Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

One Nation Under The ...Doom !

















O Χρήστος Γιανναράς , [καθηγητής φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών , μα πάνω απ'όλα ένας πραγματικά, ώριμα και βαθιά σκεπτόμενος άνθρωπος ] είμαι σίγουρος πως θα διαφωνούσε στα περισσότερα απ'τα παρακάτω , αλλά δεν γίνεται διαφορετικά...

Αναφέρομαι στον πρόλογό μου στον κ. Γιανναρά , γιατί είναι ένας άνθρωπος που όχι μόνο σέβομαι και εκτιμώ ουσιαστικά , αλλά κυριολεκτικά τον χαζεύω κάθε φορά που τυγχάνει να πέφτω πάνω σε κάποια του συνέντευξη στην τηλεόραση , και έχει τοποθετηθεί δημοσίως για το συγκεκριμένο θέμα , στις προηγούμενες Ευρωεκλογές , λέγοντας , [με σχετικό δισταγμό βέβαια..] , πως η αποχή , δεν συνιστά πολιτική πράξη , και πως σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί την λύση , στο πολιτικά σάπιο και διαβρωμένο απ'άκρη σ'άκρη , πολιτικό status που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια , στην ομορφότερη χώρα του κόσμου , με τους ασχημότερους ανθρώπους.

Εγώ λοιπόν , χωρίς να διαφωνήσω εντελώς με τον κ. Γιανναρά , θα πω απλά ότι , ένα απ'τα πράγματα που δεν ανέχομαι σ'αυτή την κωλοζωή , είναι να μου βάζουν deadlines , και ψευτοδιλήμματα , τύπου , "θα μείνει η χώρα ακυβέρνητη" , "πρέπει να βγει ισχυρή κυβέρνηση αυτοδυναμίας " και πούτσες blue...

Ιδίως , όταν αυτοί οι παντελώς αστείοι ισχυρισμοί , προέρχονται από αντιπαθέστατα , και εντελώς αποκρουστικά άτομα , οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν λύσει το οικονομικό τους πρόβλημα σε βάρος πάντα , του ΜΑΛΑΚΑ του Έλληνα , που εξακολουθεί και πάει και τους ψηφίζει , αντί να τους γράψει στ'αρχίδια του και να πάει για μπάνιο.
Ο μαλάκας ο Έλληνας , που δώστου παλαμάκια , σημαιάκια ,πανηγύρια και χαβαλέ και πάρτου την ψυχή ....Δώστου τζέρτζελο , μπουζούκια , τσιφτετέλια , και ένα ακριβό BMW και θα γίνει χαλί να τον πατήσεις.

Επίσης , δεν ανέχομαι εντέχνως καλοστημένα τσουτσέκια , τύπου Αλέξη Τσίπρα , να μου μοστράρονται σαν την δήθεν super εναλλακτική πρόταση , που και καλά είναι ροκ , κοντά στην νεολαία , φοράει ζιβάγκο και κοτλέ σακάκι , και πρέπει γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο , όλοι εμείς που δεν γουστάρουμε τις Παπανδρεο-Καραμανλικές οικογένειες , να ξεροχύσουμε σαν στερημένες καλόγριες , μπροστά στον φλώρο με την φράντζα.

Ε ...όχι ρε !

Θυμάμαι μικρός , όταν κάναμε τις παραδοσιακές ατελείωτες μπουρδελότσαρκές μας , όσο καβλωμένοι κι αν είμασταν , δεν γαμούσαμε , αν δεν βρίσκαμε την πουτάνα που να μας κάνει ...αυτό το κάτι ....ρε παιδί μου....Να μας φτιάξει...πως το λένε...Εξάλλου το χατζιλίκι ήταν συγκεκριμένο , και η επένδυση έπρεπε να γίνει κατόπιν σοβαρής και επισταμένης έρευνας ....Δεν είχαμε λεφτά για πέταμα....

Έτσι ακριβώς βλέπω και τις εκλογές τα τελευταία 15 χρόνια που μου δίνεται η δυνατότητα να εξασκήσω , το μέγιστο αυτό δημοκρατικό δικαίωμα.

Δηλαδή , βλέπω τους πολιτικούς σαν πουτάνες , και δεν πάω να ψηφίσω , αν πρώτα δεν με καβλώσει κάποιος/α απ'αυτούς .

