Όλα τα ρολόγια ....πίσω ! ! !

Κυριακή σήμερα , αλλά όχι οποιαδήποτε Κυριακή.....του χρόνου...Τα ρολόγια πάνε μία ώρα μπροστά , κι ακόμα και οι πιο αντιδραστικοί τύποι σαν τον Depecher αναγκάζονται να "πειθαρχήσουν" σ'αυτό το θέμα , ρυθμίζοντας τον κοντόχοντρο δείκτη , όπως επιτάσει το γνωστό έθιμο....Δεν με χαλάει καθόλου...

Τα απανταχού αμνοερίφια , διανύουν πλέον τις τελευταίες 20 μέρες της μυρικαστικής ζωής τους , πριν ξεκινήσει ο ομαδικός σφαγιασμός εν όψει Πάσχα , και κοιτάζοντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη , διαπιστώνω μετά θλίψης ότι θα πρέπει να περιορίσω λιγάκι τα "Black Russians", γιατί καλοκαιράκι έρχεται , και η κοιλίτσα , θα πρέπει να ξαναγίνει "πλάκα" ....αφού ποτέ μου δεν άνηκα στην κατηγορία των δήθεν , "brain-fuckers" ....χαχαχαχα ! ! ! ! [με πιάνουν τα γέλια όποτε ακούω αυτή την έκφραση..]

Oι Long Blondes έβγαλαν καινούργιο album και θα πρέπει οπωσδήποτε να πάω να το αγοράσω , ενώ συναυλιακό φως για το καλοκαίρι δεν φαίνεται από πουθενά .....μέχρι στιγμής ! ! !

Οι αφίσες που βλέπω καθημερινά στην παραλιακή , με Def Leppard και Whitesnake μου θυμίζουν promotion αγώνα ΚΑΤΣ που θα διεξαχθεί στο στάδιο Καραϊσκάκη ,και το Paris-Berci παραμένει ένα απ'τα μεγάλα μου απωθημένα ....

Machine gun - Portishead

Νά [! ! ! ] κι ένα πραγματικά ενδιαφέρον comeback ! ! ! Επιτέλους, γιατί είχαν αρχίσει να μου τη δίνουνε στα νεύρα όλες αυτές οι δήθεν πολυαναμενόμενες "επιστροφές" καλλιτεχνών , που στο φινάλε καταλήγουν να είναι ΜΠΑΛΑΦΑΡΕΣ του κερατά , χωρίς πραγματικό λόγο ύπαρξης ! Χωρίς ουσία !

Τα τελευταία 3-4 χρόνια λοιπόν , μπορώ να θυμηθώ έτσι στα πρόχειρα , και δίχως πολύ σκέψη , μόνο το "American Idiot" των Green Day και το "Aerial" της Kate Bush , σαν αληθινά αξιόλογα comeback που αποδείχτηκαν αντάξια των προσδοκιών και της αναμονής του μουσικόφιλου κοινού παγκοσμίως.

Ακούγοντας το καταιγιστικό "Machine Gun" , καταλαβαίνει κανείς πως το Bristol-ικό electro-trip-hop ή όπως αλλιώς θέλετε να το χαρακτηρίσετε τελοσπάντων , όχι μόνο δεν πέθανε , αλλά ζει και βασιλεύει ! ! Η ψυχοβγαλτική [χωρίς να είναι κλαψομουνιακή ....] φωνή της Beth Gibbons , προκαλεί τις ίδιες ανατριχίλλες με το "Roads" του "Dummy" , μόνο που αυτή τη φορά ο ήχος είναι πιο industrial , και τα synths κοφτερά σαν ξυράφι..[ κάτι που αρέσει πολύ στον Depecher...] Eξαιρετικό single ...Σκοτεινό , ισοπεδωτικό κι ακραίο..Καλό Σαββατοκύριακο...

3A,CONTROL,No Country for Old Men + Buffalos..

H Παρασκευή που μας πέρασε , ξεκίνησε και τελείωσε με τρία πολύ όμορφα cd που αγόρασα προς 6,90 το ένα , τα οποία συμπτωματικά , είχαν να κάνουν με καλλιτέχνες που τα ονόματά τους ξεκινούν με το γράμμα "Α"...

1.Adam & the Ants - Dirk Wears White Sox [ντεμπούτο με πολλά extras , singles , και B-sides ....Ένας απ'τους πιο περίεργους δίσκους που έχω ακούσει μέχρι στιγμής στη ζωή μου σε deluxe έκδοση....]

