In Your Eyes - Reeds

Καλό μήνα , boys & gurlz.....

Έπειτα από ένα δύσκολο σαββατοκύριακο , σήμερα, ως εκ θαύματος , νιώθω να ξαναπατάω στα πόδια μου...ακμαίος και δυνατός !

Ίσως να φταίει το γεγονός ότι  ξαναθυμήθηκα, ξεχασμένους πεπτιδικούς δεσμούς του DNA μου , που δεν ξεγράφονται  ό,τι και να γίνει και άκουσα για πρώτη φορά στη ζωή μου , όλα αυτά που οι SADE δεν είπαν ποτέ στο "Smooth Operator", όχι γιατί δεν είχαν την πρόθεση , αλλά γιατί απλά ,κανείς δεν μπορεί να τα κάνει "όλα" σ'αυτή τη ζωή...

Το "In Your Eyes" λοιπόν , αντιπροσωπεύει "ΌΛΑ" όσα θέλω ν'ακούω , να νιώθω , να μυρίζω και να έχω επαφή για τους επόμενους δυο μήνες του θέρους.

Ένα συγκινητικό , ανάλαφρο Italo , αλλά στο βάθος πολύ μορφωμένο άκουσμα , που κάνει τους Johnny Hates Jazz ν'ακούγονται σαν παρωδία, ξεκούρδιστης  γυμνασιακής μπάντας και τον Black να καταριέται τη μέρα και τη στιγμή που συνέθεσε το "I can Laugh About It Now"...

Είχε πολύ καιρό να με "πιάσει" έτσι ,ένα καινούργιο άκουσμα ....

Εξάλλου , για κάτι τέτοια ζω πλέον....

Hotter Than July

O πιο σπουδαίος και ταλαντούχος "μαύρος" καλλιτέχνης όλων των εποχών κατά την προσωπική μου άποψη...

 Αυτό το κομμάτι, το ακούω κάθε μέρα εδώ και 1 μήνα περίπου , για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους..(μήπως γιατί είναι αριστούργημα και ταιριάζει με την εποχή ???)

 Πρώτη φορά που έβαλα κανονικό πλυντήριο και άπλωσα ρούχα , πριν καμιά δεκαριά μέρες....(και δεν ήταν καθόλου δική μου ιδέα, αλλά το ευχαριστήθηκα πολύ...)

 Σε κάνα μήνα από τώρα , θα πάω να συναντήσω την γνωστή παλιοπαρέα , σε μια πισίνα ενός ξενοδοχείου , καμιά δεκαριά χιλιάδες μίλια μακρυά, θα παίζω μπιλιάρδο κάθε μέρα, θα πίνω μπύρες που δεν παχαίνουν και θα τρώω φαγητά που τσιγκλάνε τις αιμοροϊδες ....

 Τί να μας πει τώρα το φάντασμα του Marley κι η τριτοκοσμική Zimbabwe ???

Happy New Year 2562 !!!

Enchanted - Book Of Love

Ένα υπνωτικό , γλυκό , μελωδικό pop νανούρισμα , από ένα γυναικείο συγκρότημα , του οποίου η lead singer , έχει το αγαπημένο μου όνομα ....(βλέπε Susan)

Μια εντελώς βαρετή ταινία , με κατά βάση ατάλαντους ηθοποιούς και σενάριο απ'τον υπόνομο , από έναν αγαπημένο σκηνοθέτη , που κατάφερε να μετατρέψει το Karate -kid -idol σ'αυτή τη νερόβραστη NYC "friends" κατάσταση , όπου όλοι προβληματίζονται , πίνουν , κάνουν ό,τι κάνουν μεταξύ τους και στο τέλος καταλήγουν σε ηλίθια, χιλιοειπωμένα  συμπεράσματα , για την ζωή τον έρωτα , τις σχέσεις και όλα  αυτά τελοσπάντων που οι χορτασμένοι δυτικοί έχουν αναγάγει ως το αγαπημένο τους χόμπι.

"Μαγεμένος", με την μετακόμιση απ'την Φιλαδέλφεια στη Νέα Υόρκη .....

O Jonathan Larson , αν και μεταγενέστερος , ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του δεν θα μπορούσε να ζήσει ή φανταστεί κάτι αντίστοιχο και η εμπορική αποτυχία ενός τέτοιου concept στο Broadway , θα ήταν πιο σίγουρη , ακόμα κι απ' τον θάνατο από HIV.

Αντίθετα , η Stevie Nicks, πιστεύω θα έδινε χωρίς δεύτερη σκέψη μια τούφα απ΄τις πυκνές ξανθές μπούκλες τις , για να υπήρχε  στο δικό της "Enchanted" box set , έστω μια live cover version, με την δική της sexy-βραχνάδα , που ν'αφορά τα "I will or not i will...", την αστάθεια ,τα σύννεφα , τον ουρανό, τα όνειρα και κάποιες ασημένιες σκιές .....

Shannon's Eyes

Καλή χρονιά guys...boys & girls , gurls & boyz ή "girlz who like boys..." κ.ο.κ και δεν συνεχίζω άλλο με επιθετικούς προσδιορισμούς φύλου -νηπιαγωγίου , γιατί νομίζω ότι τους βαριέμαι περισσότερο κι απ'τις Χριστουγεννιάτικες -New Year's ευχές .

Αντίθετα , μπορώ να κουβεντιάζω ώρες ατελείωτες με τη Νατάσα , για το κατά πόσο  π.χ  ο μουσακάς της θα γίνει καλύτερος την επόμενη φορά , αν πρωτοτυπήσει βάζοντας  τις μελιτζάνες κάτω απ'τις πατάτες ή για το τί στο καλό γυρεύει η Yma Sumac στο "Joe Le Taxi " ? Gopher ή Βo ? Και τα δυο καταλήγουν σ'ένα υπέροχο mambo , σαν αυτό που δεν χόρεψε ποτέ του ο Λογοθετίδης στο "Σάντα Τσικίτα".

Ερωτήματα  φοβερά και τρομερά βασανίζουν το φρικαρισμένο μυαλό μου  , όπως π.χ αν αυτό  το εξωφρενικό "aaahhaaaaa..." που ακούγεται σε κάθε ρεφρέν του "Knowing Me Knowing You" των ABBA , είναι "ahhaaaa" ανακούφισης ή εκδίκησης.

Πόσο στιχουργικά πιο "κρετίνος " μπορεί αλήθεια να γίνει κάποιος για να ξεπεράσει το "stay with me cherrie ...love me c'est la vie  ..." απ'το "Week end" του Italo-disco project  Atrium , και πόσο νοητικά  "καθυστερημένος" αισθάνομαι που περνάω καλά , κάθε φορά που ακούω αυτό το πράγμα ?

Με comfort - songs  λοιπόν θα ασχολούμαι σ'αυτό το άθλιο  blog , μέχρι το καλοκαιράκι και δεν λέω "guilty pleasures", γιατί πλέον δεν κουβαλάω την παραμικρή ενοχή για ό,τι με κάνει να περνάω καλά και αγκαλιάζει το  φυλλοκάρδι μου.

Ξεκινάω, μ'ένα ζευγάρι απ'τα ωραιότερα μάτια , που είχα την τιμή να με κοιτάξουν ποτέ....

"Shannon's eyes leave no escape ...."