Καλό ξεχειμώνιασμα , "μ'έναν πόνο" , όπως συνηθίζουν να λένε κάποιοι που μάλλον δεν έχουν πονέσει και πολύ ....
Ορκίζομαι στην ιερή και όσια δισκοθήκη μου , ότι φέτος , ήταν το πρώτο καλοκαίρι της ζωής μου , που πραγματικά ένιωσα ότι έχω μεγαλώσει λιγάκι και θα πρέπει να βάλω τουλάχιστον λίγο φρένο σε κάποιες ανεξέλεγκτες αλλά τόσο γαμημένα όμορφες καταστάσεις, ακούγοντας λίγο παραπάνω το σώμα μου...
Εξ'άλλου , η εθιστική αλμύρα μιας "μπλε μαργαρίτας" το βράδυ, στην Coconut Beach , με τ' αχνά φώτα απ'τα ψαροκάϊκα που θηρεύουν συτηματικά καλαμάρια ,να είναι το μοναδικό πράγμα που φωτίζει τον ορίζοντα , ή το καλύτερο Singapore Sling που έχει φτιάξει ποτέ ανθρώπινο χέρι, στο Lava Bar με τους τεράστιους bamboo καναπέδες , δεν είναι για χόρταση...
Τα δυο τραγούδια που δεν έλλειψαν ποτέ απ'το προσωπικό μου set , στο soi paradise , το καλοκαίρι του 2015 , είναι το "Fairy Tale" της Rose και το "Good Μorning Starshine" του Oliver , από το γνωστό block-buster, musical , "HAIR"...(προφανώς για διαφορετικούς λόγους το καθένα)
Το Lebua , έχει ίσως την πιο ευγενική "πόρτα" του κόσμου και το dress-code δεν είναι τελικά απαραίτητα μια κακή προϋπόθεση , αν κάποιος έχει σκοπό ν'ανέβει τόσο ψηλά για να νιώσει λίγο στο πετσί του , τον ίλλιγγο του πιο γλυκού Hangover της ζωής του, και στο καπάκι να πέσει τόσο χαμηλά , στα Hillary καταγώγια του Nana...