2.Art of Noise - Who's afraid of the Art of Noise

3.Αssociates - The Affectionate Punch

To Σάββατο , ξεκίνησε με την ταινία "Control" του Anton Corbijn , [ισόβιος σκηνοθέτης των Depeche..] συνεχίστηκε ιδανικά με την ισοπαλία του "ακατανόμαστου" με τον Ηρακλή στην "λαγοφλώρο"- Λεωφόρο , και τελείωσε μ'ένα χορταστικό barbeque....[ωραία μέρα...! ! ]

H Κυριακή δεν άρχισε ποτέ , αλλά τελείωσε με το "No Country for Old Men" που είδα στον πάλαι ποτέ Δημοτικό Κινηματογράφο "Σπόρτινγκ" στη Ν.Σμύρνη , γιατί τα Village κι όλα αυτά τα Cineplex μου προκαλούν αναγούλα ,παρόμοια με αυτή του τσένταρ και των πανιασμένων nachos που συνηθίζουν να σερβίρουν μέσα σ'αυτούς τους κλειστοφοβικούς ναούς της σούπερ cine-μαλακίας ! ! ! !

Απ'την Δευτέρα θυμάμαι ελάχιστα πράγματα....

Την Τρίτη , μαγείρεψα καυτερό κοτόπουλο με ογκρατέν ,άκουσα για πολλοστή φορά το "Machine gun" των Portishead, δοκίμασα λίγο μπακαλιάρο -σκορδαλιά που είχα να φάω από τότε που είχαν έρθει οι "Blue Oyster Cult " στο "Ρόδον" , και είδα ένα ντοκυμαντέρ για τους βούβαλους στο Σκάι ....

Συμπεράσματα : 1). "Beat Box " + "Moments in love" από Art of Noise ...."Whip in my Valise" από Adam ..."A matter of Gender" από Associates ...[πού μυαλό για δουλειά ...μετά απ'αυτά !!]

2).O Ian Curtis κάπνιζε πολύ , ήταν οπαδός της Manchester City , και κρεμάστηκε χωρίς να το πολυσκεφτεί , με την ίδια χαρακτηριστική ευκολία που έγραψε το αριστούργημα "She's Lost Control" ...Δύσκολος χαρακτήρας γεμάτος από μια αυτοκαταστροφική εσωστρέφεια που τον απομόνωνε απ'όλους και όλα ! ! ! Πάντως έστω και αργά , ένιωσα λιγάκι στο πετσί μου μερικούς απ'τους λόγους για τους οποίους ο John Peel , [όπως και πολλοί άλλοι ..]είχε μια εμμονή με το "Atmosphere"....

3).Καλός ο Javier Bardem , στο ρόλο του psycho-killer , αλλά αν αυτή η ταινία κερδίζει όσκαρ σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας , καταλαβαίνουμε όλοι γιατί το σινεμά πάει κατά διαόλου ! ! !

4).Καλή και άγια η σκορδαλιά , αλλά σε μεγάλες ποσότητες προκαλεί καούρες , και δυσκολία στην άμεση επικοινωνία με τους γύρω ....[..μυρίζει η ανάσα σου ρε χριστιανέ ! ! ! !]

5).Ο βούβαλος είναι κατά βάθος ένα πολύ φιλήσυχο και συνεσταλμένο μυρικαστικό , που ζυγίζει γύρω στα 900 κιλά και μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα που φτάνει μέχρι τα 55χλμ/ώρα....Δεν ενοχλεί , αν δεν το ενοχλήσουμε....[...και κυρίως αν δεν το πυροβολήσουμε...]

Υ.Γ : O θείος Γ. , πριν από μια εβδομάδα , διάβασε απόσπασμα από ένα πολύ εύστοχο άρθρο που είχε γραφτεί στο "ΠΟΝΤΙΚΙ" , που έλεγε τα εξής : " Zούμε σε μια εποχή που όλοι "κατεβάζουν" τόνους δεδομένων μέσω διαδικτύου.....Αμέτρητα βιβλία , εκατοντάδες ταινίες και χιλιάδες τραγούδια...Το ερώτημα που τίθεται είναι , πότε όλοι αυτοί οι άνθρωποι βρίσκουν το χρόνο να διαβάσουν , να δουν , να ακούσουν και κυρίως να ΒΙΩΣΟΥΝ όλ'αυτά τα πράγματα ????"