Μέχρι στιγμής , κανείς τους δεν τα έχει καταφέρει.

Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει .

Ώσπου λοιπόν κάποιος απ'αυτούς να μου προκαλέσει στύση , εγώ , δεν υπάρχει περίπτωση να πάω να στηθώ στα μαγαζάκια τους , που αυτοί αποκαλούν εκλογικά κέντρα , και να χάσω , έστω 2 ωρίτσες , απ'την πολύτιμη Κυριακάτικη siesta μου , για να τους κάνω την χάρη , και για να δείξω πως είμαι ένα υγειώς σκεπτόμενο ον , με βούληση .

Δεν έχω να αποδείξω τίποτα και σε κανέναν απ'αυτούς .

Εξάλλου μεγαλύτερη απόδειξη απ'την καθημερινά ενεργή πολιτικοποιημένη στάση του καθενός από'μας δεν υπάρχει.

Και εννοώ , την μουσική που ακούμε , την τηλεόραση που βλέπουμε , τον τρόπο που φλερτάρουμε , τα φαγητά που τρώμε , και φυσικά τις αντιστάσεις που δείχνουμε , σ'όλο αυτό το οργανωμένο σκουπιδαριό που όλοι αυτοί οι αναξιοπρεπείς κηφήνες πετάνε ξεδιάντροπα , και σε καθημερινή βάση στη μάπα όλων μας .
Η ταλαιπωρία του δημοσίου , η γραφειοκρατία , οι δρόμοι καρμανιόλες , η ανυπαρξία του Ε.Σ.Υ και το γελοίο και άκρως επικίνδυνο εκπαιδευτικό μας σύστημα , είναι μόνο μερικοί απ΄τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει πλέον να ψηφίζουμε στις εθνικές βουλευτικές εκλογές . Μόνο τοπική αυτοδιοίκηση . Δηλαδή , σκουπιδιάρη .
Όλες οι άλλες , μεγάλες αποφάσεις , παίρνονται αλλού , κι εκεί δυστυχώς , δεν μπορεί να έχει μερίδιο συμμετοχής ούτε καν , ο πρωθυπουργός της Ελλαδίτσας.
Και επειδή αυτή η χώρα , είναι καταραμένη να κατοικείται από τεμπέληδες και ρουφιάνους , με καταβολές Οθωμανικού Δικαίου , [400 χρόνια είναι πάρα πολλά !] προτείνω την επόμενη Κυριακή , να μην προσέλθει κανείς στις κάλπες , κι αν ακόμα το κάνει , να μην ψηφίσει κανένα απ'τα 6 μεγάλα κόμματα που παρουσιάστηκαν στην ξεκαρδιστική αυτή φαρσοκομωδία με τίτλο "Debate" , πατροναρισμένα από γλοιώδεις γραβατωμένους εργολάβους , που μας συστήνονται ως δημοσιογράφοι .
Θα μου πει τώρα κάποιος , "εντάξει ρε φίλε , και να φτάσει η αποχή το 80% θ'αλλάξει κάτι " ?
Η απάντηση είναι μάλλον όχι .
Αλλά το προτιμώ έτσι .
Εκτός κι αν κάποιος , σας καβλώσει ! Εκεί πάω πάσο .....



Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Tired of Ross ? Here's Diana Dors ! !

























Γουστάρω απίστευτα που γράφω γι'αυτές τις "inglourious" αφανείς ηρωίδες της Bρετανικής pop σκηνής , στα mid-late 60's !
Kορίτσια που ποτέ τους δεν αξίωσαν το μερίδιο της δόξας που αντιστοιχεί στις καλές , ακούραστες εργάτριες , που έσκαψαν την τεράστια λεωφόρο της Βρετανικής Pop με τα καλομανικιουρισμένα νυχάκια τους , προτού πέσει η πίσσα !
Γιατί εκτός απ'την Dusty , την Marianne , την Sandie και τις άλλες αναγνωρισμένες ντίβες , που εξαργυρώνουν [δικαίως , βεβαίως ...βεβαίως !] μέχρι και σήμερα , την τεράστια συμβολή τους , στην εξέλιξη της Brit-Pop , υπήρχαν και τύπισες σαν την Tracy Rogers , την Bimbi Worrick και την Βritish -Marilyn Monroe - Diana Dors [ ! ! !] , που δεν έλαβαν ποτέ τους έναν έστω , τυπικό έπαινο , για τα λιθαράκια που επιμελώς έβαζαν , single by single , στο τεράστιο οικοδόμημα της Pop μουσικής του Μεγάλου Νησιού .
Ακόμα και η Kiki Dee , έπρεπε να σταθεί στο πλευρό του Sir-Elton , με το γνωστό "Don't go Breaking my Heart" για να κάνει τον κόσμο να ασχοληθεί μαζί της !
Έτσι είναι όμως η ζωή !
Σκληρή , με τους αφανείς ήρωες , και ακόμα πιο cruel , όταν πρόκειται για αφανείς ηρωίδες , σαν τα U.K beat-girls .
Σαν την Diana Dors ....
Υπάρχει και άλλη Diana ?

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

This Catholic Boy's Gone To Heaven


Πάει κι αυτός....
Ποιητής , συγγραφέας , μουσικός .
Αμφιλεγόμενος.
Nαρκωτικά , ψωνιστήρι και Basketball !
The Basketball Diares στην κυριολεξία !
Μια ζωή .....μα τί ζωή !
Η πρώτη ταινία με τον Leonardo Di Caprio που είδα στην ζωή μου. 1995.
Παρέα με τον φυσικό και πνευματικό μου πατέρα.
Δεν θα ξεχάσω το σοκ που ένιωσα , την πρώτη φορά που άκουσα το "People Who Died".
Και σκοτάδι !
Πολύ σκοτάδι !
Σαν κι αυτό που συχνάζει στις υπόγειες διαβάσεις των πεζών .
Περίεργο....
Αυτοκαταστροφικό , επικίνδυνο.
Αλλόκοτο....
Ακαταλαβίστικο...
Ο Jim , ενσάρκωσε στην πραγματική του ζωή , το ρεαλιστικό , βασανισμένο πρότυπο του Catholic Boy , με το ξανθό καρέ μαλλί , το αγγελικό πρόσωπο , και την γκριζαρισμένη ψυχή που χρόνια τώρα ο Trent Reznor προσπαθεί να σκιαγραφήσει μέσα απ'τα 9-ιντσα τραγούδια του.
Έφυγε από καρδιακή προσβολή , στα 60 του .

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Guess who's back !

























Καλό Χειμώνα στους μουσικόφιλους...bloggers και μη.
Απέμειναν μόνο 3 μήνες μέχρι να ξεκινήσουμε και πάλι την αντίστροφη μέτρηση για τα καλύτερα l.p της χρονιάς , [να στάξουμε ίσως και λιγάκι χολή για τα χειρότερα κτλ. and so the story goes....on and on and on...]
Γενικά δεν είμαι και στα καλύτερά μου , γι'αυτό αποφάσισα ν'ασχοληθώ στο πρώτο post του Φθινοπώρου με κάτι που μ'έκανε να γελάσω , και να περάσω καλά για δυόμισι περίπου ώρες.
Το "Inglourious Basterds" είναι μια κλασσική Tarantino-ταινία.
Βίαιη, black-χιουμοριστική , ρυθμική , σπιντάτη , με διαλόγους σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη , που ανέστησε νεκρούς [βλέπε Travolta , Willis etc.] , δημιούργησε την δική του Misirlo-μόδα , ερωτοτρόπησε άφοβα με την σινέ-μούσα του Uma , και έκανε ζουμ στα δικά του προσωπικά φετίχ , διαζωρίζοντας την θέση του , απ'την δήθεν, πλέμπα της cine-κουλτούρας.
Όταν κάποιος καταφέρνει ακόμα και τον Brad Pitt , να μοιάζει καλός κωμικός , νομίζω πως του αξίζουν τουλάχιστον πολλά συγχαρητήρια.
Για το soundtrack , ούτε λόγος ! Strongly recommended για πολλούς λόγους.
Billy Preston με Alamo μαζί ?
Puttin' out the fire με Μorricone ?
Ποιος θα τολμούσε έστω να διανοηθεί κάτι τέτοιο ?
Πιο κάτω , παίζει το υπέροχο ορχηστρικό "Τhe green leaves of summer " όχι όμως όπως ακούγεται στην ταινία του Quentin , αλλά όπως ακουγόταν στο κλασσικό "Τhe Alamo" .
Kαλή ακρόαση σε όσους θα πάνε στους MGMT απόψε.