Escort

Φέτος , είχα σκοπό να ξεκινήσω το προσωπικό μου Τοp 20 των καλύτερων album της χρονιάς , με την
αναγεννημένη-Disco των Νεοϋορκέζων "ESCORT" , αλλά επειδή κάθε χρόνο σέβομαι ευλαβικά τους κανόνες της Blogovision και η επίσημη κυκλοφορία του συγκεκριμένου δίσκου δεν βρίσκεται μέσα στα αυστηρά ημερομηνιακά όρια που επιβάλουν οι κανόνες , θα πρέπει για άλλη μια φορά να κάνω την καρδιά μου πέτρα και το παραγκωνίσω.
 Βεβαίως , όσοι από 'σας αρέσκεστε στο να ψάχνετε λίστες και να βουλιάζετε μέσα στα reviews γνωστών και μη εξαιρετέων μουσικών φυλλάδων , όπως π.χ Rolling Stone ή Spin (φτου και στα δύο για την κατάντια τους !) , θα το δείτε στις κριτικές δίσκων του 2012 , αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.
 Οι κανόνες πρέπει να τηρούνται , αλλιώς δεν έχει fun .
 Tώρα που είπα fun , ας βγάλω και λιγάκι χολή για κάποιες υπερτιμημένες μαλακίες που άκουσα μέσα
στην χρονιά που πέρασε , όπως π.χ το καινούργιο της Fiona Apple  (αμάν τ'αυτάκια μου....μπρρρρρ) ,
το κάκιστο "Magic Hour" των κατά τα άλλα λατρεμένων μου Scissor Sisters ή το παραφορτωμένο αλλά εντελώς ανούσιο "Master Of My Make Believe " της Santigold.
 Συνεχίζω να στάζω δηλητήριο , για τον χειρότερο δίσκο του Mika , so far , ("Origin Of Love") τον σοβαρό αλλά παροχημένο John Mayer ("Born And Raised") και τους σταθερούς τυρανόσαυρους , Neil Young, Βοb Dylan  & Paul MacCartney που για διαφορετικούς λόγους εγωπάθειας ή έλλειψης αυτογνωσίας , συνεχίζουν ακάθεκτοι να χαμηλώνουν τον μέσο όρο των προσωπικών τους αριστουργημάτων , κυκλοφορώντας τεράστιες μετριότητες.που έχω την αίσθηση ότι αφορούν ολοένα και λιγότερους ανθρώπους , ακόμα κι απ'το σκληροπυρηνικό fan-base τους.(σ'αυτό βέβαια συμβάλει και το γεγονός ότι πολλοί απ'αυτούς έχουν ήδη εγκαταλείψει τα εγκόσμια....χεχε,  αυτό κι αν ήταν κακία...)
 Οι Pet Shop Boys ???? Ποιοι ???
 Και μην ξεχνάτε , ότι μέσα στο 2012 , που για μένα είναι μακράν η χειρότερη ποιοτικά , μουσική χρονιά που έχω να θυμάμαι από τότε που γεννήθηκα , κυκλοφόρησαν μεταξύ άλλων καινούργιο album , η Madonna ,ο Dr.John , o Leonard Cohen , οι Rush ,οι UFO, οι Stranglers , οι Van Halen  αλλά και οι Black Keys , ο Mark Lanegan , οι Lambchop, οι Shins και τόσοι άλλοι που καλώς ή κακώς δεν θα βρίσκονται στη δική μου λίστα με τα καλύτερα της χρονιάς.
 Φέτος επίσης , διεκδικώ μεταξύ άλλων και δύο ακόμα προσωπικές πρωτιές :
1. Για τα 20 καλύτερα albums του 2012 που θα ξεκινήσουν ν'ανεβαίνουν στο blog από την 1η Δεκεμβρίου , δεν θα υπάρχει κανένα κείμενο . Μόνο θέση , φώτο-lp και ένα single. (εκτός αν τελευταία στιγμή αλλάξω γνώμη , που δε με βλέπω...) Δεν ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα ,με τις μουσικές που άκουσα τη χρονιά που πέρασε και ομολογώ πως η φετινή λίστα , φτιάχτηκε σχεδόν στο πόδι...
2. Για πρώτη φορά στη ζωή μου , hopefully , θα πάω διακοπές Χριστούγεννα ! Yeahahaaaaa !
   
   

To Μaster , with love - Blogovision 2012

Τρεις είναι όλοι κι όλοι οι άνθρωποι που έχουν επηρέασει καταλυτικά, τα τελευταία 36 χρόνια, τον τρόπο που ακούω μουσική και κατ'επέκταση , σκέφτομαι, νιώθω και επιλέγω στη ζωή μου και τους αναφέρω in order of appearance: Ο βιολογικός μου πατέρας , ο Πετρίδης κι ο gone4sure.

 Χτες το βράδυ , τηλεφώνησα στον τρίτο για κάποιες διευκρινίσεις σχετικά με το παραδοσιακό countdown των 20 καλύτερων album της χρονιάς, που θα ξεκινήσει την 1η Δεκεμβρίου και θα ολοκληρωθεί στις 20 του ίδιου μήνα.

 Αυτός ο άνθρωπος , έχει ένα έμφυτο,σπάνιο ταλέντο, να σε πριζώνει και να σου μεταφέρει το απίστευτο πάθος του για τη μουσική, ακόμη κι όταν κουβεντιάζεις για όχι και τόσο σπουδαία πράγματα , όπως π.χ τα albums του 2012.
 Σε σηκώνει απ'τον καναπέ, σε προκαλεί να σκεφτείς , να ψάξεις , να γράψεις ,ν'ακούσεις, να σκίσεις αυτά που έχεις γράψει και να τα ξαναγράψεις, όσο πιο αληθινά γίνεται.
 Εξπέρ στον μουσικό προσηλυτισμό , με pop ορθολογικά επιχειρήματα και σκανδιναβικό πείσμα (αν υπάρχει τέτοιο πράγμα !) που εκτιμάει όποιον του τα κάνει σκόνη , έστω και για ένα l.p , ένα single ή μια ιδέα .(Electribe 101 SUCKS ! !)
 Η ευγενική,ευτραφής προστακτική του "Dare", η αειθαλής ζωτικότητα του "Do Or Die" και η πιο συγκινητική κριτική συναυλίας που έχω διαβάσει EVER- Depeche στο Μιλάνο- είναι μάλλον οι πιο σημαντικοί λόγοι που  φέτος δεν θα λείψω απ'την Blogovision και που ο gone4sure θα παραμείνει για πάντα ο δικός μου, πιο προσωπικός αρχισυντάκτης .(ποιος τα γαμάει τα editorial ?)
 Άσε που τον τελευταίο καιρό μ'έχει πιάσει γενικότερα μια βαρεμάρα με το γράψιμο , όπως πολύ ορθά παρατήρησε και ο αγαπητός μου κουμπάρος-ζαχαροπλάστης.
 Τα μόνα πράγματα που μου προσφέρουν απόλαυση αυτή την περίοδο είναι, το ποδήλατο , το μπάνιο στη θάλασσα και τα βρεγμένα παξιμάδια, σε τριμμένη ντομάτα και σ' ελαιόλαδο αρωματισμένο με δεντρολίβανο.