To παράτησα το blog-άκι μου την Μ.Εβδομάδα....ή μάλλον καλύτερα το πρόδωσα...
Κι όσο κι αν νιώθω κάποιες τύψεις γι'αυτό , υπάρχει και μία άλλη πλευρά του εαυτού μου , που χαίρεται γι'αυτήν την ανακολουθία λόγων , υποσχέσεων , και πραγματικών έργων....
Σχεδόν την ακούω να χασκογελάει κάθε φορά που κάτι δεν πάει όπως το είχα προγραμματίσει ...
Έτσι είναι όμως....Αυτή η ανακολουθία , η αδυναμία τήρησης μιας υπόσχεσης , χωρίς να συντρέχει απαραίτητα κάποιος σοβαρός λόγος , καθώς και πολλά άλλα , είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση....ή αλλιώς είναι πολύ "Human" ....
Μεγάλο πράγμα να συμβιβάζεσαι με την φύση σου....Κι όχι με την στενή έννοια του συμβιβασμού, που όλοι μας νιώθουμε καθημερινά στο πετσί μας ....Όχι !
Εδώ μιλάμε για μια αναγκαιότητα συμβιβασμού , απ'την οποία εξαρτάται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό η ευτυχία του καθενός από 'μας , για όσο διάστημα ζούμε και αναπνέουμε....
Θα μπορούσε δηλαδή κανείς να το ονομάσει και αναγκαιότητα "σύμπλευσης" ή απλά αποδοχής της ανθρώπινης φύσης , αν τον ενοχλεί τόσο πολύ η λέξη συμβιβασμός....
Κανείς δεν θα σε απολύσει απ'την δουλειά σου αν ΔΕΝ το κάνεις....γιατί δεν είναι κάτι που γίνεται άμεσα αντιληπτό απ' αυτό που έχουμε βαφτίσει ως "κοινωνικό περίγυρο"....
Επίσης κανείς δεν πρόκειται να σε επιβραβέυσει αν το κάνεις , γιατί ο καθένας είναι για την πάρτη του , και γιατί ...."έχουμε κι άλλες δουλειές να κάνουμε αγοράκι μου..."
"Τα πάντα όλα....Λαμπάδα Τέλος..." που λέει και μια ψυχή....
Μπορεί λοιπόν τις ημέρες των Παθών να "έφτυσα" το blog μου , αλλά δεν συνέβει το ίδιο και με τα cd μου.....
Αντιθέτως...γι'αυτά ισχύει το "αυξάνεστε και πληθύνεσθε.."
Το καινούργιο του EMINEM είναι μακράν η χειρότερή του δουλειά so far.....και με εξαίρεση δύο συμπαθητικά τραγούδια ["if i get locked up tonight & "Hands on you"], στο υπόλοιπο του δίσκου , μαϊμουδίζει άσχημα τον ένα και μοναδικό 2-pac , με τις ευλογίες του Dr.Dre, του αντιπαθέστατου 50cent και άλλων guests , που τις περισσότερες φορές αλλού πατάνε κι αλλού βρίσκονται....
Ο Hugh Cornell δεν με πείραξε καθόλου που έκανε δίσκο με τον πολύ ταλαντούχο Timbaland , [ίσα -ίσα , μ'αρέσουν αυτά τα μπερδέματα...] αλλά περίμενα πολύ περισσότερα απ'αυτή την χρυσή μετριότητα που άκουσα....
Τον Elvis Perkins που πέρυσι τον σνόμπαρα ΕΝΤΕΛΩΣ , φέτος τον ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΑ ! !
Φοβερή δισκάρα το "..in Dearland" και δεν με ενδιαφέρει καθόλου η εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη πολλών μουσικο-γραφιάδων που θεωρούν το "Ash Wednesday" πολύ ανώτερο...
Aπ'την αχρείαστη επιστροφή των Pet Shop Boys αξίζει μόνο ένα τραγούδι , κι αυτό με εκνεύρισε λιγάκι αν και το περίμενα....Αν δηλαδή είχα να διαλέξω μεταξύ αυτών και του EMINEM , θα ψήφιζα EMINEM ΔΑΓΚΩΤΟ ! !
Με την P.J Harvey ψιλοβαρέθηκα....αν και την συγκεκριμένη ημέρα ήρθε κι έδεσε η μουντάδα του John Parish με τον συννεφιασμένο ουρανό , κάτι που φυσικά δεν μετρίασε στο ελάχιστο την πλήξη μου.....Κακός δίσκος !
Aυτά και άλλα πολλά , αλλά επειδή έχω αρχίσει και βαριέμαι , κλείνω με το τραγούδι που άκουσα τις περισσότερες φορές από κάθε άλλο , την εβδομάδα που πέρασε .....
Μέσα από ένα απ'τα 200 καλύτερα album όλων των εποχών , και με guests με πολλά κιλά αρχ.... όπως οι Nile Rodgers , David Gilmour και Μark Knopfler ....
"Boys & Girls " .....