Αλήθεια , πώς μπορεί κάποιος να ΒΙΩΣΕΙ το παρακάτω τραγούδι , έχοντάς το ΜΟΝΟ σ'έναν "σκληρό δίσκο" , φυλακισμένο μαζί με άλλα 15Gigabites από άψυχα mp3, xωρίς να ξέρει τα πώς , πού και γιατί ????

Γίνεται ??

I don't think so......

Cocks....όπως λέμε Buzzcocks ! ! ! !

Au revoir ....

The Great....OLIVER REED ! ! !

Πολύ , πολύ αγαπημένη μορφή ο Oliver Reed !!!

Καταπληκτικός ηθοποιός , [..πιο Αγγλος...δεν γίνεται !!!] πιστός φίλος των μπαρ ,της νύχτας και της "άστατης " ζωής .....

Ο παρά λίγο James Bond στην μετά Conery εποχή , ενσάρκωσε κυριολεκτικά το "Διπλό πρόσωπο του Dr. Jekyll" , υπήρξε ο " Άθως" στους "Tρεις σωματοφύλακες" , ο κακός Bill Sikes στο "Oliver" , o εραστής της Ann Margret στο "Tommy" , και τελείωσε την καριέρα του με συμμετοχή στην ταινία "Gladiator" , όπου αρκετές φορές χρειάστηκε να επιστρατευτούν ...διάφορα μέσα νέας τεχνολογίας προκειμένου να ολοκληρώσει κάποιες από τις σκηνές του , αφού ήταν συνεχώς ..."πιώμα" ! ! !

Οι ποσότητες αλκοόλ που κατανάλωνε ο Reed , λέγεται ότι ξεπερνούσαν κάθε προηγούμενο , λαμβάνοντας πολλές φορές μυθικές διαστάσεις ! ! !

Ο Reed , είναι ο άνθρωπος που έκανε εμετό πάνω στον Steve McQueen , όταν ο δεύτερος του είχε ζητήσει να βγούν "να πιουν ένα ποτάκι" για να συζητήσουν πάνω σε μια πιθανή νέα συνεργασία....Είναι ο μέλλον σύζυγος , που 48 ώρες πριν παντρευτεί , κατανάλωσε συνολικά 106 μεγάλα ποτήρια μπύρας , και που μαζί με καμιά τριανταριά "φιλαράκια" του , ήπιαν σ'ένα βράδυ τα εξής: 60 γαλόνια μπύρα , 32 μπουκάλια ουίσκι , 17 μπουκάλια τζιν και 4 καφάσια κρασί ! ! ! Καλό εεε???

Το πρόσωπό του , ειδικά όταν ήταν νέος , ήταν συνεχώς σημαδεμένο από τους καβγάδες που έμπλεκε κάθε βράδυ στις ατέλειωτες μπαρότσαρκες που έκανε , ενώ μια φορά , το ευέξαπτο του χαρακτήρα του , του κόστησε 60 ράμματα στο πρόσωπο και το κεφάλι ! ! !

Πέθανε από καρδιακή προσβολή , [..μπαμ και κάτω] το 1999 , και μετά τις τοξικολογικές εξετάσεις που έγιναν στο πτώμα , οι γιατροί έμειναν κυριολεκτικά "μαλάκες " , απορώντας πραγματικά , πώς είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να την έβγαλε μέχρι τα 61 ?????

Προσκυνώ το τεράστιο ταλέντο , και ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πακέτο της προσωπικότητάς του , με τις εξαρτήσεις , τις κακές συνήθειες , κι αυτό το ανεξήγητα γοητευτικό πράγμα που κρυβόταν τόσα χρόνια "πίσω απ'τα μπλε του μάτια " ....

Ηθοποιός ζωής και θανάτου για τον Depecher , που εδώ και 5-6 χρόνια , έχει καταλήξει στο συμπέρασμα , πως μια ζωή χωρίς "κακές" συνήθειες και εξαρτήσεις , είναι εντελώς νερόβραστη , άχρωμη και άοσμη ..... Ζωή χωρίς κανένα ενδιαφέρον , χωρίς καμία καθημερινή προσμονή....Ζωή βαρετή , χωρίς νόημα , χωρίς την γλυκιά ψευδαίσθηση μιας επερχόμενης "απεξάρτησης"..... Ζωή ανάλατη ....αποστειρωμένη....

Εντάξει , μην το γαμήσουμε κι όλας ! ! !

