Sasha invades ....ROLLING STONE !

Δεν μπορεί κάποιος να περιγράψει την χαρά και το αίσθημα δικαίωσης [ναι... δικαίωση !] που ένιωσα την Κυριακή το μεσημέρι , όταν χαλαρώνοντας στην παραλία , και ξεφυλλίζοντας το Rolling Stone , είδα ένα χορταστικό αφιέρωμα στην Sasha Grey....το οποίο παρεμπιπτώντος είχε επιμεληθεί η "δικιά" μας , Vanessa Grigoriadis....[ΜΠΡΑΒΟ ΒΑΝΕΣΣΑ ! !]
Πάντα πίστευα ότι το πορνό και το Ροκ , έχουν πολλά κοινά σημεία .....Βίοι παράλληλοι θα έλεγα καλύτερα ......ενώ σε πολλές περιπτώσεις , Ροκ ινδάλματα διάγουν porn-βίους , και porn-stars ζουν [....και πεθαίνουν...] σαν Rock - Stars....
Δεν είναι επίσης καθόλου λίγες οι αναφορές που γίνονται μέσα από hardcore ταινίες , σε τραγούδια , καλλιτέχνες , ή ακόμα και στο ίδιο το αμερικάνικο chart, με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες ....[ημερομηνίες , chart positions etc.]
Η ελληνικής καταγωγής, Marina Ann Hantzis , [aka Sasha Grey], δεν είναι απλά "άλλο ένα τσουλί " , που αρέσκεται στο να δέχεται αδιαμαρτύρητα , τόνους σπέρματος στο πρόσωπό της , και τεράστια ανδρικά μόρια σε κάθε φυσική οπή , του καλλίγραμμου κορμιού της.....Sluts , έχουν υπάρξει πολλές , κάνοντας το πέρασμά τους απ'το αθώο stripping , στο πορνό , και καταλήγοντας τελικά να ψωνίζονται σε αξιολύπητη κατάσταση , σαν τα χειρότερα crack-junkies στις πιάτσες του L.A....
Η Sasha όμως , μόνο το αίσθημα μιας pathetic-whore δεν σου βγάζει.....
Φαίνεται να είναι κάτι πολύ παραπάνω.....
Το κατάλαβα πριν αρκετά χρόνια , όταν την πρωτοείδα στο ντεμπούτο της σαν adult-actress στην ταινία "Fashionistas Safado", παρέα με το master του είδους , Rocco Siffredi....H τύπισσα έδειξε το τσαγανό της και την απίστευτη κυνική της κάβλα , από τότε.....όταν κατά την διάρκεια της σκηνής στην οποία πρωταγωνιστούσε , προκάλεσε τον male -performer , να την γρονθοκοπήσει στο στομάχι.....κι εκείνος φυσικά το έκανε!
Η Sasha μόνο συνηθισμένη δεν είναι......
Και δεν το λέω αυτό , εξαιτίας του ασύδοτου τρόπου που γαμιέται on-camera , ούτε παρασυρόμενος απ'το no-limit συναίσθημα που βγάζει .....Όχι....ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ !
Υπάρχουν γυναίκες που έχουν επιδοθεί σε πολύ πιο "σκληρά" και "ακατανόμαστα" πράγματα στον χώρο του adult-entertainment τα τελευταία 20 χρόνια [π.χ Kelly Stanford] , αλλά κανείς δεν δίνει δεκάρα γι'αυτές , ούτε ενδιαφέρεται να μάθει τί ακριβώς απέγιναν...
Η Sasha έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας .....
Προσωπικότητα , θράσος και ΜΥΑΛΟ ! ! [πράγμα όχι και τόσο συνηθισμένο για τον συγκεκριμένο χώρο....]
Ο Steven Soderbergh που της εμπιστεύτηκε τον ρόλο της Christine στην νέα του ταινία , "The Girlfriend Experience" , μάλλον το έχει καταλάβει.....
Kουκλάρα.....
Ελπίζω να διαχειριστεί τον εαυτό της με μυαλό , και να ανέβει όσο το δυνατόν ψηλότερα γίνεται .....ή μάλλον , όσο της το επιτρέψει ο αμερικάνικος πουριτανισμός , και οι fan της Julia Roberts..[μπλιαχ ! ! ! ]
Πιστεύω ότι το "Restless Heart Syndrome" απ'την καινούργια, μίνι-ροκ όπερα των Green Day , της έρχεται γάντι !
Θέμα - Μαρίνας λοιπόν....για να δανειστώ και έναν τίτλο , απ'την μουσική επένδυση του Χατζηνάσιου , στην "Γλυκιά Συμμορία" του Νικολαϊδη....

