Σε λίγες μέρες από σήμερα, θα ξεκινήσει για 5η συνεχή χρονιά, η αντίστροφη μέτρηση με τα 20 καλύτερα albums του 2011.
Παρ'όλο που νιώθω τον ψυχαναγκασμό της λίστας σε όλο του το μεγαλείο, πρέπει να εξομολογηθώ σ'όλους τους deranged-αναγνώστες του άθλιου αυτού blog, ότι δεν έχω ακόμα καταλήξει στην τελική εικοσάδα, κι αυτό γιατί φέτος , ειδικά απ'το Νο 20 έως και το Νο10 , δυσκολεύομαι τρομερά να κατατάξω μουσικές που είμαι απόλυτα σίγουρος πως δεν θα με ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια.
To 2011, χωρίς την παραμικρή διάθεση για μουρμούρα και κλάψα, ήταν για μένα μακράν η χειρότερη μουσική χρονιά, όχι μόνο των τελευταίων 5 ετών της blogovision, αλλά της τελευταίας 20ετίας !
Υπήρξαν και πολύ καλές προσπάθειες που σύμφωνα με τα δικά μου γούστα θα τις δείτε ν'ανεβαίνουν με τη σειρά από 1η Δεκεμβρίου, αλλά τίποτα πραγματικά συγκλονιστικό κι αυτό το λέω με κάθε ειλικρίνεια.
Στιγμές από δίσκους,τραγούδια σκόρπια εδώ κι εκεί, μου θύμισαν πολυσέλιδα, εντυπωσιακά βιογραφικά, τα οποία όσες φορές και να διαβάσεις, αναζητάς απεγνωσμένα να βρεις κάτι το αληθινό.
Η Κυρία Κατερίνα, με έπεισε πριν από περίπου μία εβδομάδα ν'αγοράσω τον πρώτο πίνακα της ζωής μου, χωρίς να καταβάλει καμία ιδιαίτερη προσπάθεια.
Είδα την ικανοποίηση στα μάτια της κι αυτό μου άρεσε πολύ.
12 ευρώ, για μία γέφυρα, μαζί με τρεις αλκαλικές μπαταρίες που φωτίζουν τα ενσωματωμένα λαμπιόνια της.
Το κοίταζε, το ξανακοίταζε και στο τέλος μου είπε ..."κοίτα ομορφιά ρε ...ξέρεις τί ωραίο θα δείχνει στο σαλόνι με κλειστά τα φώτα ? Πολύ το γουστάριζα από καιρό...γι'αυτό το αγόρασα, να ξέρεις.."
Μ'αυτή τη λογική θα ψηφίσω κι εγώ φέτος τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.
Με τη λογική της Κυρίας Κατερίνας & τη βοήθεια της αγαπημένης μου Dusty, που έχει ήδη εκδηλώσει την απέχθειά της στις τελευταίες απέλπιδες απόπειρες της Bjork...
Προσεύχομαι στο Βούδα,στίβω κι ένα λεμόνι πάνω απ'το μπλέντερ που επισκεύασε ο μπαμπάς μου λίγους μήνες πριν, κι ό,τι βγει....
Ευτυχώς που διαλύθηκαν κι οι R.E.M για να μην έχουμε και κάνα τρελό άγχος.
Η διαφήμιση του Μetropolis που έπαιξε στην τηλεόραση,(επιστρέψτε τα παλιά σας cd κερδίζοντας 1 ευρώ το τεμάχιο...)είναι πραγματικά θλιβερή !
Πιο κάτω, το τραγούδι που θα σημαδέψει τον δικό μου Δεκέμβρη του 2011, εννοείται εκτός συναγωνισμού.
"..and a rock feels no pain, and an island never cries.."