Οι WHO [ συγκρότημα ζωής και θανάτου για τον Depecher...] τα έχουν πει ....αλλά εδώ που φτάσαμε ποιος τους ακούει???[..βασικά όποιος θέλει , απλώς πατάει το PLAY πιο κάτω ....]

The Great ...Ron Moody ! ! !

Τί να πει κανείς γι'αυτόν τον ηθοποιό ????Τίποτα...Η απάντηση είναι "απολύτως τίποτα ".....Ο καλύτερος Fagin EVER , καλύτερος ίσως κι απ'αυτόν που ο ίδιος ο Charles Dickens είχε στο μυαλό του , όταν έπλαθε τον χαρακτήρα του , στο κλασσικό "Oliver Twist" .
To πρώτο cd που ψώνισα από το Tower Records [μας τελείωσε κι αυτό εδώ και αρκετά χρόνια....] , την πρώτη φορά που επισκέφτηκα το Λονδίνο , είναι το soundtrack της ταινίας "Oliver" σε μουσική Lionel Bart.
Η μουσική του Bart , είναι τατουάζ στην ψυχή [αν υπάρχει..κάτι τέτοιο..] του Depecher , και ο Ron Moody όταν δεν μαθαίνει στους νεαρούς "ατσίδες" πορτοφολάδες , πως να "ξαλαφρώνουν" ανυποψίαστους περαστικούς στην γέφυρα του Λονδίνου , επαναδιαπραγματεύεται την ίδια του τη ζωή , με χιούμορ , μελαγχολία , και αυτοσαρκασμό ..
Δεν ξέρω για ποιο λόγο , αλλά το "Oliver" , πάντα "έδενε"μ'έναν ανεξήγητο τρόπο στο μυαλό μου , με τo "Strange Weather " της Marianne Faithfull ..."will you take me across the channel , London Bridge is falling down ..."
Και μετά ξανά o Fagin να αναρωτιέται , "..a man's got a heart , hasn't he ???"
....και ξανά η Μarianne ..."the world is gettin flatter , the sky is falling all around , and nothing is the matter ,for i never cry in town ..."
και ξανά ο Fagin ..." i think i better think it out again "
"Περίεργα Φαινόμενα" ....όπως θα έλεγε και η "Babooska" ...Kate

H Κυρία και ο Μούτσος - O.ST

Aυτή είναι σίγουρα η ελληνική τσόντα με το πιο πετυχημένο soundtrack ΕVER ! ! ! Λέω πετυχημένο , γιατί όσοι έχουν δει την περιβόητη σκηνή στην Disco , όπου ο αξεπέραστος Παύλος Καρανικόλας , εκτελεί χρέη D.J , φορώντας κάτι τεράστια Ray-Ban , εν τω μέσω της νυκτός , και υπό τους ήχους των Art Company και Dreamer and the Full Moon ,[ το συγκρότημα του κατά τα άλλα αντιπαθέστατου ...Μάνου Ξυδούς...μπλιαχ !!!], περιποιείται με αμίμητη μαστοριά στις τουαλέτες ,το αχλαδωτό κωλαράκι της Τζοάννας , καταλαβαίνουν τί εννοώ....

Στο ρόλο του Μούτσου , ο Αγρινιώτης σταρ , Τέλλης Σταλόνε , που κατά τη γνώμη του Depecher υπήρξε ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ Greek-porn star EVER , και σε ένα ρόλο ΕΚΠΛΗΞΗ , η προσωποποίηση της ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ[για τα δεδομένα της εποχής...] , Άντζελα Γιάννου ! ! !

Η ταινία , γυρίστηκε εξ'ολοκλήρου σχεδόν στην Ύδρα , και μερικά απ'τα τραγούδια που ακούγονται ανάμεσα σε βογγητά και ατάκες που "σπάνε κόκαλα" ,προκαλώντας ταυτόχρονα ακατάσχετα γέλια , είναι τα εξής:

1.The war song - Culture Club

2.Susanna - The Art Company

3.Sadrina - Dreamer & the Full Moon

4.Break my Stride - Mathew Wilder

Part of the Queue - OASIS

H εβδομάδα που τελειώνει , ήταν πραγματικά σκέτο ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟ ! ! ! Μποτιλιαρισμένοι δρόμοι , πεζοδρόμια τίγκα στα σκουπίδια , φανάρια εκτός λειτουργίας , και τα νεύρα όλων τσαντάλια !!

