Another One Bites The Dust

Έστω και καθυστερημένα , νιώθω την ανάγκη ν'αφιερώσω ένα post , στον Philip Seymour Hoffman .

Δυστυχώς , (το'χει η μοίρα φαίνεται, με τους μεγάλους καλλιτέχνες ..) δεν κατάφερε να είναι ακριβής με τις χημικές αναλογίες κοκαϊνης-ηρωίνης-βενζοδιαζεπίνης -αμφεταμίνης , αφήνοντας έτσι τον Edward Norton , ν'απολαμβάνει τη γλυκιά  μοναξιά του καλύτερου εν ζωή ηθοποιού της γενιάς των...

Καμιά φορά , αναρωτιέμαι , γιατί ρε γαμώτο να πεθαίνουν πάντα τύποι σαν τον Hoffman και να εξακολουθούν να ζουν και να "βασιλεύουν" , starlets σαν την Gwyneth Paltrow για παράδειγμα .

Γιατί Cobain και ποτέ Celine Dion ???

O Hoffman , ήταν πραγματικά αυτό που λέμε, μεγάλη κλάση ηθοποιού !

Χωρίς να θέλω να φανώ ιερόσυλος , θα τον τοποθετούσα στην ίδια κατηγορία με ιερά τέρατα της 7ης τέχνης , όπως Peter 'O Tool , Marlon Brandon , Laurence Olivier , Malcom Mcdowell και Oliver Reed.

Tην ίδια μεγάλη στόφα είχε κι αυτός και πολλά αγιάτρευτα "πάθη" κι εξαρτήσεις ...

Same-same , but different που λέει και μια ψυχή...








 

Mad Desire - Den Harrow

O χειμώνας που τελειώνει , με βρίσκει ίσως στην καλύτερη σωματική και νοητική κατάσταση των τελευταίων 4 ετών ,αλλά αυτό δεν λέει και πολλά , αφού η απόκτηση αντισωμάτων που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι ο οργανισμός μου θα μπει στη διαδικασία  να παράγει , δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να υπερηφανεύομαι , καθώς  οφείλεται καθαρά σε ένα είδος φυσικής,οργανικής  επιλογής που προωθεί την αυτοσυντήρηση και κατ'επέκταση την ανάγκη για επιβίωση.

Υπάρχει δηλαδή σε όλους , λιγότερο ή περισσότερο , αλλά αυτό δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία .

Όσο περνάνε τα χρόνια , τόσο εδραιώνεται στο μυαλό μου το συμπέρασμα ότι , οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει  ,ήταν αυτοί που "πλασάρονταν" ως medium-rare -φιλέτα , χωρίς περιττά ξύγκια, πάθη και αδυναμίες .

Και φυσικά , αυτό  δεν σημαίνει επ ουδενί  στροφή προς τους "αυτοκαταστροφικούς", τους παχύσαρκους ,τους αλκοολικούς ή τα "πρεζόνια" , αλλά μου φαίνεται αδιανόητο , ένα πουκάμισο που παραμένει φορεμένο για πάνω από μία  ημέρα , να διατηρεί την εικόνα του "ατσαλάκωτου" που μόλις βγήκε απ'την πρέσα , γιατί πολύ απλά τότε δεν είναι πουκάμισο ή αυτός που το φοράει έχει πάψει ν'αναπνέει.(και στις δύο περιπτώσεις δηλαδή , κάτι δεν πάει καθόλου καλά ...)

Εξ'άλλου , ακόμα κι οι πανοπλίες , κάποτε τσαλακώνονται ...

Η κατανόηση , θα παραμείνει στους αιώνες , σαν μία απ'τις μεγαλύτερες "αρετές" που μπορεί ένας άνθρωπος να κατακτήσει , αλλά η αλήθεια θα σώζει για πάντα ζωές , λειτουργώντας ταυτόχρονα σαν το απόλυτo αφροδισιακό , γι'αυτούς που φοβούνται λιγότερο κι έχουν γίνει ένα , με τη σκόνη και  το βρεγμένο χώμα .


Υποδέχομαι λοιπόν άλλη μία  εαρινή ισημερία,  με "σώας τας φρένας", blur εικόνες  , δυνατά tribulations  και με το italo-disco project "Den Harrow" που προσωπικά λατρεύω .

Stay tuned ....to the beat  !