Piangi con me -The Rokes

Για όσους δεν γνωρίζουν την "Ιταλικήν " διάλεκτον , "Piangi con me " ,σημαίνει "κλάψε μαζί μου " ....
Η ΘΡΥΛΑΡΑ , το ΚΑΜΑΡΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ αυτής της γ...... χώρας , μας έκανε και νιώσαμε ....κάτι...τελοσπάντων χθες το βράδυ που περιγράφεται λεπτομερέστατα μ'αυτό το μελό late 60's τραγουδάκι των Rokes..[σαν να λέμε τώρα ...τους Ιταλούς Idols...με ολίγη από Charms και Olympians...για να καταλάβουν και οι μη γνωρίζοντες το Ιταλικό Pop status της δεκαετίας του '60]...
Δεκάρα δεν δίνω αν ο ΘΡΥΛΟΣ τελικά δεν προκριθεί.....Δεν με νοιάζει ρε παιδί μου .....ύστερα απ'το χτεσινό....
Κι όπως θα έλεγε κι ο δηλωμένος γαύρος Δ.Χαριτόπουλος , "τί να κλάσει τώρα η Fontana di trevi μπροστά στην Filonos street.."
Θεά η Σοφία Λώρεν , αλλά η Δέσπω Διαμαντίδου σου μιλάει[...και μου έχει όντως ΜΙΛΗΣΕΙ κάποτε ...] και μένεις παγοκολώνα !!!!
Εξαιρετικός ο Nino Rota ,αλλά μόνο όταν ακούς την ξεκούρδιστη "Λατέρνα της οδού Φρύνης "και το πιανάκι του Ξαρχάκου στα "Red Laterns" [...για όσους δεν γνωρίζουν την "Αγγλικήν" ...."Κοκκινα Φανάρια"] σε πιάνει μια γλυκιά ανατριχίλλα !!!
Παικταράς ο Dino Menegin [..κι έχει σηκώσει κι Ευρωπαϊκή κούπα ..], αλλά ΜΠΟΥΤΙΑ σαν του Στηβ [...aka ..Giatzoglou...ex-coach of Roy Tarpley and ex-husband of Katerina ...aka "the best cock-sucker in town..] δεν θα ξαναπατήσουν τα Ευρωπαϊκά παρκέ !!!
Καλός και άγιος[αν και βουδιστής..] ο Dino "keep walking " Badgio , αλλά το REXONA στις τριχωτές μέχρι αηδίας [...αν δεν πιστεύετε ...απλά κοιτάξτε τον στην φώτο δίπλα στον "άτριχο" Λάγιος....] μασχάλες του ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ , μυρίζει ΥΠΕΡΟΧΑ !!!!!!
"Προβοκάτορα"[για όσους δεν γνωρίζουν ο "Προβοκάτορας" είναι ο αρχισυντάκτης αυτού του Blog...] είσαι συγκινητικός .....[ειδικά όταν μπαίνεις σε δισκάδικα στο Birmingham...και ψάχνεις ψύλλους στ'άχυρα....THANKS ANYWAY!!!!]
Αυτό το Post σου αφιερώνεται......μαζ'ι με το "True Faith " των New Order ....

Make the Road by Walking

Όταν πας ανυποψίαστος και αγοράζεις π.χ το "American Gangster" του Jay-z , δεν μπορείς να φανταστείς τί ακριβώς μπορεί να σου συμβεί....Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο να ανακαλύψει κάποιος τραγούδια σαν αυτό....με διαφορετικό τρόπο...Είναι απλώς αδύνατον !!!
Τελικά , με όλα τα ελαττώματά τους, τα καινούργια "μαύρα" , παραμένουν ΜΕΓΑΛΟ ΣΧΟΛΕΙΟ !!!
OH YEAH !!!
Απίστευτη κομματάρα !!!ΤΕΛΕΙΟ !!!ΤΕΛΕΙΟ !!! ΤΕΛΕΙΟ !!!!

Captain "CRAZY" BILL KELSO

Ο απόλυτος ήρωας !!! Ποτέ μου δεν γούσταρα τον Superman ,τον Spiderman, τον Batman [...μόνο τον Buttman..aka John Stagliano..]και όλο αυτό το συνάφι των super ηρώων που αρέσκονται σε παντός είδους καλικαντζαριές , και κινήσεις εντυπωσιασμού ...Χίλιες φορές ο Steven Seagul και το Aikido .....
O John όμως δεν υπήρξε ποτέ "τζάμπα μάγκας" ,όπως θα έλεγε κι ένας πραγματικά κοντός , πρώην πρωθυπουργός της χώρας μας ....
Την πρώτη φορά που είδα την ταινία "1941" , και τον τρελλάρα πιλότο Bill Kelso να καβαλάει το μαχητικό αεροπλάνο όπως ο τηλεμάγειρας Jamie Oliver καβαλάει την βέσπα του για να πάει για ψώνια στο East End του Λονδίνου , κατάλαβα ότι ο τύπος δεν "παίζει".....Δεν μασάει....
Δέχεται καταιγισμό πυρών από τους "κιτρινιάριδες ", κι εκείνος ανοίγει το κουβούκλιο του μαχητικού , παίρνει ένα μπουκάλι Coca-cola ,το σπάει με μανία στο πλαϊνό του αεροπλάνου ,[γιατί πού να βρεις ανοιχτήρι στα 10.000 πόδια...??] και αρχίζει και το χύνει πάνω στο στόμα του , βγάζοντας ταυτόχρονα ό,τι έχει από μέσα του σε κραυγή , αλλαλαγμό ,και παράπονο ....Το πούρο πάντα στο στόμα , και στο βλέμμα ένα περίεργος συνδιασμός που κανείς έως τώρα δεν έχει καταφέρει να μιμηθεί...Η απόλυτη σχιζοφρένεια παρέα με την αγνότερη μορφή παιδικής αθωότητας ....Πώς γίνεται αυτό ??? Έλα ντε...
Στους Blues Brothers , παραγγέλνει στο φαστφουντάδικο της Aretha , εφτά ΟΛΟΚΛΗΡΑ τηγανητά κοτόπουλα , και όταν κάπου στο τέλος της ταινίας αποφασίζει να βγάλει τα γυαλιά ηλίου μπροστά στην γυναίκα της ζωής του , γίνεται ακαταμάχητος εραστής....
Η μορφή του John ,δεν θα απομυθοποιηθεί ποτέ , και καλά θα κάνει.....
"..taking pills ,cheap whiskey ,
just to try , to ease the pain...
i made some mistakes ,
had some bad breaks....
....i'm gonna take a shotgun now people ,
and disconnect my brains.."
shotgun blues - the blues brothers

Dead end Street ...

Η μουσική ιδιοφυϊα που ακούει στο όνομα Ray Davies , είναι από τις πλέον αδικημένες στο παγκόσμιο Rock'n'Roll Hall of Fame αφού ποτέ δεν καρπώθηκε ούτε το μισό της δόξας και της αναγνώρισης που κάτι αδηφάγα κωλόπαιδα τύπου Noel και Liam εξαργύρωσαν [και εξακολουθούν ...] μέχρι δεκάρας ....
Οι Kinks , δεν είναι [ ..ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ !!!] μόνο το "You really got me " , και η απόλυτη χαρμολύπη του "Sunny afternoon" ....Αυτά θέλουμε και τα πιστεύουμε σε κάτι μουσικά τριτοκοσμικές χώρες σαν την Ελλαδίτσα , που θεωρούμε π.χ κάτι γκρουπάρες σαν τους Turtles , one hit wonders επειδή ο μπαμπάς και η μαμά , έριχναν το χαμούρεμα της αρκούδας με το "Happy together" ...So what ???
Οι Kinks ξεπέρασαν κατά πολύ όλο το British Invasion , με τραγουδάρες όπως τα "Till the end of the day" ,"A well respected man " , "All day and all of the night " και φυσικά το "DEAD END STREET " που είναι κατά την γνώμη μου ίσως το καλύτερό τους τραγούδι ...
Αφιερωμένο εξαιρετικά στον αγαπημένο μου ξάδερφο Antony ,που μου είχε κάνει δώρο πριν από 17 περίπου χρόνια , όταν είχε έρθει για διακοπές στην Ελλάδα....και που δυσκολεύτηκε αρκετά να κατέβει από το πλοίο στον σωστό προορισμό [αλλού τον περιμέναμε...κι αλλού πήγε...] , λόγω κάποιων "κακών" συνηθειών που του στερούσαν την πνευματική διαύγεια και την πλήρη επικοινωνία με τον "έξω" κόσμο....
Οι δυο μας πάντως τα "βρήκαμε " περίφημα ....Μου είχε φέρει θυμάμαι κι ένα demo της καινούργιας του δουλειάς [έπαιζε κυριολεκτικά την δωδεκάχορδη στα δάχτυλα...] με τίτλο "Angel of love" ....
Από τότε αγνοείται η τύχη του....

Dear ...{it's a ..] BOY !!!!

M' έφτιαξε απίστευτα χτες ο θείος Γ....Μου έφτιαξε το απόγευμα ....
Και πώς αλήθεια είναι δυνατον να μην σε πορώσει κάποιος , που καθυστερεί το μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων στο "πρώτο" για 2-3 λεπτά , μόνο και μόνο για να ακουστεί η αρχή ενός ξέφρενου ξεσπάσματος πάνω στα drums , γύρω στο έβδομο λεπτό [που θα'λεγε και ο Μ.Μαυρομάτης ..] του "Won't get fooled again" , από τον τρελο-Keith...
Ο θείος είχε πραγματικά αγωνία ....Το ζούσε ρε παιδί μου ..."Ας περιμένει λίγα δευτερόλεπτα το δελτίο ..για να ξεκινήσει ο Keith.." είπε ...
Και μόλις ακούστηκαν τα πρώτα "μπουμπουνητά" , είπε ανακουφισμένος , " ..εντάξει...τώρα ησυχάσαμε...μπορούμε να κλείσουμε..καλό απόγευμα.."
Από κάτι τέτοια καταλαβαίνει κανείς το WHO is WHO ...κάποιων ανθρώπων ...αν φυσικά ΘΕΛΕΙ να καταλάβει ....
Ενέργεια σαν αυτή των WHO δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά ...
...Ούτε αυθεντική ΤΡΕΛΑ σαν του Keith....

for the week ending ...23-11-07

Πλησιάζουν οι γ... "γιορτές"....Το κατάλαβα χτες όταν στήθηκα κανονικά στην ουρά για να πληρώσω τα cd της Τετάρτης....Πού θα πάει όμως.....θα τελειώσει κι αυτό ...."It doesn't matter if we all die..."Αν και ποτέ δεν μου πήραν εντελώς τα μυαλά [τί να βρουν για να πάρουν...εξάλλου] , το "One hundred years" είναι τραγούδι ζωής .....Εντάξει ...όχι σαν το "Ice Machine" , που είναι τα ΠΑΝΤΑ ...αλλά λέμε τώρα...Οι Killers διασκευάζουν γαμάτα το Shadowplay των Joy Division , και το" Bookends " είναι όντως το καλύτερο των Simon & Garfunkel....αν και στο συγκεκριμένο τραγούδι ψηφίζω δαγκωτό D.Valery...Ωραία συμπεράσματα βγάλαμε κι αυτή την εβδομάδα....

1. One hundred years - The cure
2. Shadowplay - The killers
3.You don't know where your interest lies -Dana Valery
4.Ice machine[live]-Depeche mode
5.Hey little girl-Icehouse