Σ'αυτές τις περιπτώσεις , νιώθεις πραγματικά στο πετσί σου ότι ," εδώ πέρα ...κάτι λάθος γίνεται "....

Αναρωτιέσαι πραγματικά , "δηλαδή τώρα εγώ θα πρέπει να πάω ...να δουλέψω ??" ΓΙΑΤΙ ? ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ?? Για να μαζέψω λεφτά για το νοίκι , το φαγητό , τις καλοκαιρινές διακοπές ....κ.τ.λ....

ή πιο σωστά , για να μπορώ να πληρώνω το κελί που μένω , τα σκατά που τρώω , και τον ετήσιο καλοκαιρινό "προαυλισμό " που δικαιούμαι σαν ισοβίτης ...δίχως αναστολή....

Τελικά αν δεν παραμυθιαστείς και λίγο , είναι σχεδόν αδύνατο να αντέξεις το καθημερινό μαστίγωμα μιας βρώμικης πόλης σαν της Αθήνας ....

Βεβαίως , αν το πάρεις και λίγο στην πλάκα , μπορεί και να μην σε ενοχλήσει ιδιαίτερα το γεγονός ότι για να διανύσεις μια απόσταση 100 μέτρων στην Πειραιώς , απαιτούνται τουλάχιστον 25 λεπτά αναμονής στο ακινητοποιημένο όχημά σου....

Μπορεί να πιάσεις την κουβέντα με τον διπλανό οδηγό , και να συζητήσεις για θέματα μείζονος σημασίας, όπως π.χ γιατί απελύθει ο Λεμονής , ή πόσο θα είναι το ποσοστό του Τσίπρα στις επόμενες εκλογές....Κάτι είναι κι αυτό...

Το παρακάτω τραγουδάκι , είναι ένα απ'τα καλύτερα των αδερφών Gallagher , επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε , και αφιερώνεται στον αθλητικογράφο-κοσμικογράφο-αρχισυντάκτη και dearest friend αυτού του άθλιου Blog , Provokatora , που από έφηβος κι όλας , είχε εκδηλώσει με φανατισμό, τα φιλό -OASI-κα του αισθήματα .....σκίζοντας αφίσες του Damon Albarn , όταν στα μέσα της δεκαετίας του '90 , ο πόλεμος είχε φουντώσει για τα καλά !!!

Όλοι στην "ουρά".....Όλοι μέρος μιας "ουράς" είμαστε....Εκεί καταντήσαμε....Καλό θα ήταν τουλάχιστον να το γνωρίζουμε ....

To πιο όμορφο WALTZ του κόσμου ! ! !

Αυτό είναι το πιο όμορφο waltz του κόσμου ! ! !
Κατάμαυρο , παιχνιδιάρικο , ερωτικό , στυλπνό , καθαρό , άφυλο , και Rock ! !
Αγαπώ το "Waltzinblack ", και όλα τα "γατίσια" γέλια που ακούγονται από 'κει μέσα .....

Και το όνομα αυτού....."PERCY"

Ταινία του 1971 ,σε σκηνοθεσία Ralph Thomas ,[δεν τον ήξερα τον κύριο....] που περιγράφει τις προσπάθειες ενός ανθρώπου , να εντοπίσει, ύστερα από την μεταμόχευση φαλλού στην οποία υποβλήθηκε , τον δότη του ΟΡΓΑΝΟΥ , που του προσφέρθηκε !!! Κουφό έτσι ???

Τo όνομα "PERCY" , αναφέρεται στο ίδιο το όργανο , και ο ήρωας της ταινίας , Hywell Bennet , [ούτε αυτόν τον ήξερα..] , αφού διαπιστώσει την διαφορά μεγέθους [προς το μεγαλύτερο ! ! ! ] που έχει το νέο του πέος , σε σχέση με αυτό που είχε πριν το ατύχημα , οδηγείται σε μία σειρά αλλεπάληλων "επαφών" με άτομα του αντίθετου φύλου , με την ελπίδα ότι κάποια απ'αυτές , αναγνωρίζοντας τον "ΜΕΓΑΛΟ "PERCY" , θα του αποκαλύψει και το όνομα του "δωριτή" ....

Οι πουριτανοί κριτικοί της εποχής , κυριολεκτικά "έθαψαν" με συνοπτικές διαδικασίες την ταινία ,λόγω του "και καλά " Explicit θέματος , η οποία κατέληξε όπως αναφέρεται μέσα στο cd ,να παίζεται μόνο σ'ένα Γερμανικό συνδρομητικό κανάλι ....ξανά και ξανά....

