Cover Me...

Αυτή η κωλοβροχή ,τις τελευταίες μέρες , τείνει να καταστρέψει τα πάντα....
Κι επειδή ακόμα και αυτό , το keyboard , απ'την πολλή υγρασία , έπαψε να υπακούει , στα ξέπνοα , σπασμωδικά χτυπήματα των δακτύλων , το "άθλιο" αυτό blog , και ο ακόμα πιο άθλιος γράφων , θα κάνουν ένα διάλειμμα ....
Στην παρούσα φάση , κρίνεται επιτακτικό.
Θα τα ξαναπούμε , [ελπίζω ] με τις τελικές λίστες της χρονιάς.[βρέξει , χιονίσει , οι λίστες , είναι λίστες .....τρομάρα μας !]
Εξάλλου , έχω αποφασίσει ήδη για τα περισσότερα....[και δεν αλλάζω ....ο ίδιος ο Lennon να κατέβει στην γη ! ! Ειδικά τα Νο 1 και Νο 2 ...]
Ζητήματα ζωής και θανάτου...που λέμε....
Κάτι σαν το "Golden Slumbers"που το άκουγα χτες το βράδυ παρέα με τον daddy μου...
Και δεν χρειάστηκε να πούμε κουβέντα....
Ένα cd , του έγραψα .....και κατάλαβε...
Δηλαδή , με κατάλαβε.
Η πρώτη φορά που κάπνισα μπροστά του....
Στα 33 μου...
Για γέλια ...εντελώς.....
"Γιατί ??Όταν κάπνιζα εγώ ήταν καλά ...δηλαδή ? " ...μου είπε...
Και μετά μ'έβαλε στην πρίζα , να ψάχνω μες τα μαύρα μεσάνυχτα το "Τelstar" των "Tornados".... και την πανάγνωστη yeah-yeah-δικη μελωδία , που έβγαινε απ'το μονοφωνικό τρανζιστοράκι της Λολίτας , όταν ο James Mason πρωτοπήγε ως υποψήφιος νοικάρης , στην έπαυλη της ολικής καταστροφής , του Kubrick...
Eίναι για δέσιμο....ο γέρος !
Ο πρώτος !
Το "Gaucho" των Steely Dan , το "And it Stoned Me " του Van Morrison και ο "χαμός" του "Crosseyed and Painless" των Talking Heads , σε ένα ! !
Ο παραπάνω "κακοφωνίξ" , δεν ξέρω το πώς και το γιατί , αλλά με συγκίνησε. [αυτά κάνουν τα ακατάπαυστα τουλούμια από νερό , που τρως κατακέφαλα...]
Θέλει πολύ για να χαζέψει ο άνθρωπος ?
Για το τραγούδι , ούτε λόγος....
Αu revoir λοιπόν , μέχρι να ξαναβγεί ο ήλιος .

Till It Shines....

Στην "παντοτινή και πιο δυνατή " ......
Χωρίς πολλά πολλά ....
Ότι αγαπάς , δεν το "ξε-αγαπάς'....
Όποιος "ξε-αγαπάει" είναι απλώς ...pathetic !
Αξιολύπητος .
Το εννοώ λοιπόν.
Χωρίς " " " ....
Στην Παντοτινή και πιο Δυνατή !
Ανεπανάληπτα riffs....
Emotional cascades....
Zέστη , θαλπωρή....& tears are not enough....

Fifty Fifty Clown

Περιμένοντας με αγωνία το "In This Light & On This Evening " των Editors , μπερδεμένος εντελώς ,με την χοντρή τραγουδίστρια των Gossip , [όσο κι αν ευχαριστήθηκα το "Pop Goes The World" , κάτι εξακολουθεί να μην μου πηγαίνει καλά μ'αυτούς.....]και με πονεμένη πλάτη απ'την συνεχή , εκνευριστική υγρασία του Οκτώβρη , μου αφιερώνω ολόψυχα , το παρακάτω fucked-up track , που ταιριάζει γάντι , σε ανθρώπους που χαρακτηριστικά δεν ξέρουν ....ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ .....τί στο διάολο θέλουν απ'την ζωή τους....[και απ'τις ζωές των άλλων...] , αλλά παρ'όλα αυτά , είναι σε θέση να εκτιμήσουν δεόντως , μια εκπληκτική χημεία , όπως αυτή της Chaka Khan και του George Benson στο "We Got The Love "

Methods of Dance

Tελικά θα πρέπει να είμαι απ'τα πλέον προβλέψιμα άτομα ....

Δεν εξηγείται διαφορετικά...