The Little Black Book...

Mόνο "μικρό" δεν θα χαρακτήριζα το συγκεκριμένο βιβλίο....
Ολόκληρη ...ή σχεδόν ολόκληρη η ιστορία αυτού που έχουμε μάθει να αποκαλούμε POP[ULAR] - MUSIC , υπάρχει συγκεντρωμένη εδώ μέσα.....
Οι σημαντικότερες στιγμές , key-albums , key-tracks , key-performances και η αιτιολόγηση στο "γιατί το καθετί" χαρακτηρίζεται σαν "Key" .....δοσμένα απλά , και κατανοητά , σε σημείο που και κάποιος που δεν έχει πολυασχοληθεί με το άθλημα , να μπορεί να μπει αμέσως στο κλίμα , και να καταλάβει.....Κι όχι μόνο αυτό ....αλλά να νιώσει κιόλας....
Γιατί άλλο κατανοώ , κι άλλο ΝΙΩΘΩ.....
Μια φίλη , που από περιέργια ξεκίνησε να το ξεφυλλίζει , μου είπε επί λέξη...,,"ρε συ ....ξεκινάς να διαβάζεις , και δεν θες να τ'αφήσεις....Θες να μάθεις κι άλλο ...κι άλλο....για όλα...."
Έτσι ακριβώς είναι.....Κι αυτό επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά πως τελικά, μετράει πολύ ο τρόπος που πας να βάλεις στο κεφάλι κάποιου κάτι.....Ο τρόπος είναι όλα τα λεφτά.....[και δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάζομαι ιδιαίτερα μ'αυτό...]
Δηλ. , υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μιλήσεις σε κάποιον για την έκρηξη του Punk , την χρήση του πρώτου MOOG synthesizer ή τους Beatles.....
O τρόπος όμως που θα το κάνεις και η όλη ατμόσφαιρα που θα δημιουργηθεί , θα καθορίσουν τελικά , αν ο δέκτης θα ρουφήξει σαν σφουγγάρι , ή θα ξεράσει και τα γαστρικά του υγρά , πάνω σ'αυτό που προσπαθείς να του μεταλαμπαδεύσεις......αν θα τ'αγαπήσει , ή αν θα το μισήσει....[και πάλι δεν μ'αρέσει αυτό....μου θυμίζει το κουταλάκι με την φρουτόκρεμα , που γίνεται "αεροπλανάκι" , και φέρνει βόλτες , γύρω - γύρω απ'το στόμα του παιδιού , προκειμένου ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να καταφέρουν να το ταϊσουν ....το γαμημένο...]
Sad ....but True.....
Τελοσπάντων.....100 χρόνια POP , δεν είναι δα και λίγο.....
Ο Sean Egan , που έχει επιμεληθεί την πανηγυρικού χαρακτήρα έκδοση του βιβλίου , έχει αφήσει τα σημάδια της πένας του , ΠΑΝΤΟΥ ! Από το Billboard και το Record Collector , μέχρι το UNCUT και το Vox....Έχει επίσης γράψει βιβλία για τους Animals , τους Verve και τον Jimi Hendrix....ενώ πρόσφατα ολοκλήρωσε το δεύτερό του βιβλίο για τους Rolling Stones.
Strongly Recommended λοιπόν , και εκτός των άλλων , κάνει και για παραλία , αφού δεν βαραίνει και δεν κουράζει τον αναγνώστη.....Προσέξτε μόνο μην το λαδώσετε , με όλ'αυτά τα καροτο-βαζελινοειδή σκευάσματα , με τα οποία αρέσκεστε να πασαλείβεστε....
Έλεος πια ! ! ! !
Κλείνω με μία ακόμα θεά , στην ιστορία της POP , η οποία μαζί με την Siouxsie , την Sassy και την Kate Bush , αποτελούν το προσωπικό μου, απόλυτο γυναικείο μουσικό πάνθεον .....και όσοι παρακολουθούν το άθλιο αυτό Blog , θα έχουν καταλάβει σε ποια αναφέρομαι.....
Η Dusty ήταν, είναι , και θα είναι για μένα ...μία τεράστια ΕΜΜΟΝΗ ! ! Ίσως η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ απ'όλες ...όλων των εποχών....[για πολλούς λόγους...]
...."leave me alone ....I'm only dreaming....."
YOU GOTTA WAKE UP ! !

Y.Γ : Δηλαδή , μπορεί τώρα στα σοβαρά , κάποιος να μου πει ότι είναι ικανός να επιχειρηματολογήσει , προκειμένου να κάνει κάποιον να αγαπήσει το "Daydreaming" ? ?
Eγώ , εκτός απ'το "βγάλε τώρα τον σκασμό και άκου " , δυστυχώς αδυνατώ να μιλήσω παραπάνω.....Άλλοι μπορούν....

NEVER FOR EVER

Αν κάνει κάποιος μια βόλτα στα εναπομείναντα [τραγικό έτσι ??]καταστήματα που πουλάνε cd , και ψάξει στα album της Kate Bush , στοιχηματίζω πως δεν θα καταφέρει με τίποτα να βρει το "Never For Ever" ....
Δεν έχει ζήτηση απ'ότι φαίνεται το τρίτο L.P της Κate Bush....[ενώ το "The Dreaming" ας πούμε ....έχει ξεσκιστεί να πουλάει στην Ελλάδα όλ'αυτά τα χρόνια....χαχαχαχα..]
Nευρωτικά ερωτικό , το "Never For Ever" αποτελεί ουσιαστικά την μετάβαση απ'το καταπληκτικό ντεμπούτο "The kick Inside"και το υποτονικό "Lionheart" στα αριστουργήματα ["The Dreaming" και "Hounds of Love "] που θα ακολουθούσαν λίγο μετά.....
Στο "The Wedding List" που ακολουθεί , η Kate δεν ερμηνεύει απλώς.....Ουρλιάζει , ειρωνεύεται , και ανεβοκατεβαίνει τις οκτάβες, σαν τα σκαλοπάτια μιας μεζονέτας όπου ζει και βασιλεύει η αυτού εξοχότης της ,φορώντας μόνιμα την αυτοκρατορικού τύπου τιάρα της , κοιτώντας τα πάντα αφ'υψηλού....και τσαλακώνοντας όποτε αυτή γουστάρει την ατελείωτη "ουρά" του νυφικού της....
Ακριβοθώρητη , γοητευτικά απρόσιτη , όπως ΜΟΝΟ αυτή , και κάποιες άλλες ντίβες , μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, τους αξίζει να είναι , δεν αφήνει καν το περιθώριο να σκεφτείς να την αμφισβητήσεις....
Υπάρχει άραγε κάποιo απ'τα σημερινά , εντελώς αναλώσιμα pop-idols, που θα τολμούσε έστω , να σκεφτεί να διασκευάσει το παρακάτω τραγούδι ?
Πιστεύω πως τρομάζουν στην ιδέα να το τραγουδήσουν , ακόμα κι αν βρίσκονται ολομόναχοι , σε κάποιο απ'τα υπερχλιδάτα μπάνια του σπιτιού τους....γνωρίζοντας πως κανένας, δεν πρόκειται να τους ακούσει....
Υπάρχει λόγος ?
"GROOM SHOT DEAD ! ! ! "

COMPLETE UNKNOWN

Aν υπάρχει κάτι για το οποίο κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει όσον αφορά το life-attitude του Κωνσταντίνου, είναι πως αυτός ο άνθρωπος , πραγματικά ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ ! ! Έχει γευτεί , ταξίδια , ζωή σε μεγαλουπόλεις όπως η Ν.Υόρκη [στα πολύ high της...], έχει ερωτευτεί , έχει διαβάσει , κι έχει πειραματιστεί ακόμα περισσότερο , όχι όμως στην θεωρία , ή στα έδρανα κάποιου πανεπιστημίου , αλλά σε πραγματικές συνθήκες....Στους δρόμους , στα cafe , στην ρεαλιστική ψυχοφθόρα αλλά από την άλλη αναντικατάστατη , πραγματική , αληθινή , ανθρώπινη επαφή.....
Με τον Κωνσταντίνο είχα την τύχη να μιλήσουμε μόνο μια φορά , κι όχι για πολύ , στο καμαρίνι του , όταν έπαιζε στο "Περιμένοντας τον Γκοντό" , πριν καμιά 10 αριά χρονάκια δηλαδή....ίσως και λίγο παραπάνω...
Όταν ακούς τον Κ. να μιλάει , ή να περιγράφει μία του εμπειρία , no matter what....καθηλώνεσαι....γιατί απλά ο τύπος είναι σκέτη απόλαυση....
Τζουμ de la Τζουμ de la fuente....όπως συνήθιζε να αυτοπροσδιορίζεται κάθε πρωί στο ραδιόφωνο του Εν Λευκώ.....
Ο Τζούμας δεν μπαίνει κάτω από καμία ταμπέλα , κι όποιος επιχειρήσει να κατηγοριοποιήσει μια τέτοια πολυδιάστατη και βαθιά καλλιτεχνική περσόνα , είναι τουλάχιστον ΗΛΙΘΙΟΣ και κοινωνικά ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ ! [δόξα τω θεό κυκλοφορούν πολλοί από δαύτους καθημερινά ανάμεσά μας...]
Ο μακαρίτης ο Νικολαϊδης , ήταν ίσως ο μόνος , που μέσα απ'την "Γλυκιά Συμμορία" και "Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα" κατάφερε να βγάλει προς τα έξω , ένα μικρό μέρος της εντελώς ερωτεύσιμης προσωπικότητάς του....[άντε ..και ο Φέρρης στο "Ρεμπέτικο"]
Ο τύπος τραγουδάει , χορεύει και καταφέρνει να κάνει ακόμα και την ψιλόλιγνη χαρακτηριστική σκιά του , να μιλάει......πράγμα καθόλου εύκολο και συνηθισμένο...
Μαζί του μπορείς να συζητήσεις τα ΠΑΝΤΑ.....Από την θέση που έπαιζε μπάσκετ όταν ήταν ακόμα έφηβος , ["L" θα σου απαντήσει....."τότε τα λέγαμε L"] , μέχρι τους απίστευτους τύπους με τους οποίους έκανε παρέα όταν σύχναζε στο Studio 54 την εποχή που το συγκεκριμένο Joint , ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ....
Αυτό είναι ο Κωνσταντίνος....Ένα γοητευτικό Κέντρο-Απόκεντρο .....Δεν το πιάνεις πουθενά....Τον αγαπάς , και τον αφήνεις ελεύθερο....να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα απ'τον καθένα μας .....δηλ. ΝΑ ΖΕΙ.....
Το "Slippery People " του το αφιερώνω ....κι αν υπάρχει κάποιος που δικαιούται να μας πει , "γιατί οι People είναι Slippery" , αυτός είναι ο Κωνσταντίνος.....Δεν συνηθίζει να λέει μαλακίες....."turn like a wheel inside a wheel...."

Αποφράδα....Νύχτα...

Δυστυχώς , ό,τι χειρότερο ήταν ποτέ δυνατόν να συμβεί την 12η Μαϊου στο γαμώ-Τerra Vibe , συνέβη....
Το αγαπημένο μας group δεν εμφανίστηκε ποτέ στην σκηνή , και όλοι μείναμε "κάγκελο" , βλέποντας έναν άνδρα , και μια γυναίκα που εκτελούσε και χρέη μεταφράστριας , να πλησιάζουν το μικρόφωνο που προοριζόταν για να αγγίξει τα χείλη του Dave....
Σε δύο πράγματα θα ήθελα μόνο να σταθώ....
1. Στο ότι αυτά συμβαίνουν , και διαφωνώ κάθετα με όσους ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ ΜΑΛΑΚΕΣ άρχισαν τις αποδοκιμασίες και τις ρίψεις μπουκαλιών στην σκηνή ....Κι ο Dave άνθρωπος είναι , και στο φινάλε ό,τι και να του συνέβη , that's it...Όλοι εσείς που αρχίσατε αβίαστα να ξεστομίζετε μπινελίκια ,αφορίζοντας ελαφρά την καρδία τους D.M , και που ο θυμός φανερά υπερκέρασε την στενοχώρια σας, [ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο...], καλό θα ήταν να αναθεωρήσετε τις μουσικές σας προσλαμβάνουσες , και να την ψάξετε αλλού....Το ύφος και η φιλοσοφία των Depeche δεν ταιριάζει με την στάση σας....γιατί πολύ απλά ξεχνάτε εύκολα....Πολύ εύκολα....
Με την πρώτη στραβή , ξεχνάτε τις έντονες συγκινήσεις , τα δάκρυα , και τις ανατριχίλλες που η παρέα απ'το Basildon του Essex , μας προσφέρει απλόχερα εδώ και 30 σχεδόν χρόνια....
Οι Depeche , ποτέ τους δεν απευθύνθηκαν σ'αυτή την κάστα ανθρώπων ... που ξεχνούν ....και δεν συγχωρούν.....που με την πρώτη δυσκολία , το γυρίζουν στις κωλοτούμπες.....
Oι Depeche , δεν είναι για κωλοτούμπες....ούτε για χοροπηδηχτά πάρτυ , όπως πολλοί τα εννοούν....
Όποιοι νομίζουν το αντίθετο , λυπάμαι , αλλά μάλλον δεν έχουν καταλάβει το παραμικρό , όλ'αυτά τα χρόνια.....
2. Δηλώνω απερίφραστα και με κάθε συναίσθηση των λόγων μου , πως : ΓΑΜΙΕΤΑΙ Η DIDI MUSIC , η χειρότερη διοργανώτρια συναυλιών EVER , που αδιαφορεί για το πώς θα εισέλθουν, πού στον ΠΟΥΤΣΟ θα παρκάρουν ,πού θα ΚΑΤΟΥΡΗΣΟΥΝ , και πώς στο ΔΙΑΟΛΟ θα ΕΞΕΛΘΟΥΝ 20.000 άνθρωποι , από έναν χώρο σαν το Terra - Vibe , έχοντας ουσιαστικά μόνο μία πόρτα ανοιχτή....αναγκάζοντας τον κόσμο να μεταμορφώθεί σε κασκαντέρ , πηδώντας μάντρες και συρματοπλέγματα , και περπατώντας πάνω στην Εθνική Οδό , βάζοντας σε κίνδυνο πολλές φορές την ίδια του την ζωή.....
Προσωπικά , ήταν τέτοια η πίκρα και η στενοχώρια μου προχτές , που ήθελα να πεθάνω ....να εξαφανιστώ από προσώπου γης.....και το μόνο πράγμα που δεν μου ήρθε στο μυαλό , ήταν να αποδοκιμάσω....[με τί φωνή άλλωστε...αφού δεν έβγαινε ούτε λέξη....καθώς ανέπνεα μετά βίας...]
Τί να κάνουμε όμως....??
Το αίμα νερό δεν γίνεται.....Γίνεται ?
To ξέρω πως θα τρέξω σαν σκυλάκι , again...and A G A I N , όποτε , και όπου αποφασίσουν να μας αποζημιώσουν , για την προχτεσινή μεγάλη πίκρα ....
Και να είστε σίγουροι πως θα το κάνουν....γιατί αυτοί ...ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΝΕ....[σαν μερικούς μερικούς...]
Kαλή ανάρρωση....Dave...NOTHING CAN STAND BETWEEN US ....

MY LIFE IN THE BUSH OF ...MODE No 1 - Ice Machine

Kαλή ακρόαση σε όλους γι'απόψε....
Το "Ice Machine" είναι τραγούδι ζωής και θανάτου για τον Depecher , και γνωρίζω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να το ακούσω ποτέ live.....παρά μόνο σ'εκείνη την καταπληκτική συλλογή με singles , που έχει κυκλοφορήσει η Mute...
Χαλαρώστε λοιπόν , και μην φοβάστε να συγκινηθείτε....
Κάποιος είχε πει κάποτε , ότι , "γενναίοι δεν είναι αυτοί που δεν φοβούνται , αλλά αυτοί που μπορούν να αντιμετωπίσουν τους φόβους που τους κατατρέχουν..."
Όλοι μας έχουμε μέσα μας κάποιο dark room που κωλώνουμε να περάσουμε το κατώφλι του....
Δεν είναι αδυναμία αυτό....
Ανθρώπινο είναι ρε γαμώτο , κι όποιος δεν το κατανοεί είναι πρόβλημά του.....

ΜΥ LIFE IN THE BUSH OF ...MODE No 2 - Told You So

1 DAY LEFT ! ! !

MY LIFE IN THE BUSH OF...MODE No 3 - Stories Of Old

2 μερούλες έμειναν ....
Απ'τη μία χαίρομαι , απ'την άλλη μελαγχολώ ....όπως κάθε φορά που γνωρίζω [γιατί μπορεί να είμαι μαλάκας , αλλά όχι και τόσο ! !]πως η αναμονή , δεν θα συνοδευτεί τελικά απ'αυτό που κατά βάθος θα'θελα...
Το αίμα όμως , νερό δεν γίνεται.....
Γίνεται ?
Το "Sounds Of the Universe" είναι κατά την γνώμη μου η χειρότερη δουλειά των Depeche , EVER !
Aκόμα και το "Exciter" , θεωρώ πολύ ανώτερο απ'την κατά γενική ομολογία αρκετά φιλότιμη , τελευταία τους δουλειά....
Το "Some Great Reward" όμως , που είναι ίσως το πιο αγαπημένο μου , έχει τραγούδια σαν το παρακάτω .....και αντιπροσωπεύει για μένα την αέναη πάλη , ανάμεσα στην ενστικτώδη παρόρμηση , και την λογική , συγκρατημένη αυτογνωσία , που φρενάρει κάποια πράγματα , προτού πάνε όλα "κατά διαόλου".....και καταστραφούμε εντελώς.....[αμήν και πότε ????]

ΜΥ LIFE IN THE BUSH OF ...MODE . No 4 - SHOUT

3 D A Y S .....to G O ! ! !
Aπ'τα αριστουργήματα που τους άφησε προίκα ο Vince Clarke .....
Yπάρχει στην αμερικάνικη έκδοση του "Speak & Spell " ...[ναι σ'αυτήν με το άθλιο εξώφυλλο...]

MY LIFE IN THE BUSH OF...MODE . No 5 - Leave In Silence

Tραυματικό....μοναχικό....στα χρώματα της αυγής....Αν δεν υπήρχε αυτό , δεν θα υπήρχε αυτό το άθλιο Blog....εγώ θα ήμουν κάποιος ...άλλος.....και το τηλέφωνό μου θα χτύπαγε πολύ περισσότερο...
Κλαίω κάθε φορά.....μα κάθε γαμημένη φορά......[κι ας μένουν μόνο 4 μέρες...]

ΜΥ LIFE IN THE BUSH OF ...MODE . No 6 - Everything Counts

E V E R Y T H I N G ! ! !

E V E R Y T H I N G ! !

ΜΥ LIFE IN THE BUSH OF ...MODE . No 7 - It Doesn't Matter Two

To πιο τρυφερό-"human" τραγούδι των Depeche EVER !
Ποιητικά μελαγχολικό σε σημείο να θες να πεθάνεις αφότου τελειώσει , γιατί δεν έχει και μεγάλη σημασία να ζήσεις κι άλλο ένα βράδυ....εφ'όσον έχεις βιώσει την απόλυτη
στιγμή.....[δεν συμβαίνει δα και κάθε μέρα...]κι είσαι ευτυχισμένος....
Το δευτερόλεπτο που κατά έναν ανεξήγητο τρόπο , παγώνει, και μοιάζει αιώνας....
Θά'θελες ???
Μάλλον πάλι ονειρεύεσαι....αλλά "πάλι ,δεν πειράζει.."

ΜΥ LIFE IN THE BUSH OF ...MODE . No 8 - Black Celebration

7 D A Y S .....to G O ! !
..."take me in your arms....forgetting all you couldn't do today.."
Νιώθω πως ότι κι αν γράψω μετά απ'αυτό , είναι τουλάχιστον περιττό , κι ελάχιστο.....
Favorite version.....απ' το "101"....
Zηλεύω θανάσιμα , κάθε κωλόπαιδο που βρέθηκε εκείνο το βράδυ στo Rose Bowl Stadium της Pasadena....

ΜΥ LIFE IN THE BUSH OF ...MODE . No 9 - Behind The Wheel

Το λατρεύω σαν εναρκτήριο τραγούδι για Live γιατί σπάει αμέσως τον πάγο , και ομογενοποιεί εντελώς τα "masses" ...
Το "Behind the Wheel" είναι η απόλυτη βόλτα....Το μέγιστο Road-Trip που μπορεί να συμβεί στον καθένα , αρκεί την κατάλληλη στιγμή , να μην κωλώσεις να τα παρατήσεις όλα σύξυλα και την κάνεις......
Κι όχι μόνος.....
Το "Behind the Wheel" δεν είναι μοναχικό ταξίδι.....
Απαιτεί οπωσδήποτε και συνοδοιπόρο....
Αλλιώς δεν έχει νόημα.....
Και γόνατα.....
θέλει γερά γόνατα ...ν'αντέχουν τους κραδασμούς....
Πάνω -κάτω , πάνω -κάτω......

ΜΥ LIFE IN THE BUSH OF ....MODE . No 10 - Stripped

O ήχος της μηχανής της Porche του Dave που μουγκρίζει , τηλεοράσεις που καίγονται , και παρμπρίζ αυτοκινήτων που υποκύπτουν σε άγρια σφυροκοπήματα.....
Μόνο αυτό ΔΕΝ είναι το "Stripped" ....
To "Stripped" ήταν πάντα για μένα το απόλυτο κάλεσμα ....
Μια πρόσκληση στα όρια ενός ευγενικού προστάγματος , για ένα ξεγύμνωμα ψυχής , άνευ όρων .....χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες και καθωσπρεπισμούς....
Η αναζήτηση μιας αποδοχής , ενός είδους αναγνώρισης , που ήρθε επιτέλους η ώρα να πραγματοποιηθεί , έστω και για λίγο.....
Εδώ δεν έχει σημασία το "πόσο" , αλλά το "πώς"....
Βεβαίως και τα ΜΜΕ έχουν κι εδώ τον ρόλο τους , αλλά δεν είναι αυτό το main point....

ΜΥ LIFE IN THE BUSH OF..MODE No 11 - World In My Eyes

Είναι συγκλονιστικό να πεις σε κάποιον που μόλις έχεις μοιραστεί κάτι πολύ "δυνατό" , ότι : "..that's all there is....nothing more than you can feel now....THAT'S ALL THERE IS .." ! !
Δεν έχω τολμήσει να ξεστομίσω τέτοιο πράγμα , παρά μόνο στον εαυτό μου.....κι αυτό σε εξαιρετικές περιπτώσεις , όπου η πνευματική διαύγεια δεν είναι στο forte της , και το θάρρος ή καλύτερα , η άγνοια κινδύνου , περισσεύει....
Το "World in My Eyes" είναι εγωϊστικό , κυνικό όσο δεν πάει , και γεμάτο γοητευτικά "αγκάθια" , που μπορεί να μην διακρίνονται εκ πρώτης όψεος , αλλά κόβουν σαν ξυράφια μόλις τολμήσεις και τ'αγγίξεις.....
Κάτι σαν το φαινομενικά αθώο , κατακόκκινο λουλουδάκι στο εξώφυλλο του "Violator" .....Θελκτικό , αλλά στο βάθος επικίνδυνο....

MY LIFE IN THE BUSH OF....MODE . Νο 12 - Strange Love

12 μέρες....
12 τραγούδια.....
Ένα κάθε μέρα.....
Πριν από 15 χρόνια μου άλλαξαν την ζωή....όπως θα εξακολουθήσουν να κάνουν για πάντα και σε χιλιάδες ανθρώπους σ'όλο τον κόσμο , όσο υπάρχει μουσική.....
Οι Depeche δεν είναι απλώς ένα συγκρότημα που τους ακούς και μετά πας ανέμελος για το καφεδάκι που είχες κανονίσει από προχθές....σαν να μην συνέβη τίποτα....
Σου γαμάνε τη ζωή ....ΕΝΤΕΛΩΣ ! !
Σου δημιουργούν ανάγκες και συναισθήματα , συμπάθειες και αντιπάθειες σε πρόσωπα και πράγματα .....
Σου διαλέγουν τους φίλους σου , τους ερωτικούς συντρόφους σου ....
Σου απλοποιούν καταστάσεις μέσα από μια περίεργη πολυπλοκότητα , σε κάνουν ελαφρώς πιο σνομπ , πιο εκλεκτικό , αλλά ταυτόχρονα και καλύτερο δέκτη από πομπό....
Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος , σε κάθε ευκαιρία διατυμπανίζει δεξιά κι αριστερά πως το ποδόσφαιρο, είναι το σημαντικότερο απ'τα δευτερεύοντα πράγματα στην ζωή....
Εδώ απλά απουσιάζει το "δευτερεύον" .....
Oι Depeche είναι ένα σαράκι , που μπαίνει μέσα σου και σε τρώει .....αργά και βασανιστικά....
Πόνος και χαρά σε μία οικονομική συσκευασία , που σου αλλάζει τις προτεραιότητες και πολλές φορές τους πιο ζωτικούς προσανατολισμούς της φτωχής ζωούλας σου....
Στο "Strange Love " υπάρχει όλη η αλήθεια γι'αυτό που έχουμε συνηθίσει ν'αποκαλούμε "αγάπη"...
Οι Depeche πάνω απ'όλα είναι ΑΛΗΘΕΙΑ[και τις περισσότερες φορές πονάει ρε γαμώτο] !