Song of the week : John Grant - I Wanna Go To Marz [2010]

Mετά τους Czars , και τα διάφορα προσωπικά του λούκια , [κοκαϊνη & αλκοόλ] ο John Grant , με την θερμή υποστήριξη των Midlake , επιστρέφει με το πρώτο του προσωπικό album , που έχει τίτλο "Queen Of Denmark".
Το "I Wanna Go To Marz" δεν είναι απλώς ένα γαμάτο κομμάτι , μέσα στην χαοτική παράνοια , μιας παγκοσμιοποιημένης πλέον , κανιβαλιστικής μαλακίας , την οποία καθημερινά είμαστε υποχρεωμένοι να βιώνουμε , χωρίς να βγάζουμε άχνα .
Είναι ένα καταπραϋντικό , πιανιστικό ιντερλούδιο , απ'αυτά που θα ζήλευε ακόμα κι ο μακαρίτης Elliot Smith .
Ένα μουσικό Xanax , χωρίς την ανεπιθύμητη ενέργεια της αποχαύνωσης .
Ελπίζω να ζήσει , και να μας χαρίσει κι άλλα τέτοια , γιατί κοντεύουμε να ξεχάσουμε τί σημαίνει "τραγούδι" .
Καλό Σ.Κ . [όσο ακόμα υπάρχει....]

Double Dare ! Cat Stevens - Catch Bull At Four [1972]

Format : vinyl x 2
Cause: Erny & Jody....[we really miss you guys ! ! !]

Συνολικά 21 albums .
Τα 13 ως Cat Stevens , και τα υπόλοιπα 8 ως Yusuf .
Mιλάμε για συνολικά , πάνω από 60 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως !
Και τα παράτησε όλα !
Ποιος ξέρει γιατί ? ? ?
Ποιος ξέρει μάλλον να μας πει, γιατί δεν τα παρατάνε οι άλλοι ? ?
Δεν υπάρχει άλλος σαν κι αυτόν !
Κι ούτε θα υπάρξει....
Το συγκεκριμένο τραγούδι , τ'αφιερώνω μόνο σ'Αυτόν .....[ξέρει αυτός....] γνωρίζοντας εκ των προτέρων , πως δεν υπάρχει περίπτωση να διαβάσει το post.
Σ'Εκείνον που μ'έκανε να το πρωτακούσω , πριν καμιά 20αριά χρονάκια , περίπου .
Είχε ψύχωση με το "Sitting" , κι ακόμα έχει .....[τρομάρα του....]
Μόλις το περασμένο καλοκαίρι , μεταξύ τρίτου και τέταρτου gin-tonic , βρήκα το θάρρος να του εξομολογηθώ , πόσο πραγματικά μ'έχει καταστρέψει !
Περίμενα την κατάλληλη ευκαιρία....
Ειδυλιακό σκηνικό , θέα θάλασσα .....και τέτοια....
Και προπάντων να είμαστε οι δυο μας .
Οι δυο μας , και κανείς άλλος !
Εκείνος , έκανε στην αρχή πως δεν καταλάβαινε , αλλά απ'το χαμόγελό του , κι απ'το γεγονός ότι με κέρασε 1-2 ποτά , [γιατί είναι και μεγάλος τσιγκούνης ....] μου φάνηκε πως δεν χαλάστηκε και πολύ , μ'όλα αυτά τα κουλά ,που άκουγε....
Μάλλον το ευχαριστήθηκε....και συνέχισε να με καταστρέφει....
Στο τέλος , όταν ένιωσε πως ήρθε η ώρα να φύγει , είπε ένα ξερό ,"άντε καλή συνέχεια..." κι εξαφανίστηκε !
Πώς το κάνει αυτό ο πούστης ? ? ?
Πρώτα σου βάζει τη φυτιλιά , και μετά εξαφανίζεται.
Εγώ πάντως , του ξεκαθάρισα πως με άνθρωπο που δεν νιώθει το "Crossyed & Painless" , δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω χωριό....
Έτσι μωρή κουφάλα , για να δεις πόσο μεγάλη ζημιά μου'χεις κάνει .
Το κρίμα στο λαιμό σου ....
Και το "Sitting" , δικό σου.
Σιγά μην ανησυχήσει τώρα ο "αναίσθητος", αλλά λέμε ....