Σήμερα το απόγευμα , γύρω στις 17.30 , και καθώς οδηγούσα στην παραλιακή , στο ύψος του Φλοίσβου , εκεί δηλαδή που με πήγαινε η μαμά μου όταν ήμουν 4-5 χρονών για να μάθω ποδήλατο , ένιωσα ακριβώς όπως ...τότε...

Όταν δηλαδή , τα βοηθητικά ροδάκια , ξαφνικά βγαίνουν ,[γιατί όλο και κάποιος καλοθελητής προσφέρεται να τα βγάλει..] και κάνεις κανονικά πλέον ποδήλατο , σαν "ενήλικας".

Ωραίο πράγμα το "γύρισμα" του καιρού.

Ειδικά , όταν το βοριαδάκι διαδέχεται μια νοτισμένη , υγρή ατμόσφαιρα , η θερμοκρασία πέφτει , κι αυτή η "άρρωστη" φουσκοθαλασσιά , επιτέλους ...ξεφουσκώνει.

Το Φάληρο , είναι ωραίο , αλλά να το βλέπεις οδηγώντας....

Να μην μένεις όμως εκεί....

Να είσαι περαστικός....

Κάθε μέρα ...

Ν' ακούς τα κύματα .

Να βλέπεις τύπους να τρέχουν...

Να βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους...

Να παίζουν σκάκι....

Ο D.Sylvian έβγαλε καινούργιο l.p .

Eγώ πάντως , σήμερα τ'απόγευμα , άκουγα συνεχώς , κάτι απ'τα παλιά....

Όταν δεν υπήρχαν ψηφιακές κάμερες , κι έκανε θραύση το "Polaroid"

30 χρόνια πριν ! ! ! [μαλάκα ...πως περνάει ο καιρός ??]

Εδώ που τα λέμε , και το "Polaroid" , έχει την χάρη του.

Άλλο mood....

Απείρως φυσικότερα , αποτυπωμένο.

Bonsoir...nous sommes DESIRE !

Oι DESIRE, είναι ένα απ'τα ονόματα που συμπληρώνουν το portfolio της ανεξάρτητης εταιρείας , Italians Do It Better , [άκουσον ...άκουσον ! ] που σημαίνει ότι συνυπάρχουν κάτω απ'την ίδια στέγη με ονόματα σαν τους Glass Candy και τους Chromatics.[και τώρα δηλαδή , κάτι τρέχει στα γύφτικα εεε??]
Ουσιαστικά , οι Desire , είναι το "supergroup" του label , αφού τα μέλη τους , είναι ο Johnny απ'τους Glass Candy , η Νattie απ'τους Chromatics και η Megan απ'τους Montreal.
Μικρό μέγεθος εταιρείας ?
Γιάννης κερνάει , Γιαννης ...πίνει...
Μπορεί να είναι κι έτσι...
Πάντως το debut album τους , με τίτλο "ΙΙ" , νομίζω ότι αξίζει κάποιας προσοχής , με δεδομένο πως "οι καιροί είναι δύσκολοι" , και θα πρέπει τουλάχιστον να αναγνωρίζονται προσπάθειες σαν την σκοτεινή , electro-dust-disco ατμόσφαιρα , που εντελώς φιλότιμα προσπαθούν , και τελικά καταφέρνουν να προσδώσουν , σ'αυτό το διαολεμένο πράγμα που λέγεται , ήχος !
Η εισαγωγή του "Montre Moi Ton Visage" με ξάφνιασε ευχάριστα [έχω και μια αδυναμία στα Γαλλικά....].
Η συνέχεια ,των 7 tracks επίσης.
Ο επίλογος του "If I can't Hold You" , κλείνει ιδανικά αυτό που κάποιος θέλει να πει , χωρίς φανφαρονισμούς , φτηνά τρικ , [τα σιχαίνομαι...] και περικοκλάδες ....
Μου "έφτιαξε" την Παρασκευή.
Εύηχα "χειροκροτήματα" , επιβραβεύουν , εύστοχα , εναλλακτικά synths , ανακουφίζοντας παράλληλα τα ταλαιπωρημένα μου αυτάκια.
Γιατί πολύ ηχορύπανση ,τρώμε στην μάπα ,ρε γαμώτο....
Οι DESIRE πάντως , είναι κάτι παραπάνω από Ο.Κ !

Έμαθα ότι έρχονται και στην Ελλάδα.

Υ.Γ: Eυτυχώς , δεν έχουν "χαθεί" ακόμα τα πάντα....Εξακολουθούν και υπάρχουν ακόμα άνθρωποι , που δουλεύουν σε δισκάδικα , και κάνουν καλά την δουλειά τους.
Αγαπάνε την μουσική , και νοιάζονται.....
Thank you Α.

