Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

This is ....LIFE ! ! !


"This is my voice ...my weapon of choice..."
Κάπως έτσι ξεκινάει η "νέα" και απρόσμενα καταιγιστική Grace....στο "Τhis is " , που είναι και το πρώτο τραγούδι του νέου της δίσκου ....."Hurricane"....
Κυριολεκτικά "Hurricane" η γυναίκα που πρωτοείδα στην ζωή μου εκείνο το καυτό καλοκαίρι του '87, όταν ο daddy μου , έφερε σε βιντεοκασσέτα το "A View To a Kill " .....
Φοβερό και τρομερό εκείνο το καλοκαίρι από πολλές απόψεις , και σίγουρα ένα απ'τα ομορφότερα καλoκαίρια της ζωής μου so far....αλλά δεν είναι της ώρας να το αναλύσω περισσότερο....γιατί με πιάνει μελαγχολία και δεν αντέχω ....[μου φτάνει αυτή των ΓΑΜΩ-Χριστουγέννων που έρχονται.....και εύχομαι γρήγορα να πάνε στα τσακίδια ! ! !]
Η Grace Jones έχει στιγματίσει με τα τραγούδια της δυο ταινίες για μένα....
Η πρώτη, είναι το "Frantic" με τον καλοστεκούμενο τότε Harrison Ford [κι όχι αυτό το αξιολύπητο πράγμα που είδα στο τελευταίο Indiana Jones...]και την πρωτοεφανιζόμενη Εmmanuelle Seigner , όπου το "I've seen that face before" καταλήγει να γίνει το απόλυτο Παριζιάνικο track , ανάμεσα σε κυνηγητά , αδιέξοδα, κόκκινα τριαντάφυλλα , κρουασάν, και απόγνωση σε μια πόλη τόσο ρομαντική όσο και αφιλόξενη.....
Η δεύτερη είναι η ταινιάρα του Robert Altman "Pret-a-Porter " όπου η εκπληκτική διασκευή
της στο "La vie en rose " στους τίτλους τέλους της ταινίας ,[δεν υπάρχει στο soundtrack..] γίνεται το πιο ντελικάτο επισφράγισμα μιας γκλαμουράτης ,στενόμακρης , ανορεξικής πασαρέλας , που ακτινοβολεί λάμψη και μυρίζει αυτό που πάντα φαντασιώνομαι κάποια στιγμή να μυρίζει το μπάνιο του σπιτιού μου ....και που φυσικά δεν έχει συμβεί μέχρι σήμερα....
Ο disco παροξυσμός του "I need a man " έγινε κάποτε ο ύμνος των απανταχού gay , και η μαύρη γαζέλα , που σ'αρέσει δεν σ'αρέσει , δεν μπορείς να την αγνοήσεις με τίποτα , έρχεται σήμερα , εν έτη 2008 , να προσθέσει κάτι εξίσου ενδιαφέρον στο βιογραφικό της.....
Το "This is " δεν είναι ύμνος ή κτήμα κανενός.....Είναι "Αυτό" .....και είναι για όλους....
Eίναι μια φωνή που δεν έρχεται απ'το πουθενά ......Συγκεκριμένη , καταγγελτική , αλλά και αόριστη , όσο πρέπει.....Μπούσουλας για τους προσανατολισμένους αλλά και πυξίδα για τους εντελώς "χαμένους".....
Γαμάτο ! ! !Τραγούδι εβδομάδας για τον Depecher.....

1 σχόλιο:

Stratos Bacalis είπε...

Δε θα το πιστέψεις, το έπαιξα απόψε!!!

Το Παρίσι δεν είναι αφιλόξενο, αρκεί να ξέρεις πώς ανοίγουν οι πόρτες...