Στην πραγματικότητα , η ταινία , ούτε τολμηρές σκηνές είχε , ούτε κάτι το προσβλητικό , που να δικαιολογεί τέτοια αντιμετώπιση ....Καμία σχέση .....Αλλά εδώ , ισχύει αυτό που λέμε , "καλύτερα να σου βγει το μάτι , παρά τ'όνομα ..."

Τελοσπάντων , αυτό που ενδιαφέρει εμένα , είναι η ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ μουσική , που υπογράφει η ιδιοφυία που ακούει στο όνομα Ray Davies [όσοι αργόσχολοι μπαίνετε σ'αυτό το άθλιο Blog , γνωρίζετε τί σημαίνει για τον Depecher ο Ray και οι KINKS ...] , και που αποδεικνύει για άλλη μια φορά , πόσο μικρή αναγνώριση σε σχέση με την ΤΕΡΑΣΤΙΑ αξία του , είχε αυτός ο άνθρωπος....

Μεγάλη ΜΟΡΦΗ ο R. Davies , που κατά την γνώμη μου , είναι και ο ΜΟΝΟΣ[άντε...ίσως κι ο Pete Townshend ] που μπορεί να σταθεί άξια [...και ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ όχι ισάξια ! ! !]δίπλα σε ονόματα , όπως αυτά των Lennon - McCartney, στην μουσική ιστορία του Μεγάλου Νησιού , απ'την δημιουργία του Rock'n'Roll , μέχρι τις μέρες μας....

Προσκυνώ , τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ "Ray"λοιπόν .....κι ακούω το "The way love used to be " , δίχως ίχνος παρελθοντολαγνείας , ή ωραιοποίησης κάποιας εποχής....Απλότητα που συγκινεί ,καλμάρει κι εξισορροπεί , ακόμα και τους πλέον ανισόρροπους χαρακτήρες....σαν κι εμένα...

What's the matter with ...THEM ????

Μεγάλη μιζέρια να μην μπορεί κάποιος να χαρεί το παρακάτω τραγούδι !!! Να το "παίξει" με το Volume ΤΕΡΜΑ , μέχρι να νιώσει πως κινδυνεύει να πάθει ρίξη ΤΥΜΠΑΝΟΥ ! ! !

Έχω αποφασίσει πλέον [...όσο τελοσπάντων με παίρνει]να έχω ΜΟΝΟ τυπικές σχέσεις στην ζωή μου με τέτοιους ανθρώπους....

Δεν τους ενοχλώ , δεν θέλω να μου τα "πρήζουνε" , και γενικώς δεν θέλω πολλά -πολλά ....

Δεν νιώθω καμία ανάγκη να τους κάνω κάποια ερώτηση , και δεν γουστάρω να απαντάω στις δικές τους ....Βαριέμαι , και πιστεύω πως κι αυτοί κατά βάθος δεν δίνουν δεκάρα για τις δικές μου εμμονές ....οπότε "όλα καλά .." Από μακριά και αγαπημένοι....

Τραγούδι ζωής , θανάτου και ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗΣ για τον Depecher , που νιώθει πολύ ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ για να μιλήσει για το "Slippery people" .....ή να απαντήσει στο ερώτημα : "Γιατί οι people είναι slippery" ???

Αν είχα πάντως βηματοδότη , θα παρακαλούσα το θεό , να γίνει ένας γαμημένος συντονισμός , από την εισαγωγή των κρουστών , και να εξαντλήσω το τελευταίο πεντάλεπτο της ζωής μου , στριφογυρίζοντας , μεθυσμένος ..."like a wheel , inside a wheel.."

A few words about....Malcom...

O Malcom Mcdowell , είναι από τους πολύ αγαπημένους ηθοποιούς του Depecher, όχι τόσο για το καθαρά Σαιξπηρικά αγέρωχο στυλ που χαρακτηρίζει τις ερμηνείες του , αλλά κυρίως για την γυαλάδα που φωλιάζει μονίμως στα μάτια του , και σου δίνει την εντύπωση πως ο άνθρωπος δεν προσποιείται απολύτως τίποτα , αφού ΕΙΝΑΙ πραγματικά ΘΕΟΠΑΛΑΒΟΣ ! ! !