Heaven is in your mind

To "Μr. Fantasy" , των Τraffic , συγκαταλέγεται κατά την γνώμη μου , μέσα στα καλύτερα debut albums όλων των εποχών .

Prog, ψυχεδέλεια , μπόλικο LSD , ο ανεπανάληπτος Steve , το "ζόρικο" φλάουτο του Wood , οι κιθάρες του Mason , και φυσικά ο φοβερός και τρομερός Jim , στα drums , συνθέτουν το απόλυτο flower-power Rock ,που δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κατανοητό , μέσα από μια εντελώς στυγνή διαδικασία , όπως το downloading.

Θα πρέπει δηλαδή κάποιος , να κουνήσει λιγάκι τον πισινό του , και να τρέξει σε κάποια απ'τις υπάρχουσες αλυσίδες καταστημάτων με cd -dvd ή σε κάποιο μαγαζί με μεταχειρισμένα βινύλια , και να το αγοράσει.

Μόνο έτσι θα μπορέσει να πάρει έστω μια τζούρα , απ'την χαοτική ατμόσφαιρα που επικρατεί στο "Mr. Fantasy" , να καταλάβει τί περίπου γινόταν όταν κυκλοφορούσε ο συγκεκριμένος δίσκος , [δηλ.πριν από περίπου 42 χρόνια..] , και να νιώσει πόσο μπροστά ήταν οι Traffic , και ο ήχος που παρήγαγαν για την εποχή τους .

Έτσι είναι .

Δηλαδή , οι Decemberists , για παράδειγμα , ή οι Arctic Monkees , είναι συγκροτήματα που αν κάποιος κάνει download τα album τους , έχει την δυνατότητα να καταλάβει πολύ περισσότερα πράγματα , σε αντίθεση με περιπτώσεις group , σαν αυτή των Traffic , ή των Three Dog Night ή των Cream , ή των Procol Harum κ.α.

Τί είδους download μπορεί να γίνει , ας πούμε στο "Metal Box" των Public Image L.T.D ?

Eκτός κι αν είμαι εγώ τόσο πίσω , και αγνοώ πως η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ , που εκτός από kb. , είναι δυνατή και η μεταφορά άλλων δεδομένων , όπως π.χ ένα στρογγυλό μεταλλικό κουτί.

Γίνονται τώρα αυτά ?

Τhings Fall Apart - C H R I S T I N A

Εκτός απ'τους Kid Creole & The Coconuts και φυσικά τους πολυπράγμονες αδερφούς WAS , που "τω καιρό εκείνο" [βλέπε late 70's - early 80's] έχωναν την μύτη τους σε ό,τι πιο avant-garde κυκλοφορούσε στην πιάτσα , ή καλύτερα για να ακριβολογούμε , το γεννούσαν , υπάρχουν και άλλοι λόγοι για να παθιαστεί κάποιος με την συγκεκριμένη συλλογή.

Ένας απ'αυτούς τους λόγους , είναι τα πρωτόγνωρα συναισθήματα που σου δημιουργούνται, ακούγοντας περσόνες σαν την κυρία της φωτογραφίας , να βρίσκονται σε μια φάση , "την βγάζω δεν την βγάζω" , "με νοιάζει , δεν με νοιάζει" , τραγουδώντας σαν μια Νew Wave εκδοχή της Laurie Anderson , το ωραιότερο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι EVER , αναγκάζοντας ακόμα και την δισκοίλια σε κοπλιμέντα , Siouxsie , να της βγάλει το καπέλο .

Η Christina , δεν ήταν απλώς μια τύπισσα που στις αρχές της δεκαετίας του '80 , είπε κάποια τραγουδάκια , πουλώντας τρέλα .

Ήταν η προσωποποίηση του γοητευτικού αλλοπρόσαλλου .

Ένα κορίτσι , που μπορεί να περάσει μισή ώρα στον καθρέφτη του μπουντουάρ της , μόνο και μόνο για να πάει στο τέλος, και να ταϊσει την γάτα της .

Δεν είναι και ό,τι πιο συνηθισμένο.

Εξάλλου , ένα εξασκημένο αυτί , μπορεί να καταλάβει πολλά , μόνο και μόνο , ακούγοντας την , να απαγέλλει ατάραχη , στα όρια της νευρικής αναισθησίας , "...good morning midnight...it's XXMAS .."

Πιο κάτω , στο απλησίαστα όμορφο , "Things Fall Apart" , σε συνεργασία με τον Shaaaake your Heaaad -Master- Don Was , o οποίος κάνει και την παραγωγή.[σιγά μην την άφηνε ! !]

Τί μαθαίνει κανείς στα γεράματα.....