Song of the week : Derek & The Dominos - I am yours [1970]

Mερικά credits για τον καλύτερο ίσως , blues/rock δίσκο , όλων των εποχών , και σίγουρα τον καλύτερο δίσκο του Clapton . [αν και εδώ , δεν ήταν μόνος του...]
1.Το εξώφυλλο του δίσκου , που απεικονίζει μια γυναικεία μορφή , [μοιάζει λίγο και στην Patti Boyd] επιμελήθηκε ο Γάλλος ζωγράφος Frandsen-de Schonberg , του οποίου ο γιος , φιλοξενούσε εκείνη την εποχή στο σπίτι του στη Γαλλία , τα μέλη του group.
2.Oι Derek & The Dominos , ήταν ουσιαστικά μια παρέα μουσικών , [Eric Clapton ,Βobby Whitlock ,Duanne Allman , Jim Gordon , και Carl Radle] οι περισσότεροι των οποίων , γνωρίστηκαν μεταξύ τους , παίζοντας για λογαριασμό του George Harrison , στο solo ντεμπούτο του 1970 , "All Things Must Pass" .
3. To "Layla" , γράφτηκε για την Patti Boyd , την γυναίκα του Harrison , με την οποία ο Clapton , είχε φάει τεράστιο κόλλημα .[γνωστή η ιστορία....]
4.Το "Bell Bottom Blues" , το έγραψε για τον κεραυνοβόλο του έρωτα με μια πανέμορφη κοπέλα, που όπως την έχουν περιγράψει άνθρωποι που ήταν κοντά στον Clapton εκείνη την περίοδο , έμοιαζε με πριγκίπισσα της Περσίας , με "bottoms" στην κοιλιά , η οποία όμως δεν γνώριζε γρι αγγλικά , αναγκάζοντας έτσι τον λευκό bluesman , να πηγαίνει στα ραντεβού μαζί της , παρέα με διερμηνέα [ναι ... είναι αλήθεια ! ] προκειμένου να συνεννοηθεί .
5. Το "I am yours" , που είναι και το προσωπικό μου κόλλημα εδώ και αρκετές ημέρες , είναι ένα τραγούδι , που οι περισσότεροί του στίχοι , προέρχονται από το ποίημα "The Story Of Layla and Majnun", του Πέρση ποιητή , Νizami .
Έτσι για το κουτσομπολιό της υπόθεσης , να πούμε ότι το 1975 , όταν ο Harrison χώρισε την Boyd , απορροφημένος από την Ανατολική φιλοσοφία , τον μυστικισμό , και μια σύντομη σχέση του , με την γυναίκα του Ringo , Μaureen ,[αντιλαμβάνεστε φαντάζομαι , ότι η αλλαξοκωλιά πήγαινε σύννεφο....] o Clapton , πήρε επιτέλους αυτό που τόσο λυσασμένα επιζητούσε για 5 περίπου χρόνια .
Ο Eric κι η Patti , παντρεύτηκαν τελικά το 1979 , και παρ'ότι ο γάμος τους δεν άντεξε ούτε καν μια δεκαετία , ο άνθρωπος που κάποτε εγκατέλειψε τους Yardbirds , γιατί θεώρησε μέγιστη προδοσία το πέρασμα απ'τα blues , στην "πιασάρικη"pop του "For your Love" , έγραψε κι άλλο τραγούδι για χάρη της ξανθιάς , με τα μεγάλα μπλε μάτια . ["Wondrful Tonight"]

Double Dare ! Bobby Brown - Don't Be Cruel [1988]

Format : Vinyl x 2
Cause : ex -gf donation [uncoditional...]

Μετά τους New Edition , και την παταγώδη αποτυχία του πρώτου του solo l.p , με τον εγωπαθή τίτλο "King Of Stage" , ο Βobby Brown , προσγειώνεται και πάλι στο έδαφος , όπως συνήθως γίνεται μετά από μια γερή σφαλιάρα , που σε κάνει να ξανανιώσεις λιγάκι human , τρωτός , και γήινος .
Το πραγματικό δυστύχημα γι'αυτόν , ήταν πως το "Don't Be Cruel " τον απογείωσε ξανά , αλλά τόσο απότομα αυτή τη φορά , σε σημείο να χάσει κυριολεκτικά τα πάντα , αφού καριέρα και προσωπική ζωή , μετά τον απόλυτο θρίαμβο του δεύτερου προσωπικού του album , πήραν κυριολεκτικά την κάτω βόλτα , με τον πλέον άσχημο τρόπο , αγγίζοντας την απόλυτη καταστροφή....
Παρ'ότι οι φωνητικές ικανότητες του Bobby , δεν ήταν ποτέ το δυνατό του σημείο , το "My Perogative" , δεν ήθελε και πολύ για να γίνει [και δικαίως , γιατί είναι ΚΟΜΑΤΑΡΑ ! ! !] ύμνος !
Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο , πως η ιδιοσυγκρασία μερικών ανθρώπων , και δη καλλιτεχνών , αντιδρά εντελώς αυτοκαταστροφικά στην αποδοχή της τεράστιας επιτυχίας και της καθολικής αναγνώρισης .
Δεν το σηκώνει ο οργανισμός τους .....
Κι ο Bobby , ήταν ένας απ'αυτούς ....

Song Of the week : The Knack - Maybe Tonight [1979]

To "Maybe Tonight" , βρίσκεται κυριολεκτικά "θαμμένο" , ως πέμπτο τραγούδι , στο l.p του "My Sharona" ....ουπς...λάθος ! Στο "Get The Knack" του 1979 ήθελα να πω...

Οι Knack , λοιπόν , που αν κάποιος ποτέ ρωτήσει τί σημαίνει η έκφραση "one hit wonder" , είναι απ'τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα που μπορείτε να αναφέρετε , προκειμένου να τον βάλετε αμέσως στο νόημα , ΔΕΝ ήταν μόνο το "My Sharona".

Aπλά , ήταν τόσο μεγάλο το "καπέλωμα" που έφαγαν απ'το συγκεκριμένο τραγούδι , που αμφιβάλω αν και οι ίδιοι , είχαν φανταστεί ποτέ , πόσο πιο tricky μπορεί ν'αποδειχτεί , η διαχείριση του απόλυτου παρθενικού θριάμβου , απ'τον αυτονόητο τρόπο που μανατζάρει κανείς , μια πανηγυρική αποτυχία !

To new wave κουαρτέτο απ'το L.A , όχι μόνο δεν ήταν προετοιμασμένο να πάρει την θέση των "σκαθαριών" , όπως πολλοί βιάστηκαν να προβλέψουν μετά το ντεμπούτο τους , αλλά διαλύθηκε 2 μόλις χρόνια αργότερα , λίγο μετά την κυκλοφορία του τρίτου τους album , με τίτλο "Round Trip" , μένοντας για πάντα στην ιστορία , ως το group του "My Sharona".
Κάτι σαν τους "Chicago Bulls του Μ.Jordan" ας πούμε......
Σήμερα νιώθω σαν mythbuster , κι η απόδειξη , παίζει πιο κάτω.....

Double Dare ! Neil Young - Harvest [1972]

Format: vinyl x 1 , cd x 1
Cause : on purpose ....[but of course ! ]

Όσο κι αν κάποιοι εξακολουθούν να τον γαμωσταυρίζουν , για διάφορες δηλώσεις του στο παρελθόν , αφορίζοντας την πολιτική του στάση , ή αμφισβητώντας ακόμα και την ίδια του την καλλιτεχνική υπόσταση , θεωρώντας την υπερεκτιμημένη , καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν .
Ψάξτε αλλού για "μουσικούς δεινόσαυρους" ...
Κόσμος και κοσμάκης , δεν θα υπήρχε καν σήμερα στο μουσικό στερέωμα , χωρίς το "Harvest",το "Everybody Knows This Is Nowhere", το "After The Gold Rush" και ένα σωρό άλλα αριστουργήματα , απ'το ανεξάντλητο ρεπερτόριο ενός καλλιτέχνη που προσωπικά παραδέχομαι μέχρι το "Are You passionate" του 2002 .
Από 'κει και μετά , προσποιούμαι πως δεν υπάρχει , γιατί μ'αρέσει να τον θυμάμαι ....αλλιώς .
O Νeil Young , κουβαλώντας ήδη πάνω από 25 χρόνια αξιοθαύμαστης καριέρας , στην πλάτη του , κυκλοφόρησε το 1995 μία δισκάρα σαν το "Mirror Ball" , και συνεργάστηκε με τους Pearl Jam . [στα ντουζένια τους τότε...]
Ο Anthony , ή o Alex Turner , που θα βρίσκονται άραγε το 2030 ? ? ?
Θα υπάρχουν ακόμα ?
Το εύχομαι ολόψυχα !

Song Of The week : Aretha Franklin - Get It Right [1983]

Mετά το πολύ επιτυχημένο "Jump To It" , ο Luther Vandross , συνεργάζεται για δεύτερη και τελευταία φορά , με την Aretha , και αναλαμβάνει κυριολεκτικά τα πάντα !

Γράφει τα τραγούδια , κάνει την παραγωγή , και περνάει το τελευταίο λουστράρισμα σε αστραφτερά singles , [που στο συγκεκριμένο l.p δεν είναι και πολλά ....] όπως το ομώνυμο "Get It Right".

Ο δίσκος που ο Vandross , τόσο φιλότιμα προσπάθησε να παρουσιάσει σαν ένα πραγματικά ολοκληρωμένο album , κι όχι σαν μια συλλογή 8 τραγουδιών με δύο πολύ δυνατά singles , δεν είχε τελικά την αναμενόμενη επιτυχία , κι έτσι η "βεντέτα" και η "ντίβα" , χώρισαν τα τσανάκια τους ...

Αυτό βέβαια , δεν εμπόδισε την βεντέτα , 15 ολόκληρα χρόνια αργότερα , να τραγουδήσει αυτή τη φορά ο ίδιος , με την βοήθεια της Precise , το "Get It Right" ,[από το l.p "I Know" του '98] ικανοποιώντας ίσως με πιο downtempo-r'n'b στυλ , κάποιο παλιό του απωθημένο .

Πάντως , Aretha είναι μία !

Η φωνάρα της , ξεπερνάει ακόμα κι αυτήν την super-kitsch , φωτογραφία του εξωφύλλου , και σ'ανεβάζει στους ουρανούς .

Double Dare ! Simon & Garfunkel - Bookends [1968]

Format: Vinyl x 1 , cd x 1

Cause : "You don't know where your interest lies"

Πραγματικά περήφανος που το'χω εις διπλούν.

Μέσα απ'τις εξαιρετικές αυτές , remastered επανεκδόσεις , μαθαίνει κανείς την ιστορία , όχι μόνο του συγκεκριμένου l.p , αλλά αντιλαμβάνεται και την γενικότερη μουσική αύρα , μιας εποχής που μπορεί να μην έζησε .

Τα bonus tracks , είναι επίσης ένα μεγάλο δέλεαρ , για ν'αγοράσει κανείς ένα l.p σαν το "Bookends" , αφού δυσεύρετα πλέον b-sides , αποτελούν το κερασάκι μιας χορταστικής τούρτας , την οποία μπορεί να απολαύσει κανείς , τις περισσότερες φορές σε μια αρκετά λογική τιμή .[ περίπου 8 Ε , όταν ένα freddo -capuccino της συμφοράς , σε κάποια σκυλο-καφετέρια , έχει 4,5 Ε]

Έχω ξαναπεί , πως τα τελευταία 5-6 χρόνια , δίνεται μια χρυσή ευκαιρία σε όλους όσους θεωρούν τη μουσική , ένα αρκετά σοβαρό ζήτημα , να εμπλουτίσουν τις συλλογές τους , αφού η εντυπωσιακή μείωση στις πωλήσεις των cd , σε συνδιασμό με την θεαματική αύξηση των downloads , έχουν αναγκάσει τις εταιρείες να ρίξουν τις τιμές .

Υπάρχει value for money δηλαδή , κάτι που δεν υπάρχει στα περισσότερα αναλώσιμα είδη .

Όσοι ακόμα πιστεύουν πως το "Hazy Shade Of Winter" , ήταν απλά μια 80's επιτυχία των Bangles , καλό θα είναι ν'ακούσουν έστω μία φορά το original.

Πιο κάτω , παίζει το τραγούδι που με ανάγκασε ν'αγοράσω και το cd .

Το πρωτάκουσα στη καταπληκτική nothern soul διασκευή της Dana Valery , και "έπρεπε" να'χω στα χέρια μου και το πρωτότυπο .

Δεν γινόταν διαφορετικά.....