Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Jackie Leven 1950-2011


Jackie Leven , είναι η πιο πρόσφατη "ανακάλυψή" μου , ελέω "The Word" και παρ'ότι πολύ φρέσκος για τον κόσμο μου, με κατέκτησε άμεσα .
Ο τύπος που θα συναγωνίζονταν άνετα σε γκαντεμιά τον Roy Orbison και σε παραγωγικότητα τον Dylan , ήταν η προσωποποίηση του πιο ευτυχισμένου ανεκπλήρωτου ονείρου, που ήπιε μέχρι τελευταίας σταγόνας τους δικούς του προσωπικούς εφιάλτες και στο τέλος "έφυγε" χωρίς ν'ανοίξει μύτη.
Οι πραγματικοί ήρωες , συνήθως δεν έχουν συγκεκριμένο μέγεθος.
Πολλές φορές περνούν απαρατήρητοι, στοιβαγμένοι μέσα στο πλήθος.
Περπατάνε , ζουν, αναπνέουν και πεθαίνουν δίπλα μας .
Ο Jackie Leven , ήταν  μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση singer-songwriter που αμφιβάλω αν 1-2 άνθρωποι στη ζωή του , γνώριζαν τί πραγματικά κουβαλούσε μέσα του.
Το "Irresistable Romance" ήταν η πρώτη επαφή που είχα μαζί του, πριν από ακριβώς 3 απογεύματα και κάτι ψιλά
Θα μπορούσε άνετα να είχε καταλήξει ως σπερματοζωάριο σε κάποια απ'τις ωοθήκες των The Roots ή απλά να κάνει τον Badly Drawn Boy να αναθεωρήσει,κάποιες από τις αρετές της αληθινής σεμνότητας.
Ενθουσιάστηκα, συγκινήθηκα και χαμογέλασα.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Αnother One Bites The Dust












Πολύ ελληνικό , έχει γίνει τελευταία το blog .

Παραδοσιακά, θα έπρεπε μετά τις συνεχόμενες πιάνο-πενιές της Μ.Εβδομάδας, να ξαναπαίξω ελληνικό τραγούδι, τουλάχιστον από το 2013 και μετά.

Μέχρι και το Μ.Σάββατο, η χρεοκοπημένη αυτή χώρα με τους απαίδευτους νεοέλληνες των Cayenne , τους ψευτόμαγκες του Romeo, των γιαλαντζί αγανακτισμένων και των Cabrio ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων, εξακολουθούσε να διαθέτει δύο τεράστιες , γνήσιες και πάνω απ'όλα αντρικές, λαϊκές φωνές εν ζωή.

Τον Δημήτρη Μητροπάνο και τον Μανώλη Μητσιά. ΄

Δυστυχώς, για τον πολιτισμό και το ελληνικό τραγούδι (υπάρχει ακόμα αυτό ????), από την Κυριακή του Πάσχα και μετά, υπάρχει μόνο ο ΠΑΟΚ-τσης.

Ο Ολυμπιακός, μπορεί βιολογικά να πέθανε, αλλά τραγούδια όπως το παρακάτω , θα μας θυμίζουν για πάντα, πως ήταν κάποτε ένα πανέμορφο ακρογιάλι και πως καταφέραμε να του γαμήσουμε ότι είχε και δεν είχε, μετατρεποντάς το σε πλαστικό, φτηνιάρικο Watermania με νεροτσουλήθρες , ξαπλώστρες, ομπρέλες και θλιβερό service.

Όσο και να προσπαθήσουν κάποιοι, ο Άγιος Φεβρουάριος , δεν πρόκειται ποτέ να καταντήσει ελληνικός δεκαπενταύγουστος !
Έχω ξαναπεί, πως μια φλύαρη ασχήμια, δεν θα καταφέρει ποτέ, όσα τεχνάσματα κι αν χρησιμοποιήσει,να επιβληθεί ουσιαστικά ,μιας περήφανης ομορφιάς, θέλουν δε θέλουν κάποια στραβοχυμένα συμπλεγματικά ανθρωποειδή που εξακολουθούν κι επιβιώνουν ακόμη κατά νομάδες στο Ellada, με παρασιτικό συνήθως τρόπο.
Το 1,60 μωρό μου, όσο ψηλό τακούνι κι αν φορέσει, δεν γίνεται 1,80 και το παριζάκι(sorry κύριε Υφαντή...) όσο κι αν τ'αφήσεις να ωριμάσει , ποτέ δεν θα γίνει προσούτο. Μάλλον θα βρωμίσει και θα μαζευτούν ποντίκια...
Γι'αυτό να είστε σίγουροι !

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Μ.Δευτέρα : Σύννεφα












Από σήμερα και μέχρι την Μ.Παρασκευή, τα 5 καλύτερα ελληνικά instrumental ever !
Ένα κάθε μέρα,χωρίς πολλά λόγια και με αξιολογική (σχεδόν) σειρά.
Καλό Πάσχα σε όλους.