Τίποτα στην pop-rock μουσική δεν θα ήταν το ίδιο, μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου album των Roxy Music το 1972 και πραγματικά νομίζω ότι απ'το 1960 και μετά , ελάχιστα debut albums συγκροτημάτων μπορούν να σταθούν επάξια δίπλα σ'αυτόν τον δίσκο.
Το "Sea Breezes", που είναι και το πρωτελευταίο τραγούδι του "Through The looking Glass", είναι ένα πραγματικό αριστούργημα στην original version του, γεμάτο καινοτομίες και πρωτοποριακές ακουστικές εναλλαγές, πολύ μπροστά από την εποχή του, για τις οποίες τα περισσότερα credits δικαιωματικά αναλογούν στον non-musician της παρέας, δηλ. τον Brian Eno.(ίσως ένα απ'τα πράγματα που εξόργιζαν περισσότερο απ'όλα τον Ferry..)
Ακούγοντας για τελευταία φορά σήμερα στο αυτοκίνητο τη διασκευή της Siouxsie, πέρασε φευγαλέα απ'το μυαλό μου το βασικό θέμα πάνω στο οποίο στήριξε ο Eric Serra τη μουσική που έγραψε για την ταινία "The Big Blue" , που βγήκε στις αίθουσες ένα χρόνο περίπου μετά την κυκλοφορία του "Through The looking Glass", το 1988.
Στην πραγματικότητα, δεν έχω την παραμικρή ιδέα για το αν ο Serra είχε καν ακούσει τη διασκευή των Banshees στο "Sea Breezes" προτού ξεκινήσει να γράφει τη μουσική για το "Απέραντο Γαλάζιο" ή αν το συγκεκριμένο τραγούδι τον επηρέασε έστω στο ελάχιστο, αλλά αν ακούσει κάποιος την εισαγωγή των Banshees και το κυρίως θέμα του soundtrack της ταινίας , νομίζω ότι θα βρει αρκετές ομοιότητες.
Πέρα όμως απ'το Απέραντο Γαλάζιο, τις διαπλεκόμενες σκέψεις του βρώμικου μυαλού μου και το διαπεραστικό όμποε του Mackey, η διασκευή του "Sea Breezes", είναι ένα αληθινό έργο τέχνης, που μπορεί να δείχνει ότι χωρίζεται σε δύο ενότητες, αλλά κατά τη δική μου αντίληψη, πρόκειται για ένα αδιαίρετο αφιέρωμα στον αναλώσιμο έρωτα με διακεκομμένες γραμμές και αποφασιστικές τελείες και παύλες.
Αγγελικά λάθη που χρησιμοποιούνται ως ανθρώπινα άλλοθι, υποβρύχια flashbacks και υπέροχη ελπιδοφόρα αύρα που σε κάνει να θες να συνεχίσεις χωρίς απαραίτητα να χρειαστείς λοβοτομή.
Cover Version Rate : 10/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου