Running through my head secretely , the shouts of the boys in the factory.
I ring you on the telephone silently ,
like blood , like wine , in the darkroom scene.....
A letter , once composed ,
seven years long , and as long as a tree .
Reading , on the wall .
Emissions , efficiency.....
Efficiency .....efficiency...
Σήμερα το πρωί ο Γ.Νένες , από την συχνότητα του Athens Voice , μας υπενθύμισε (και πολύ καλά έκανε) , τί ακριβώς συνέβει σαν σήμερα το 1983 στην πλαζ της Βουλιαγμένης , παραλληλα με κάποια εκθειαστικά για την φλεγόμενη χώρα μας , κείμενα της Virginia Woolf της δεκαετίας του '30.....
Τότες λοιπόν ,(τότες και όχι τότε ...) χωρίς κινητά ,gps facebook , instagram , twitter , "X" , χωρίς air condition , ξαπλώστρες (αν είχες ψάθα ήσουν άρχοντας) και influencers , στήθηκε μια πλωτή εξεδρα στην Βουλιαγμένη και καμιά πενηνταριά χιλιάδες άνθρωποι , μαζεύτηκαν πάνω απ'όλα αυθόρμητα , για να παρακολουθήσουν κάτι εξίσου όμορφο και ανεπιτήδευτο....
Και δεν άνοιξε ρουθούνι.....(τότες δεν υπήρχε "συνοστισμός" ....υπήρχε παρέα...)
"Πολιτική προστασία" δεν υπήρχε τότες , διότι τ'αυτοκίνητα στο ψυγειάκι τους την έβγαζαν με νερό κι έλεγαν κι ευχαριστώ....το παραφλού ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας της Μαίρης Παναγιωταρά.....κάθε φορά που ο τριχωτός -μουστακαλής σύζυγός της , της έπιανε τον κω.....καθώς σιδέρωνε ιδρωμένη....
Τελικά , εμείς που δεν είχαμε κολλημένο το "baby on board" στο πίσω μέρος του Ι.Χ των γονιών μας , ούτε babies υπήρξαμε ποτέ (ουπς ....συγγνώμη....ποτές ήθελα να πω....), ούτε από αφυδάτωση κινδυνέυαμε και μάλλον γενικά υπήξαμε "παιδιά ενός κατώτερου θεού " κι οι μπαμπάδες -μανάδες μας κατώτεροι των προδοκιών και άσχετοι των μοντέρνων προτύπων διαπαιδαγώγησης που επιβάλλει η σύγχρονη παιδοψυχολογία.
Κάθε χρόνο , τέτοια εποχή , στο άθλιο αυτό blog , είχε την τιμητική της η ελληνική μουσική , αφού με αφορμή την Μ.Εβδομάδα , επέλεγα ένα τραγούδι την ημέρα , από Μ.Δευτέρα έως και την Μ.Παρασκευή .
Αυτό φέτος αλλάζει !
Εντυπωσιασμένος απ'την επιβλητική , σχεδόν καθηλωτική για τα γούστα μου , ομορφιά της "υπέροχης πόλης ", θα γίνει ένα μικρό αφιέρωμα , σε μια απ'τις πιο ιστορικές "μαζώξεις", στην ιστορία των Rock Festivals , που ο εμπνευστής της , Roberto Medina , βάφτισε έτσι απλά ....ROCK IN RIO .
Το ROCK IN RIO λοιπόν , ξεκίνησε ως θεσμός το 1985 στην Barra da Tijuca , μια σχετικά κυριλέ περιοχή του Rio de Janeiro , κι από τότε μέχρι και σήμερα , έχουν γίνει συνολικά 8 φεστιβάλ στο Rio , 8 στην Λισαβώνα , 3 στην Μαδρίτη κι ένα ακόμα στο Las Vegas.
Όπως ήταν αναμενόμενο , ο συνδυασμός όλων των αυτών των ιερών τεράτων του Rock , αλλά και της Pop μουσικής , που έκαναν την εμφάνισή τους , στο City Of Rock ή αργότερα στο επιβλητικό Maracana , μαζί με τη μοναδική ιδιοσυγκρασία των Cariocas , δημιουγούσαν σχεδόν πάντα ένα εκρηκτικό μείγμα, που όμοιό του δεν έχει ξαναγίνει !
Τα ρεκόρ Guinness , έσπαγαν ένα- ένα !
Συνολικά , καταναλώθηκαν πάνω από 1,5 εκατομμύρια λίτρα ποτών , περίπου 1 εκατομμύριο burgers και μισό εκατομμύριο pizza slices !!!
Τα Mcdonalds πούλησαν σχεδόν 60.000 burgers σε μία μόνο μέρα ! ! !
To 1985 , οι Queen , αποθεώθηκαν από 100.000 ανθρώπους , ενώ απ'την τηλεόραση (δεν υπήρχε internet τότε), η συναυλία μεταδόθηκε σε 60 χώρες , με συνολικό κοινό , πάνω από 200 εκατομμύρια !
Μιλάμε δηλαδή για αστρονομικά - απλησίαστα νούμερα , που δύσκολα θα ξαναγίνουν !
Το πιο εντυπωσιακό όμως όλων , κι αυτό που με παρακίνησε να κάνω αυτό το μίνι αφιέρωμα , είναι το απίστευτο interaction που υπάρχει , ανάμεσα στους καλλιτέχνες που βρίσκονται πάνω στην σκηνή και στον κόσμο από κάτω.....
Αν κάποιος συνυπολογίσει το γεγονός , ότι αναφερόμαστε σ'ένα κοινό που το 95% εξ'αυτών δεν γνωρίζει σχεδόν καθόλου αγγλικά και που το 50% τουλάχιστον , ζει σε φαβέλες , κάτω απ'τα όρια της φτώχειας , αυτό που συμβαίνει , είναι τουλάχιστον συγκινητικό και σχεδόν ανεξήγητα όμορφο !
To "danca,sol e mar", δεν είναι τυχαίο , ούτε άλλο ένα ακόμα στιχάκι του "Lambanda".
Είναι τρόπος ζωής , που έχει ποτίσει το αίμα , ειδικά των Cariocas , με ότι αυτό συνεπάγεται ....και συνοδεύεται πάντα , είτε με τον απόλυτο θρίαμβο , είτε με την πιο καταστροφική πανωλεθρία ....(βλέπε Βραζιλία-Γερμανία 1-7)
Από Μ.Δευτέρα λοιπόν ,ξεκινάει το δικό μου Top 5 -Rock in Rio , μ'ένα live performance κάθε μέρα , με αυστηρά αξιολογική σειρά , μέχρι το προσωπικό μου Νο 1 της Μ.Παρασκευής .
Πιο υποκειμενικά ,δεν γίνεται....ξεκάθαρα πράγματα...
Μέχρι τότε . λίγο Duran Duran , από ένα live του 1988 , στην πιο όμορφη πόλη του σύμπαντος , έτσι για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα....