Κατά την γνώμη μου , ξεπερνάει σε αξία ακόμα κι αυτόν τον Peter O' Tool , αν και η συνάντησή τους στο κινηματογραφικό έπος , CALIGULA , είναι απ'τα φαινόμενα που όταν συμβαίνουν , σε κάνουν να αναρωτιέσαι για την πραγματική αξία κάποιων σημερινών Stars , πολλοί εκ των οποίων έχουν βαρεθεί να συλλέγουν Όσκαρ , και Χρυσές σφαίρες....Και τί μ'αυτό ?? Gone with the wind.....

Το βασικό θέμα της μουσικής για την ταινία του Kubrick "A Clockwork Orange " , στην οποία ο Malcom ξεδιπλώνει πολλές απ'τις πτυχές της καλλιτεχνικής του τρέλας , είναι παρμένο απ' την μουσική που είχε γράψει ο Βρετανός -Baroque συνθέτης Henry Purcell [1659-1695], ένα χρόνο πριν πεθάνει , για την κηδεία της Βασίλισσας Mαίρης ....[Music for the funeral of Queen Mary]

Tότε βλέπετε , οι συνθέτες της εποχής , έγραφαν κατά παραγγελία , για γάμους , κηδείες , γεννήσεις , και γενικά για οτιδήποτε θεωρούσε ο Βασιλιάς ή οι αυλικοί του , εξαιρετικά σημαντικό γεγονός.Κατ'αυτόν τον τρόπο , γίνονταν αρεστοί στον παλάτι , διατηρούσαν τα προνόμιά τους , και πολλές φορές κυριολεκτικά ....γλύτωναν το ΚΕΦΑΛΙ τους !!!

Δεν υπάρχει τίποτα το κακό στην λεγόμενη "κατά παραγγελία" σύνθεση....Πολλά αριστουργήματα έχουν γραφτεί στο πέρασμα των αιώνων "κατ'εντολή" κάποιου τρίτου προσώπου...Ο Χατζιδάκης , έγραψε την μουσική για την ταινία "Το νησί των Γενναίων" εντελώς στο πόδι , κι ενώ η Καρέζη του έψηνε έναν ελληνικό καφέ στο διπλανό δωματιάκι , μπας και τον ξυπνήσει ....Βαριόταν ο άνθρωπος , και νύσταζε , γι'αυτό και "ξεπέταξε" την Τζενούλα στα γρήγορα[η οποία εκείνη τη μέρα βιαζόταν κιόλας , για να προλάβει την πτήση της για την Κρήτη , όπου γίνονταν τα γυρίσματα της ταινίας ...] με το "Μη τον ρωτάς τον Ουρανό " , για να τον αφήσουν επιτέλους στην ησυχία του....

Όσοι πάντως δεν έχετε ακούσει Purcell , έχετε μια ευκαιρία πιο κάτω .....

I don't want to go to Chelsea ! ! !

H Θρυλάρα , θα χρειαστεί μεγάλη τύχη απόψε !!! Τόσο πολύ τύχη , που ξεπερνάει το μέγεθος μιας απλής κωλοφαρδίας , και αγγίζει τα όρια του απόλυτου ΞΕΚΩΛΙΑΣΜΑΤΟΣ !!![...είναι και η φύση του αθλήματος ..βλέπετε..]
Κυριλέ περιοχή το Chelsea ....Πλούσια και καθαρή....Αν κάνει κάποιος μια βόλτα στις τοπικές pub κατά τις πέντε το απόγευμα , καταλαβαίνει αμέσως περί τίνος πρόκειται....Οι κόμποι απ'τις γραβάτες έχουν χαλαρώσει , αλλά η θηλιά στο λαιμό παραμένει.....ακόμα και μετά την τέταρτη Guinness....Συνήθεια βλέπεις....
Παρ'όλα αυτά δεν υπάρχει τίποτα το ενοχλητικό σ'ένα ζυθο- οικοσύστημα όπου ο γραβατωμένος γιάπις συνυπάρχει αρμονικά με τον βερμουδάτο τύπο με τα αθλητικά παπούτσια που κάθεται δίπλα του.....Ίσα - ίσα , αυτό είναι ο ορισμός ενός υγειούς , ποικιλόμορφου και πολυδιάστατου περιβάλλοντος χώρου , που αν μη τί άλλο σε κάνει να νιώθεις άνετα , φορώντας τον "εαυτό" σου.....[ψιλά γράμματα αυτά για την Ελλαδίτσα ....που κυριολεκτικά "τρώει" τα παιδιά της , κοιταζοντάς τα ΟΧΙ στα μάτια , αλλά στην μάρκα των υποδημάτων τους, και στο ντεκολτέ της συνοδού τους...aka "legal escort"]
Καλή και άγια η μακαρίτισσα η Nico και το "Chelsea girls" ,αλλά επειδή η ηρωίνη "σκοτώνει" και σήμερα δεν θέλω να "πέσω" ψυχολογικά , ό,τι και να γίνει, αποφάσισα να παίξω το καλύτερο τραγούδι EVER , αναφορικά με το CHELSEA , κι αυτό δεν είναι άλλο απ'την γνωστή "άρνηση" του Costello....
να πάει στο Chelsea .....Συμπέρασμα ??
Πολύ πλούσιος ο Αμπράμοβιτς , τρομακτικός ο Ντρογκμπά , κλασσικό το "This year's model"....

