεγάλη επιτυχία του "St.Elsewhere" [δηλ...του "Crazy"], έρχονται μ'ένα καινούργιο l.p , θέλοντας να αποδείξουν πως μπορούν ....και παραπάνω....Μπορούν αλήθεια ???? Και πόσο πιο πάνω ???
Άκουσα χτες το cd , και μου άρεσε , χωρίς φυσικά να πετάξω και την σκούφια μου από χαρά και τρελό ενθουσιασμό ....Εντάξει , μια καλή φιλότιμη προσπάθεια ενός ήδη επιτυχημένου διδύμου , που καρα-γουστάρει όλη τη γκάμα της soul μουσικής , και το δείχνει με κάθε ευκαιρία ...
Το σίγουρο είναι πως αυτό που κάνουν , το κάνουν καλά , και το κατέχουν.....Αλλά ρε γαμώτο , μ'έχει πιάσει μια τσαντίλα κι ένα παράπονο μ'όλες αυτές τις νέες κυκλοφορίες , πιάνοντας τον εαυτό μου σε στιγμές να προσπαθεί κυριολεκτικά να βγάλει "απ'τη μύγα ξύγκι" ! !
Έλεος πια ! ! Θα ξεφύγει επιτέλους κάποιος απ'το "απλώς καλό " ή το "συμπαθητικό" ή το "καλούτσικο" ????Θα βγει καμιά δισκάρα που να μας αφήσει όλους "κρόκους" για να το ευχαριστηθούμε κιόλας , ναι ή όχι ???Τί πράγμα ? ? ? ? Α...ναι..sorry ...ξέχασα...[ξανά]Βγήκε το "Thriller" ....χαχαχαχα ! ! ![μεγάλη κατάντια αδερφάκι μου !!!!]
Kαθόλου άσχημος ο Rick Ross για παράδειγμα ,που αυτή την εποχή χαλάει κόσμο στην Αμερική [σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα ...πάντα], αλλά δεν είναι δυνατόν να αποτελέσει ο Rick Ross ,ή η Duffy [από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού] θέμα προς συζήτηση για πάνω από πέντε λεπτά ...Δεν το "σηκώνει" ούτε το μέγεθος του καλλιτέχνη , ούτε η πραγματική τους αξία ....Δεν φτουράνε για παραπάνω ...πώς αλλιώς να το πω ????Χέστηκε η φοράδα στ'αλώνι για την Leona Lewis ,τον Usher ή για το καινούργιο του Snoop ! ! [για την Riahnna όμως κουβέντα , γιατί είναι ΥΠΕΡΜΟΥΝΟ ! !]
Συνέχεια αύριο με το καινούργιο των "Raconteurs"....και όσο ζω , είμαι καταδικασμένος να ελπίζω....
Υ.Γ : Έβγαλε καινούργιο album ο Neil Young και ακολουθoύν σύντομα οι πουρό- Stones ????[χαχαχαχαχα!!!!]
Αυτό μάλιστα ....είναι είδηση ! ! ! Μπράβο παιδιά ! ! Θάψτε μας όλους ζωντανούς ! ! !

It's a mad , mad, mad ....Dick Shawn ! ! !

O Dick Shawn , δεν ήταν απλά ένας οποιοσδήποτε κωμικός ....Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν ένα απ'τα πιο σπάνια ταλέντα που έβγαλε ποτέ η Αμερική , συνδιάζοντας το εξαιρετικά δύσκολο stand-up , το μιούζικαλ και την καθαρή φαρσοκωμωδία , χωρίς όμως τα γνωστά κλισέ , τις περιττές μούτες , και τις εύκολες , φτηνές interactive δοκιμασμένες συνταγές που χρησιμοποιούσαν κατά καιρούς πολλοί καταξιωμένοι συναδελφοί του στον χώρο...

Το κωμικό στοιχείο του Dick Shawn , πέρναγε πρώτα από μια διαδικασία εσωτερικού φιλτραρίσματος και διήθησής , πρωτού το εκτοξεύσει στο κοινό , πολλές φορές χωρίς καν να ανοίξει το στόμα του....Ρίσκαρε πολλά , αλλά ταυτόχρονα "έπαιζε και στα σίγουρα" αφού τον βοηθούσε πολύ η απίστευτη ευκολία που είχε στο να κουμαντάρει και να χαλιναγωγεί τον εαυτό του....

Έδωσε κυριολεκτικά τα ρέστα του στην all - time - classic υπερκωμωδία , "It's a mad , mad,mad ...world " παίζοντας τον ρόλο του "ψυχομαμάκια" Sylvester , και διέπρεψε στο επίσης κλασσικό αριστούργημα "The Producers" του Mel Brooks , ενσαρκώνωντας τον πιο τρελό "Αδόλφο Χίτλερ " που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ο Zero Monstel και ο συμπαραγωγός του, Gene Wilder..... όταν αναζητούσαν εναγωνίως την σίγουρη ΑΠΟΤΥΧΙΑ ! ! !

Όποιος κάνει τον κόπο να ρίξει μια ματιά στο ψυχεδελικό "Love Power " την στιγμή που ο "Lorenzo" περνάει την περίφημη οντισιόν , θα διακρίνει και τον "δικό μας" Ανδρέα Βουτσινά στα νιάτα του , στον ρόλο του gay-σκηνοθέτη της παράστασης...."Springtime for Hitler" ...

Σκηνή "ζωής και θανάτου " για τον Depecher , απ'τις καλύτερες κωμικές σκηνές EVER , και η τρέλα του Dick Shawn στο pick της ! ! !