It's a fine day...

Καλή εβδομάδα και καλό μήνα....
Ωραία λιακάδα σήμερα , που γίνεται ακόμα ομορφότερη με αυτό το τραγουδάκι του 1983 που ακολουθεί πιο κάτω....[υπάρχει στο cd του τελευταίου τεύχους του MOJO, και έχει γίνει remix άπειρες φορές!!!]
Το "Tom's Dinner" της S.Vega, συναντά το "Rosemary's Baby"....
H απόλυτη παιδική ανεμελειά , και το πιο αθώο χαμόγελο στον υπερθετικό βαθμό , δίνουν ραντεβού με το πιο μεγάλο αίνιγμα , και τον χειρότερο εφιάλτη....
Δεν ξέρω ρε γαμώτο , αλλά είναι απορίας άξιο , πως κάτι τέτοια τραγούδια, φαινομενικά αθώα , παιδικά , μου προκαλούν τόσο μεγάλο ΤΡΟΜΟ και την αίσθηση πως ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!! Μάλλον θα πρέπει να είμαι από τους λίγους , που ακούγοντας το "It's a fine day" , νομίζουν πως το χαριτωμένο αγοράκι θα πέσει και θα γκρεμοτσακιστεί απ'την κούνια του , ή το γλυκύτατο κοριτσάκι , θα βγάλει ξαφνικά ένα κοφτερό μαχαίρι απ'το πουθενά ,και θα ξεκοιλιάσει το ξανθό αδερφάκι της....Μάλλον πολλά θρίλερ βλέπω....
Πάντα με τρόμαζαν τέτοια ειδυλλιακά σκηνικά...Νομίζω πως το "πνεύμα του κακού" είναι κάπου εκεί έξω ....Κάνει τραμπάλα μαζί με τα παιδάκια , και παραμονεύει την κατάληλη στιγμή για να ξεπηδήσει , καταστρέφοντας τα πάντα !!
Πάντως , δεν μου βγαίνει απ'το μυαλό , ότι το "Confide in me " της Kylie Minogue , έχει "κλέψει" αρκετά , απ'το "Ιt's a fine day" της Jane.....

Hot Chip - Made in the Dark

Τους Hot Chip , τους ανακάλυψα τυχαία [..όπως και τα πιο όμορφα πράγματα που έχουν συμβεί, στην έως τώρα συμβατική ζωούλα μου...] πριν από ενάμισι χρόνο , με αφορμή ένα cd που υπήρχε στο UNCUT ....
Σ'αυτό το cd λοιπόν , η "μουστόγρια" που ακούει στο όνομα Alan Jones , [αρχισυντάκτης του περιοδικού...] είχε επιλέξει το "No fit state" , από το "WARNING" , την προηγούμενη δουλειά τους , το οποίο κατά την γνώμη μου πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε μέσα στο Top 10 των l.ps του 2006...κάθε μουσικόφιλου !
Με αφορμή το καταπληκτικό αυτό τραγούδι ,που δεν πρόκειται ποτέ να βαρεθώ να ακούω ξανά και ξανά , έψαξα λιγάκι περισσότερο τους Hot Chip , και χάρηκα πολύ στην είδηση του καινούργιου τους δίσκου , με τίτλο "Made in the Dark", απ'τον οποίο ξεχώρισα αμέσως τα "Hold on " και "One pure thought " που ακολουθεί πιο κάτω....
Από τις καλύτερες , και πιο φρέσκιες μουσικές προτάσεις των τελευταίων δύο χρόνων , οι Hot Chip μόνο βαρετοί δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ....